Grzegorz Boguta
| Data i miejsce urodzenia |
24 października 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
wydawca, nauczyciel akademicki |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
Grzegorz Aleksander Boguta (ur. 24 października 1952 w Warszawie) – polski wydawca, nauczyciel akademicki, działacz opozycji w okresie PRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1971)[1][2] i studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1983 w PAN uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych. Od 1977 do 1979 pracował jako asystent w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk. Później był zatrudniony na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.
W drugiej połowie lat 70. podjął współpracę z Komitetem Obrony Robotników. W 1977 wraz z Mirosławem Chojeckim założył Niezależną Oficynę Wydawniczą NOWA, wydającą pisma drugiego obiegu[3]. Od stycznia 1981 stał na czele tej instytucji. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowano go na okres od 13 grudnia 1981 do 7 grudnia 1982. Po zwolnieniu kontynuował działalność opozycyjną, w tym poprzez niezależną działalność wydawniczą. Był za to m.in. zwalniany z pracy, inwigilowany i wielokrotnie zatrzymywany. W 1989 brał udział w obradach podzespołu Okrągłego Stołu do spraw środków masowego przekazu. Był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. Przez rok pełnił funkcję doradcy Izabelli Cywińskiej, minister kultury i sztuki w rządzie Tadeusza Mazowieckiego[3].
Od 1990 do 2000 zajmował stanowisko dyrektora Państwowego Wydawnictwa Naukowego, doprowadził do prywatyzacji tego przedsiębiorstwa. Podczas pełnienia tej funkcji należał do pomysłodawców teleturnieju Miliard w rozumie[4]. W 1993 został prezesem zarządu wydawnictwa NOWA, później objął kierowniczą funkcję w firmie doradczej. W latach 90. był współzałożycielem i przez siedem lat prezesem Polskiej Izby Książki. W 1991 należał do założycieli Stowarzyszenia Archiwum Solidarności. W latach 2003–2005 był prezesem zarządu Fundacji Kultury. Współinicjator budowy Memoriału Wolnego Słowa.
W 2015 współtworzył Wydawnictwo Nieoczywiste[5], specjalizujące się w publikacjach polskich i zagranicznych autorów z dziedziny nauk społecznych, humanistycznych i ekonomicznych.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krzysztof Kosiński. Ireneusz Gugulski (1935–1989). Nauczyciel (przyczynek do historii inteligencji w PRL). „Komunizm: system–ludzie–dokumentacja”. 7, s. 128, 2018. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej. ISSN 2299-890X. [dostęp 2021-02-05].
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1971. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-02-05].
- ↑ a b Grzegorz Boguta prezesem Fundacji Kultury. wyborcza.pl, 30 grudnia 2003. [dostęp 2021-02-05].
- ↑ Miliard w rozumie. wp.pl. [dostęp 2021-07-09].
- ↑ O nas. nieoczywiste.pl. [dostęp 2021-02-05].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2021-02-05].
- Absolwenci VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie
- Polscy działacze społeczni
- Polscy wydawcy
- Absolwenci Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie i współpracownicy KOR
- Wydawcy podziemni w PRL (1976–1989)
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Wykładowcy Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego
- Pracownicy Instytutu Biochemii i Biofizyki PAN
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Uczestnicy Okrągłego Stołu (strona solidarnościowa)
- Członkowie Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie
- Urodzeni w 1952