Przejdź do zawartości

Herb chłopski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herby chłopskie na kościele w Lüdingworth, Dolna Saksonia

Herb chłopskiherb używany przez rodziny lub osoby stanu chłopskiego.

Stosunkowo rzadko używany, głównie w krajach o istniejącej warstwie bogatego wolnego chłopstwa, spotykany w Szwajcarii, niektórych krajach niemieckich (Fryzja, Dolna Saksonia) i Holandii[1]. Prawo używania herbów miały także rodziny chłopskie w Portugalii, pod warunkiem nieużywania w swych herbach tynktur złotej i srebrnej[potrzebny przypis].

W Polsce w zasadzie nieznany, podobno występował niekiedy na Pomorzu. Pojawia się od XV w., najczęściej jako znak osobisty, a nie rodowy. Czasami przyjmowany samodzielnie, dla celów praktycznych (np. jako wizerunek pieczętny), czasem nadawany listem herbowym. Zwykle zawiera godła związane z rolnictwem lub hodowlą, np. pług, kosa, nóż ogrodniczy, grabie itp[potrzebny przypis].

Zazwyczaj rodziny chłopskie używały gmerków, czasem poddanych heraldyzacji przez umieszczanie na tarczy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Gert Oswald: Lexikon der Heraldik, Bibliographisches Institut, Leipzig, 1984, ISBN 3-411-02149-7
  • Terence Wise, Richard Hook, William Walker: Medieval heraldry, Men-at-Arms Series, nr 99, Osprey Publishing, 1980, ISBN 978-0-85045-348-5

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]