Helga Niessen Masthoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Helga Masthoff)
Helga Niessen Masthoff
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1941
Essen

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1979

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

50

Najwyżej w rankingu

6 (1970)

Australian Open

QF (1976)

Roland Garros

F (1970)

Wimbledon

QF (1970, 1974)

US Open

SF (1973)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

33

Australian Open

2R (1976)

Roland Garros

F (1976)

Wimbledon

QF (1968, 1971)

Helga Niessen Masthoff (ur. 11 listopada 1941 w Essen) – niemiecka tenisistka. Podwójna mistrzyni olimpijska w singlu i deblu z 1968 roku z pokazowego turnieju w Meksyku, srebrna medalistka w mikście. Finalistka wielkoszlemowego French Open 1970 w grze pojedynczej i 1976 w podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i finalistka tych rozgrywek w 1966 i 1970 roku. Mistrzostwa Niemiec wygrała jedenastokrotnie w latach 1965–1966, 1968–1969, 1971–1972, 1975–1978 (w 1976 roku wygrała dwukrotnie, gdyż dodatkowo halową edycję rywalizacji[a])[1].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę na arenie światowej rozpoczęła na początku lat 60. Pierwszy finał międzynarodowego turnieju osiągnęła w marcu 1962 roku, kiedy to przegrała w Cannes z Almut Sturm 5:7, 1:6. Pierwszy triumf odniosła półtora roku później w Palermo, ogrywając w decydującym meczu Marię Teresę Riedl 7:5, 6:2. W rozgrywkach wielkoszlemowych zadebiutowała w lipcu 1963 roku na kortach Wimbledonu. W pierwszej rundzie pokonała Carol Newman 6:3, 4:6, 6:4, a w drugiej nie sprostała Lornie Cawthorn 2:6, 5:7.

W kwietniu 1965 roku wygrała drugi turniej singlowy – w Katanii pokonała w finale Madonnę Schacht 6:1, 7:5. Dwa miesiące później wygrała pierwsze zawody w grze podwójnej, a we wrześniu sięgnęła po podwójną koronę. W Brunszwiku indywidualnie pokonała Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0, u boku Almut Sturm okazała się lepsza ponownie od Schildknecht, grającej w parze z Giselą Helmes 6:2, 6:3. Taki wyczyn w całej karierze powtórzyła jeszcze piętnaście razy, w tym dwanaście w Erze Open (Brunszwik 1968, igrzyska olimpijskie 1968, Bielefeld 1969, Travemünde 1969, Santiago 1969, São Paulo 1969, Nicea 1970, Båstad 1971, Hamburg 1972 i 1973, Düsseldorf 1973 i Monte Carlo 1977). Podczas turnieju w Brunszwiku miała okazję wygrać we wszystkich trzech konkurencjach, lecz finał gry mieszanej przegrała (w parze z Lotharem Pawlikiem przeciwko mikstowi Heide Schildknecht–Dieter Ecklebe 4:6, 4:6).

Helga Niessen zdobyła dwa złote medale olimpijskie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywanych w Meksyku w 1968 roku. Podczas tej imprezy były rozgrywane dwa turnieje tenisowe[2]: gra demonstracyjna (Demonstration) oraz gra pokazowa (Exhibition). Turniej demonstracyjny trwał od 14 do 20 października 1968 roku, a Niessen straciła w nim zaledwie jednego seta – w półfinale pokonała Julie Heldman wynikiem 6:3, 1:6, 6:3. W meczu mistrzowskim pokonała rozstawioną z numerem pierwszym Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła wspólnie z Eddą Buding i w meczu o złoto pokonały Rosie Darmon i Julie Heldman 6:3, 6:4. Miała drugą okazję w karierze, aby zdobyć potrójną koronę turnieju, lecz w parze z Jürgenem Fassbenderem przegrała z duetem Julie Heldman–Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6.

