Harold Watkinson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harold Watkinson
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1910
Walton-on-Thames

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1995
Bosham

Minister obrony
Okres

od 14 października 1959
do 13 lipca 1962

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Duncan Sandys

Następca

Peter Thorneycroft

Odznaczenia
Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania)

Harold Arthur Watkinson, 1. wicehrabia Watkinson, CH (ur. 25 stycznia 1910 w Walton-on-Thames, zm. 19 grudnia 1995 w Bosham) – brytyjski przedsiębiorca i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Anthony'ego Edena i Harolda Macmillana.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie odebrał w Queen's College w Taunton oraz w King's College w Londynie. W latach 1929–1935 pracował w firmie rodzinnej, a w latach 1935–1939 jako dziennikarz zajmujący się tematyką techniki i inżynierii. Podczas II wojny światowej służył w randze komandora porucznika w Ochotniczej Rezerwie Royal Navy.

W 1950 został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Woking. W 1951 został parlamentarnym prywatnym sekretarzem ministra transportu i lotnictwa cywilnego. W latach 1952–1955 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie pracy i służby narodowej. W 1955 został ministrem transportu i lotnictwa cywilnego. Od 1957 był członkiem gabinetu. W latach 1959–1962 był ministrem obrony. Z gabinetu został usunięty po „nocy długich noży” w 1962.

Zasiadał w Izbie Gmin do 1964. Później był m.in. przewodniczącym Cadbury Schweppes Ltd w latach 1969–1974 oraz prezesem Konfederacji Przemysłu Brytyjskiego od 1976 do 1977.

Od 1955 był członkiem Tajnej Rady. W 1962 został odznaczony Orderem Kawalerów Honorowych. W 1964 otrzymał tytuł parowski 1. wicehrabiego Watkinson i zasiadł w Izbie Lordów. Tytuł ten wygasł wraz z jego śmiercią w 1995.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]