HAARP
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
HAARP (ang. High Frequency Active Auroral Research Program) – program wojskowych badań naukowych prowadzonych wspólnie przez US Air Force, US Navy i DARPA oraz budowany przez BAE Systems. Celem projektu jest, według słów jego twórców:
- „Zrozumienie, symulowanie i kontrola procesów zachodzących w jonosferze, które mogą mieć wpływ na działanie systemów komunikacji i nadzoru elektronicznego”.
Opis projektu[edytuj | edytuj kod]
W ramach projektu bada się wpływ działania rozmaitych urządzeń elektronicznych na dynamiczne procesy zachodzące w jonosferze. Używany jest duży zestaw różnych urządzeń diagnostycznych i nadawczych, przy pomocy których można symulować oddziaływanie różnych źródeł promieniowania na jonosferę. Przedsięwzięcie jest popularnym tematem rozmaitych teorii, mimo że znaczna część prowadzonych badań jest całkowicie jawna i prowadzona przez cywilny, interdyscyplinarny zespół specjalistów publikujący rezultaty badań w ogólnodostępnych czasopismach naukowych.
Główne centrum badawcze HAARP znajduje się niedaleko miejscowości Gakona na Alasce. W projekcie bierze udział kilka mniejszych ośrodków w Platteville, w stanie Kolorado, Fairbanks na Alasce oraz Obserwatorium Arecibo w Portoryko.
Budowa stacji rozpoczęła się w 1993. Pierwszy obiekt funkcjonalny został ukończony zimą 1994.
Zestaw nadawczy składa się z 180 elementów antenowych (ustawionych w układzie prostokątnym w 12 rzędach po 15 kolumn) o mocy netto emitowanego promieniowania 3,6 MW i efektywnej mocy ERP około 575 MW[1]. Częstotliwość nadawania jest wybierana w zakresie od 2,7 do 10 MHz.
W 2005 naukowcy pracujący w HAARP opublikowali informację o wytworzeniu sztucznej zorzy polarnej za pomocą silnych, zogniskowanych fal radiowych wysokiej częstotliwości.
11 sierpnia 2015 eksploatacja ośrodka badawczego została przeniesiona z Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych na Uniwersytet Alaski w Fairbanks.
Podobne instalacje[edytuj | edytuj kod]
Istnieją także podobne instalacje do HAARP (bada się tam różne zjawiska związane z użyciem fal elektromagnetycznych i ich wpływem na atmosferę ziemską) np.:
- Sura – Instytut Badawczy Radio-Fizyczny (Niżny Nowogród, Rosja). Bada m.in. zjawisko obłoków srebrzystych.
- EISCAT (Szwecja).
- ARECIBO (Portoryko).
- EISCAT (Norwegia)
Teorie spiskowe[edytuj | edytuj kod]
HAARP jest przedmiotem wielu teorii spiskowych[2], ma rzekomo być to:
- broń elektromagnetyczna, która potrafi skumulować energię elektromagnetyczną w niewielkim obszarze, znane wyłączenie prądu w Nowym Jorku było następstwem testów tej broni (oparta na pracach dotyczących bezprzewodowego przesyłu energii Nikoli Tesli).
- broń geofizyczna, która może powodować: trzęsienia ziemi, cyklony, tsunami itp.
- urządzenie potrafiące sterować nastrojem ludzi (tzn. zmiana nastrojów, wywołanie zdenerwowania).
- urządzenie mające wyżej wymienione cechy oraz dodatkowo posiadające możliwość: zniszczenia wszystkich satelitów na orbicie i międzykontynentalnych pocisków balistycznych, podziemnej tomografii, łączności z okrętami podwodnymi, sprowadzania na wybrany dowolny cel fali promieniowania o sile 20 megaton.
Część tych teorii spiskowych budowanych jest przez analogię do systemu Echelon, który ostatecznie okazał się instalacją podsłuchową.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mark Gałkowski. Magnetospheric amplification and emission triggering by ELF/VLF waves injected by the 3.6 MW HAARP ionospheric heater. „Journal of Geophysical Research”. 113, 2008. DOI: 10.1029/2008JA013157. (ang.).
- ↑ Jerry E. Smith: Haarp. Broń ostateczna. Warszawa: Amber, 2004, seria: Księgi tajemnic. ISBN 83-241-1645-1.