Kolejnym znakomitym rokiem dla niemieckiej tenisistki był sezon 1970. W lutym w Moskwie pokonała w finale reprezentantkę gospodarzy Olgę Morozową 7:5, 2:6, 6:3. Miesiąc później w decydującym meczu w Monte Carlo ograła Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3. W kwietniu w Nicei w półfinale ponownie powstrzymała Sherriff Chanfreau 6:4, 7:5, by w meczu mistrzowskim triumfować nad Julie Heldman 6:2, 8:6. Tydzień później ponownie wygrała turniej w Monte Carlo, tym razem po finale z Kerry Melville 6:4, 6:1. W ćwierćfinale wyeliminowała wówczas Virginię Wade 6:0, 6:2, a rundę później Françoise Durr 8:10, 6:2, 6:2. W maju podczas zawodów w Berlinie w ćwierćfinale pokonała Judy Tegart Dalton 6:3, 6:3, a w walce o finał wyeliminowała jedynkę turnieju Billie Jean King 7:5, 6:3. W decydującym meczu Wade zrewanżowała się za ćwierćfinał z Monte Carlo i ograła Niemkę 8:10, 1:6. Największe singlowe osiągnięcie Niessen miało miejsce podczas French Open w 1970 roku. W trzeciej rundzie okazała się ponownie lepsza od Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 6:3, w ćwierćfinale, po raz drugi w ciągu miesiąca, pokonała King 2:6, 8:6, 6:1. W walce o decydujący mecz nie dała szans Karen Krantzcke 6:3, 6:1. W meczu mistrzowskim nie zdołała jednak pokonać, będącej w życiowej formie (w tym roku Australijka zdobyła wszystkie cztery tytuły wielkoszlemowe), Margaret Smith Court, której uległa 2:6, 4:6. W lipcu 1970 roku, po osiągniętym finale wielkoszlemowym, otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3]. Miesiąc później, podczas Wimbledonu osiągnęła ćwierćfinał, w którym ponownie musiała uznać wyższość Smith Court, ale tym razem „urywając” jej seta – 8:6, 0:6, 0:6.

Do bardziej znaczących osiągnięć Helgi Niessen Masthoff należą jeszcze trzy półfinały wielkoszlemowe: French Open 1972 i 1974 oraz US Open 1973, a także finał paryskiej imprezy w 1976 roku w grze podwójnej. W deblu w półfinale wyeliminowała wówczas jedną z najlepszych par sezonu Linky Boshoff i Ilanę Kloss 6:2, 3:6, 10:8.

Przez sześć kolejnych lat (1969–1974) występowała w finale dużego turnieju German Championships rozgrywanego na ziemnych kortach w Hamburgu. Trzy ostatnie występy zakończyły się jej zwycięstwami, a w ostatnim z nich pokonała Martinę Navrátilovą 6:4, 5:7, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła w finale tej imprezy pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa.

Ostatni raz wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym w Paryżu w 1978 roku. W wieku ponad 36 lat z powodu zbyt małej liczby występów nie była sklasyfikowana w rankingu WTA. Przeszła przez trzystopniowe eliminacje, tracąc tylko jednego seta i awansowała do turnieju głównego. W nim również odniosła trzy zwycięstwa, lecz ostatecznie została powstrzymana w ćwierćfinale przez rozstawioną z numerem trzecim Reginę Maršíkovą 3:6, 3:6. Karierę zakończyła na koniec lat siedemdziesiątych. Ostatni raz w singlu triumfowała w lipcu 1979 roku w Erlangen w wieku 37 lat 7 miesięcy i 29 dni, a w deblu w Nicei (u boku Gail Lovery) w marcu 1980 roku w wieku 38 lat 5 miesięcy 20 dni.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Helga Niessen wyszła za mąż 25 sierpnia 1970 roku za Hansa Masthoffa, właściciela agencji reklamowej w Düsseldorfie. W 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich otworzyła hotel wraz z całym kompleksem sportowym. W 2007 roku kompleks spłonął, a małżeństwo przeniosło się do Düsseldorfu.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 1R A A A A A A A A A A QF A A A A 0 / 2 (0 / 1) 2 – 2 (2 – 1)
French Open A A A 2R 1R 2R A A A F 1R SF QF SF 2R QF 3R QF A 0 / 12 (0 / 9) 25 – 10 (24 – 8)
Wimbledon A A 2R 3R 2R 1R A 2R A QF 3R 2R A QF A A 2R A A 0 / 10 (0 / 6) 11 – 10 (9 – 6)
US Open A A 2R A A A A A A A A A SF A A A A A A 0 / 2 (0 / 1) 4 – 2 (4 – 1)
Ranking na koniec roku[b] 416 82 63 49 42 13 16 24 19 6 8 20 10 18 58 24 [c] [c] [c] 0 / 26 (0 / 17) 42 – 24 (39 – 16)

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 1R A A A A A A A A A A 2R A A A A 0 / 2 (0 / 1) 0 – 2 (0 – 1)
French Open A A A 2R 2R A A A A QF A QF QF QF A F 2R 1R A 0 / 9 (0 / 7) 12 – 8 (11 – 7)
Wimbledon A A 3R 3R A 1R A QF A 2R QF A A A A A A A A 0 / 6 (0 / 3) 8 – 6 (5 – 3)
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku Ranking nie był publikowany 0 / 17 (0 / 11) 20 – 16 (16 – 11)

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 2R A A A A turnieju nie rozgrywano 0 / 1 0 – 1
French Open A A A 1R A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 0
Wimbledon A A A A A 2R A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 3 0 – 2

Finały turniejów WTA[d][edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 81 (50–31)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 28 (17–11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 18 marca 1962 Cannes Ceglana Almut Sturm 5:7, 1:6[4]
Finalistka 2. 14 maja 1963 Essen Ceglana Australia Jill Blackman 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 1. 6 października 1963 Palermo Ceglana Włochy Maria Teresa Riedl 7:5, 6:2[4]
Finalistka 3. 26 stycznia 1964 Kopenhaga Twarda (hala) Wielka Brytania Christine Truman 4:6, 4:6
Finalistka 4. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana Helga Schultze 6:3, 6:8, 2:6
Finalistka 5. 30 sierpnia 1964 Pörtschach am Wörther See Ceglana Wielka Brytania Elizabeth Starkie 6:8, 4:6
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1965 Katania Ceglana Australia Madonna Schacht 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 3. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0
Zwyciężczyni 4. 13 lutego 1966 Oslo Twarda (hala) Finlandia Birgitta Lindström 6:4, 6:1
Finalistka 6. 20 lutego 1966 Brema Twarda (hala) Wielka Brytania Ann Haydon-Jones 9:7, 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 5. 1 marca 1966 Monachium Twarda (hala) Austria Sonja Pachta 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 6. 13 marca 1966 Kair Ceglana Stany Zjednoczone Carole Prosen 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 7. 11 kwietnia 1966 Monte Carlo Ceglana Włochy Lea Pericoli 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 8. 18 kwietnia 1966 Katania Ceglana Szwecja Ulla Sandulf 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 9. 24 kwietnia 1966 Neapol Ceglana Francja Christiane Spinoza 6:2, 6:3
Finalistka 7. 2 maja 1966 Kalabria Ceglana Stany Zjednoczone Julie Heldman 4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 10. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana Heide Schildknecht Orth 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 11. 4 lipca 1966 Travemünde Ceglana Austria Sonja Pachta 8:6, 6:0
Zwyciężczyni 12. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana Edda Buding 6:3, 4:6, 8:6
Finalistka 8. 1 sierpnia 1966 Baden-Baden Ceglana Helga Schultze 3:6, 6:3, 5:7
Zwyciężczyni 13. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana Helga Schultze brak danych
Zwyciężczyni 14. 15 maja 1967 Leverkusen Ceglana Australia Faye Toyne 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 15. 23 maja 1967 Essen Ceglana Południowa Afryka Esmé Emmanuel 6:3, 6:0
Finalistka 9. 12 lipca 1967 Travemünde Ceglana Helga Schultze 6:4, 5:7, 3:6
Finalistka 10. 28 sierpnia 1967 Pörtschach am Wörther See Ceglana Helga Schultze 4:6, 2:6
Finalistka 11. 1 lutego 1968 Brema Twarda (hala) Wielka Brytania Joyce Barclay-Williams 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 16. 14 kwietnia 1968 Tampa Ceglana Australia Judy Tegart 2:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 17. 21 kwietnia 1968 Madryt Ceglana Wielka Brytania Frances MacLennan 6:1, 6:3

W Erze Open 53 (33–20)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 14 lipca 1968 Düsseldorf Ceglana Australia Gail Sherriff 4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 1. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana Helga Schultze-Hösl 6:1, 13:15, 6:3
Finalistka 2. 5 sierpnia 1968 Monachium Ceglana Stany Zjednoczone Julie Heldman 6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 1 września 1968 Brunszwik Ceglana Katja Ebbinghaus 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 3. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala) Stany Zjednoczone Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3
Finalistka 3. 4 maja 1969 Stuttgart Ceglana Stany Zjednoczone Peaches Bartkowicz 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 19 maja 1969 Leverkusen Ceglana Czechosłowacja Alena Palmeová 6:2, 7:5
Finalistka 4. 1 czerwca 1969 Brema Ceglana Heide Orth 6:0, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 5. 8 czerwca 1969 Bielefeld Ceglana Południowa Afryka Laura Rossouw 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 6. 6 lipca 1969 Travemünde Ceglana Kora Schediwy 7:5, 6:2
Zwyciężczyni 7. 13 lipca 1969 Düsseldorf Ceglana Edda Buding 6:1, 8:6
Finalistka 5. 4 sierpnia 1969 Bad Neuenahr-Ahrweiler Ceglana Helga Schultze-Hösl 7:5, 5:7, 4:6
Finalistka 6. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Australia Judy Tegart 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 8. 25 sierpnia 1969 Stuttgart Ceglana Almut Sturm 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 9. 31 sierpnia 1969 Pörtschach am Wörther See Ceglana Australia Helen Gourlay 6:4, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni 10. 16 listopada 1969 Buenos Aires Ceglana Stany Zjednoczone Rosie Casals 3:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 11. 24 listopada 1969 Santiago Ceglana Chile Carmen Ibarra 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 12. 7 grudnia 1969 São Paulo Ceglana Kora Schediwy 6:4, 8:6
Zwyciężczyni 13. 22 lutego 1970 Moskwa Dywanowa (hala) Olga Morozowa 7:5, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni 14. 30 marca 1970 Monte Carlo Ceglana Francja Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3
Zwyciężczyni 15. 12 kwietnia 1970 Nicea Ceglana Stany Zjednoczone Julie Heldman 6:2, 8:6
Zwyciężczyni 16. 19 kwietnia 1970 Monte Carlo Ceglana Australia Kerry Melville 6:4, 6:1
Finalistka 7. 18 maja 1970 Berlin Ceglana Wielka Brytania Virginia Wade 8:10, 1:6
Finalistka 8. 7 czerwca 1970 French Open Ceglana Australia Margaret Smith Court 2:6, 4:6
Finalistka 9. 5 lipca 1970 Fulda Ceglana Ameli Ring 0:6, 2:6
Finalistka 10. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana Helga Schultze-Hösl 1:6, 3:6
Finalistka 11. 16 sierpnia 1970 Hamburg Ceglana Helga Schultze-Hösl 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 17. 24 sierpnia 1970 Kitzbühel Ceglana Australia Evonne Goolagong 7:5, 6:3
Finalistka 12. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana Helga Schultze-Hösl 3:6, 6:2, 2:6
Finalistka 13. 10 maja 1971 Rzym Ceglana Wielka Brytania Virginia Wade 4:6, 4:6
Finalistka 14. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana Stany Zjednoczone Billie Jean King 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 18. 11 lipca 1971 Båstad Ceglana Szwecja Ingrid Löfdahl 4:6, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 19. 2 sierpnia 1971 Wenecja Ceglana Stany Zjednoczone Rosie Casals 3:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 20. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana Holandia Betty Stöve 4:6, 6:3, 6:3
Finalistka 15. 14 maja 1972 Bournemouth Ceglana Australia Evonne Goolagong 0:6, 4:6
Zwyciężczyni 21. 11 czerwca 1972 Hamburg Ceglana Stany Zjednoczone Linda Tuero 6:3, 3:6, 8:6
Zwyciężczyni 22. 17 czerwca 1973 Hamburg Ceglana Południowa Afryka Pat Walkden-Pretorius 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 23. 15 lipca 1973 Düsseldorf Ceglana Australia Evonne Goolagong 6:4, 6:4
Finalistka 16. 22 lipca 1973 Hilversum Ceglana Holandia Betty Stöve 5:7, 2:6
Finalistka 17. 26 sierpnia 1973 Toronto Ceglana Australia Evonne Goolagong 6:7(2), 4:6
Finalistka 18. 17 października 1973 Tokio Dywanowa (hala) Australia Evonne Goolagong 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 24. 26 maja 1974 Hamburg Ceglana Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:4, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni 25. 13 października 1974 Madryt Ceglana Holandia Tine Zwaan 6:2, 6:4
Finalistka 19. 13 lipca 1975 Båstad Ceglana Wielka Brytania Sue Barker 4:6, 0:6
Finalistka 20. 7 grudnia 1975 Adelaide Trawiasta Wielka Brytania Sue Barker 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 26. 14 grudnia 1975 Perth Trawiasta Australia Lesley Turner Bowrey 6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 27. 16 maja 1976 Bournemouth Ceglana Wielka Brytania Sue Barker 5:7, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 28. 9 stycznia 1977 Brema Dywanowa (hala) Sylvia Hanika 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 29. 18 kwietnia 1977 Monte Carlo Ceglana Urugwaj Fiorella Bonicelli 6:3, 7:5
Zwyciężczyni 30. 14 sierpnia 1977 Stuttgart Ceglana Ameli Ring 6:2, 7:6
Zwyciężczyni 31. 8 kwietnia 1979 Nicea Ceglana Francja Frédérique Thibault 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 32. 15 kwietnia 1979 Monte Carlo Ceglana Włochy Sabina Simmonds 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 33. 9 lipca 1979 Erlangen Ceglana Szwecja Nina Bohm brak danych

Gra podwójna 63 (33–30)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 19 (7–12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 11 maja 1962 Beaulieu Ceglana Heide Schildknecht Włochy Lucia Bassi
Włochy Roberta Beltrame
2:6, 8:6, 2:6
Finalistka 2. 18 maja 1962 Cannes Ceglana Heide Schildknecht Wielka Brytania Rita Bentley
Wielka Brytania Deidre Catt
1:6, 3:6[d]
Finalistka 3. 14 maja 1963 Essen Ceglana Heide Schildknecht Wielka Brytania Rita Bentley
Australia Jill Blackman
2:6, 7:9[d]
Finalistka 4. 26 stycznia 1964 Kopenhaga Twarda (hala) Heide Schildknecht Wielka Brytania Carol Rosser
Wielka Brytania Christine Truman
6:3, 4:6, 7:5[d]
Finalistka 5. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana Renate Ostermann Helga Schultze
Heide Schildknecht
1:6, 6:1, 2:6
Finalistka 6. 7 czerwca 1965 Berlin Ceglana Almut Sturm Włochy Francesca Gordigiani
Włochy Maria Teresa Riedl
1:6, 6:2, 0:6
Zwyciężczyni 1. 27 czerwca 1965 Brema Ceglana Almut Sturm Renate Stollberg
Freya Weiland
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 2. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana Almut Sturm Heide Schildknecht
Gisela Helmes
6:2, 6:3
Finalistka 7. 13 lutego 1966 Oslo Twarda (hala) Norwegia Kirsten Robsahm Wielka Brytania Elizabeth Starkie
Wielka Brytania Winnie Shaw
3:6, 7:9
Finalistka 8. 20 lutego 1966 Brema Twarda (hala) Heide Schildknecht Orth Wielka Brytania Ann Haydon-Jones
Wielka Brytania Elizabeth Starkie
0:6, 6:8
Zwyciężczyni 3. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana Kristen Seelbach Finlandia Leena Ahonen
Almut Sturm
3:6, 6:3, 6:3
Finalistka 9. 10 lipca 1966 Düsseldorf Ceglana Heide Schildknecht Orth Południowa Afryka Glenda Swan
Rodezja Pat Walkden
4:6, 3:6
Finalistka 10. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana Heide Schildknecht Orth Edda Buding
Helga Schultze
0:6, 0:6
Finalistka 11. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana Heide Schildknecht Orth Brazylia Maria Bueno
Australia Margaret Smith Court
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 4. 18 lipca 1967 Düsseldorf Ceglana Heide Orth Edda Buding
Helga Schultze
8:6, 6:3
Zwyciężczyni 5. 1 lutego 1968 Brema Twarda (hala) Heide Orth Wielka Brytania Joyce Barclay-Williams
Wielka Brytania Frances MacLennen
1:6, 6:3, 8:6
Finalistka 12. 22 marca 1968 Curaçao Ceglana Kanada Faye Urban Stany Zjednoczone Nancy Richey
Stany Zjednoczone Valerie Ziegenfuss
2:6, 9:7, 3:6
Zwyciężczyni 6. 14 kwietnia 1968 Tampa Ceglana Kanada Faye Urban Australia Judy Tegart
Stany Zjednoczone Valerie Ziegenfuss
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 7. 21 kwietnia 1968 Madryt Ceglana Edda Buding Hiszpania Ana-Maria Estalella-Manso
Hiszpania Carmen Mandarino
6:3, 3:6, 6:3

W Erze Open 44 (26–18)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 3 czerwca 1968 Berlin Ceglana Helga Schultze Australia Margaret Smith Court
Wielka Brytania Virginia Wade
4:6, 3:6
Finalistka 2. 16 czerwca 1968 Lugano Ceglana Edda Buding Południowa Afryka Annette Du Plooy
Australia Lesley Turner Bowrey
4:6, 3:6
Finalistka 3. 14 lipca 1968 Düsseldorf Ceglana Heide Orth Francja Rosie Darmon
Francja Evelyne Terras
5:7, 4:6
Nierozstrzygnięte 4. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana Almut Sturm Edda Buding
Helga Schultze-Hösl
mecz nie odbył się
z powodu ciemności
Zwyciężczyni 1. 1 września 1968 Brunszwik Ceglana Heide Orth Katja Ebbinghaus
Edith Winkens
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 2. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala) Edda Buding Francja Rosie Darmon
Stany Zjednoczone Julie Heldman
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 3. 26 stycznia 1969 Kolonia Twarda (hala) Heide Orth Wielka Brytania Joyce Barclay-Williams
Wielka Brytania Christine Truman-Janes
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 4. 4 maja 1969 Stuttgart Ceglana Heide Orth Stany Zjednoczone Marilyn Aschner
Stany Zjednoczone Peaches Bartkowicz
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 5. 1 czerwca 1969 Brema Ceglana Heide Orth Jean Evans
Edith Winkens
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 6. 8 czerwca 1969 Bielefeld Ceglana Heide Orth Australia Helen Amos
Południowa Afryka Laura Rossouw
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 7. 6 lipca 1969 Travemünde Ceglana Almut Sturm Katja Ebbinghaus
Edith Winkens
6:4, 9:7
Zwyciężczyni 8. 20 lipca 1969 Norymberga Ceglana Inge Pohmann Edda Buding
Kube
7:5, 6:2
Finalistka 5. 27 lipca 1969 Monachium Ceglana Almut Sturm Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 9. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Australia Judy Tegart Edda Buding
Helga Schultze-Hösl
6:1, 6:4
Finalistka 6. 16 listopada 1969 Buenos Aires Ceglana Kora Schediwy Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
1:6, 5:7
Zwyciężczyni 10. 24 listopada 1969 Santiago Ceglana Kora Schediwy Argentyna Ana María Arias
Ekwador María Guzmán
6:3, 9:7
Zwyciężczyni 11. 7 grudnia 1969 São Paulo Ceglana Kora Schediwy Argentyna Ana María Arias
Brazylia Suzana Petersen
6:1, 0:6, 6:4
Finalistka 7. 26 stycznia 1970 Monachium Ceglana Kora Schediwy Szwecja Ingrid Bentzer
Szwecja Eva Lundqvist
4:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni 12. 12 kwietnia 1970 Nicea Ceglana Francja Gail Sherriff Chanfreau Stany Zjednoczone Marilyn Aschner
Stany Zjednoczone Julie Heldman
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 13. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana Heide Orth Helga Schultze-Hösl
Holandia Betty Stöve
6:4, 4:6, 16:14
Finalistka 8. 19 lipca 1970 Gstaad Ceglana Holandia Betty Stöve Stany Zjednoczone Rosie Casals
Francja Françoise Durr
2:6, 2:6
Finalistka 9. 2 sierpnia 1970 Hilversum Ceglana Australia Margaret Smith Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
6:3, 7:9, 5:7
Finalistka 10. 24 sierpnia 1970 Kitzbühel Ceglana Wielka Brytania Winnie Shaw Południowa Afryka Annette Du Plooy
Południowa Afryka Brenda Kirk
4:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni 14. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana Heide Orth Katja Ebbinghaus
Helga Schultze-Hösl
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 15. 10 maja 1971 Rzym Ceglana Wielka Brytania Virginia Wade Australia Helen Gourlay
Australia Lesley Turner Bowrey
5:7, 6:2, 6:2
Finalistka 11. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana Heide Orth Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
2:6, 1:6
Zwyciężczyni 16. 11 lipca 1971 Båstad Ceglana Heide Schildknecht Chile Ana María Arias
Stany Zjednoczone Linda Tuero
6:2, 6:1
Finalistka 12. 25 lipca 1971 Kitzbühel Ceglana Heide Orth Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 17. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana Heide Orth Helga Schultze-Hösl
Holandia Betty Stöve
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 18. 11 czerwca 1972 Hamburg Ceglana Heide Schildknecht Stany Zjednoczone Wendy Overton
Stany Zjednoczone Valerie Ziegenfuss
6:3, 2:6, 6:0
Zwyciężczyni 19. 1 grudnia 1972 Buenos Aires Ceglana Stany Zjednoczone Pam Teeguarden Chile Ana María Arias
Wielka Brytania Virginia Wade
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 20. 17 czerwca 1973 Hamburg Ceglana Heide Orth Stany Zjednoczone Kristien Kemmer
Południowa Afryka Laura Rossouw
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 21. 15 lipca 1973 Düsseldorf Ceglana Heide Orth Australia Evonne Goolagong
Australia Janet Young
tytuł wspólny, mecz
nie odbył się
Zwyciężczyni 22. 22 lipca 1973 Hilversum Ceglana Holandia Betty Stöve Południowa Afryka Brigitte Cuypers
Holandia Trudy Waldhof
6:2, 7:6
Finalistka 13. 26 sierpnia 1973 Toronto Ceglana Czechosłowacja Martina Navrátilová Australia Evonne Goolagong
Stany Zjednoczone Peggy Michel
3:6, 2:6
Finalistka 14. 2 czerwca 1974 Rzym Ceglana Heide Orth Stany Zjednoczone Chris Evert
Olga Morozowa
walkower
Finalistka 15. 13 października 1974 Madryt Ceglana Kora Schediwy Wielka Brytania Lesley Charles
Wielka Brytania Sue Mappin
2:6, krecz
Zwyciężczyni 23. 24 listopada 1974 Buenos Aires Ceglana Katja Ebbinghaus Argentyna Beatriz Araujo
Argentyna Raquel Giscafré
6:0, 6:1
Finalistka 16. 21 grudnia 1975 Sydney Trawiasta Heidi Eisterlehner Australia Evonne Goolagong Cawley
Australia Helen Gourlay Cawley
3:6, 6:4, 3:6
Finalistka 17. 14 czerwca 1976 French Open Ceglana Stany Zjednoczone Kathleen Harter Urugwaj Fiorella Bonicelli
Francja Gail Chanfreau Lovera
4:6, 6:1, 3:6
Zwyciężczyni 24. 18 kwietnia 1977 Monte Carlo Ceglana Katja Ebbinghaus Francja Gail Chanfreau Lovera
Francja Rosie Darmon
6:3, 7:5
Finalistka 18. 21 maja 1978 Hamburg Ceglana Katja Ebbinghaus Mima Jaušovec
Virginia Ruzici
4:6, 7:5, 0:6
Zwyciężczyni 25. 12 sierpnia 1979 Norymberga Ceglana Katja Ebbinghaus Heidi Eisterlehner
Iris Riedel
7:5, 7:6
Zwyciężczyni 26. 30 marca 1980 Nicea Ceglana Francja Gail Lovera Szwajcaria Petra Delhees
Szwajcaria Christiane Jolissaint
6:4, 6:4

Gra mieszana 10 (6–4)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 7 (4–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana Gunther Sanders Renate Ostermann
Peter Scholl
1:6, 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1965 Katania Ceglana Włochy Giordano Maioli Brazylia Carmen Coronado
Brazylia José Edison Mandarino
8:6, 3:6, 7:5
Zwyciężczyni 3. 25 kwietnia 1965 Neapol Ceglana Włochy Giordano Maioli Australia Madonna Schacht
Ion Țiriac
4:6, 6:4, 12:10
Finalistka 1. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana Lothar Pawlik Heide Schildknecht
Dieter Ecklebe
4:6, 4:6
Finalistka 2. 13 marca 1966 Kair Ceglana Ion Țiriac Stany Zjednoczone Carole Caldwell Graebner
Stany Zjednoczone Clark Graebner
7:9, 6:4, 5:7
Finalistka 3. 18 kwietnia 1966 Katania Ceglana Ion Țiriac Australia Helen Gourlay
Stany Zjednoczone Marty Riessen
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 2 maja 1966 Kalabria Ceglana Ion Țiriac Australia Karen Krantzcke
Australia Owen Davidson
7:5, 6:4

W Erze Open 3 (2–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala) Jürgen Fassbender Stany Zjednoczone Julie Heldman
Stany Zjednoczone Herb Fitzgibbon
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 19 maja 1969 Leverkusen Ceglana Hans-Jürgen Pohmann Kanada Faye Urban
Australia Ray Keldie
6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 2. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana Hans-Jürgen Pohmann Heide Orth
Dieter Ecklebe
6:1, 6:3

Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo  RFN [2]
I runda wolny los
Ćwierćfinał  Meksyk: Cecilia Rosado 6:1, 6:1
Półfinał  Stany Zjednoczone: Julie Heldman 6:3, 1:6, 6:3
O złoty medal  Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz [1] 6:4, 6:3
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo  RFN [2]
I runda wolny los
Ćwierćfinał  Ekwador: María Eugenia Guzmán walkower

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo  RFN
I runda Edda Buding [2] wolny los
Półfinał  Meksyk: Lourdes Gongora / Patricia Montano 6:4, 6:1
O złoty medal  Francja: Rosie Darmon /  Stany Zjednoczone: Julie Heldman 6:3, 6:4

Gra mieszana[edytuj | edytuj kod]

Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo  RFN
I runda Jürgen Fassbender  Meksyk: Susana Zenes /  Szwecja: Hans Nerell
Ćwierćfinał  Stany Zjednoczone: Valerie Ziegenfuss / Jim McManus [1] 3:6, 6:1, 7:5
Półfinał  Francja Rosie Darmon / Pierre Darmon [4] 3:6, 6:3, 6:4
O złoty medal  Stany Zjednoczone Julie Heldman / Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo  RFN
I runda Jürgen Fassbender [2] wolny los
Ćwierćfinał  Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz /  RFN: Ingo Buding walkower

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Halowe mistrzostwa Niemiec były rozgrywane od 1961 roku, równolegle z rywalizacją na kortach otwartych. Od 1996 roku imprezy zostały połączone i odbywały się już tylko w hali.
  2. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 oraz Danych zawartych na tennisforum.com.
  3. a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
  4. a b c d Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowania każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Niessen.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
  2. Official Report of the 1968 Olympic Games. Digital Library Collections, 1969. s. 387. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
  3. Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
  4. a b Informacja na temat pierwszego i ostatniego wygranego i przegranego finału w karierze tenisistki na over-blog.com.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]