Ignacy Bulla

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Bulla
Ilustracja
Ignacy Bulla (foto: J.Pijarowski, 2012)
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1940
Syberia

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Krzyż Zesłańców Sybiru
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
I.Bulla oraz E.Harendarska (w tle portret E. Harendarskiej namalowany przez artystę)

Ignacy Bulla (ur. 23 grudnia 1940 na Syberii) – polski malarz, grafik, rzeźbiarz i satyryk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w syberyjskiej tajdze[1]. Wraz z rodziną powrócił do Polski.

Jest absolwentem Państwowego Zespołu Szkół Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy[2]. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu) na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby (pracownia rzeźbiarska prof. Jacka Pugeta i Magdaleny Więcek). Dyplom obronił w 1967. W 1975 r. wraz z Michałem Kubiakiem i Januszem Bałdygą założył Grupę Bydgoską - Galeria 1+X.[3]

Jest ministerialnym rzeczoznawcą w dziedzinie malarstwa współczesnego[4]. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy[5][6], Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu[7], Muzeum Farmacji[8] oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą: w Niemczech, Kanadzie, Francji, Anglii, Danii, Norwegii, Austrii, Australii, Finlandii, USA i Japonii.

Jest uważany za jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich portrecistów. Jego portrety zdobią między innymi hol główny Urzędu Miasta w Bydgoszczy[9]. Autor wielu wystaw indywidualnych, uczestnik 45 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

Bulla jest bohaterem reportażu i filmu telewizyjnego, Urszuli Guźleckiej, „Portrety twórców: Z głową w chmurach”[10]. Cykl grafik został zamieszczony w 1981, w publikacji zatytułowanej: „Legendy pałuckie okolic Żnina” Feliksa Malinowskiego[11].

Prace rysunkowe Ignacego Bulli zostały wykorzystane w wielu mediach, między innymi, jako okładka czasopisma satyrycznego, "Nagi Czwartek"[12], w bydgoskich „Faktach”, ogólnopolskich „Szpilkach (czasopismo)”; „Karuzeli (czasopismo)”[13] w prezentacjach międzynarodowych[14], oraz jako forma graficzna do awangardowego teledysku „Heaven on Earth”, Jarosława Pijarowskiego, Władysława Komendarka i Tomasza Lipnickiego[15].

W 2016 r. został wydany przez Galerię ICB oraz Brain Active Records album "Bulla – Małe formy malarskie", obejmujące małe formy malarskie i miniatury namalowane przez artystę w latach 2005–2016[16][17].

Wystawy (wybrane)[edytuj | edytuj kod]

  • 1974 – 1st All-Polish Satire Exhibition, Łódź
  • 1974 – All-Polish Triennial of Drawing, Wrocław
  • 1975 – All-Polish Exhibition “Fact Art”, Bydgoszcz
  • 1976 – All-Polish Exhibition “Sport in Art”, Katowice
  • 1976 – Exhibition of International Open-Air Painting, Włocławek
  • 1976 – XXVth Satirists World Salon; Knokke, Haist i Belgia
  • 1976 – Temat muzyczny w plastyce współczesnej, Bydgoszcz
  • 1977 – All-Polish Satire Exhibition – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
  • 1978 – All-Polish Exhibition “Autumn in Bielsko”, Bielsko-Biała
  • 1979 – International Triennial of Drawing, Wrocław
  • 1979 – 1st All-Polish Presentation of Modern Portrait, Radom
  • 1979 – XXXIIIrd All-Polish Winter Salon, Radom
  • 1979 – All-Polish Exhibition “Comparison”, Sopot
  • 1980 – Semi-annual Best Graphic Art and Drawing of Northern Poland, Gdańsk
  • 1981 – All-Polish Exhibition “Satyrykon”, Legnica
  • 1981 – All-Polish Exhibition “Deposing of Idol”, Szczecin
  • 1983 – All-Polish Exhibition “Metaphor”, Radom
  • 1984 – All-Polish Exhibition “Satyrykon”, Legnica
  • 1987 – 2nd Fine Arts Confrontation of Northern Poland, Elbląg
  • 1987 – International Art Fair “Interart”, Poznań
  • 1987 – International Satire Exhibition “Satyrykon”, Legnica
  • 1988 – XIVth Festival of Polish Modern Painting, Szczecin
  • 2003 – Biennial of Small Forms of Painting, Toruń
  • 2005 – Wystawa Artystów Bydgoskich, Grecja
  • 2011 – Twarze – Galeria Kantorek (BWA), Bydgoszcz[18][19]
  • 2016 - Małe formy malarskie - Galeria Kuratorium, Warszawa[20]
  • 2017 - Wystawa malarstwa Ignacego Bulli 2006 - 2017 - Małe formy malarskie II - Galeria ZPAP Gdańsk[21]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • 1968 - Najlepsza grafika i rysunek kwartału Bydgoszcz[22]
  • 1974 – 1st All-Polish Satire Exhibition, Łódź, (wyróżnienie)[23]
  • 1976 – Exhibition of International Open-Air Painting, Włocławek, (nagroda prezydenta miasta)
  • 1976 – All-Polish Exhibition “Sport in Art”, Katowice, (brązowy medal)
  • 1976 – Temat muzyczny w plastyce współczesnej, Bydgoszcz, (trzecia nagroda i dwa wyróżnienia)
  • 1976 – Portrety wybitnych kompozytorów, Bydgoszcz, (druga nagroda)
  • 1978 – 1st All-Polish Presentation of Modern Portrait, Radom, (pierwsza nagroda w kategorii: rysunek, oraz nagroda prezydenta m. Radomia)[24]
  • 1980 – Semi-annual Best Graphic Art and Drawing of Northern Poland, Gdańsk, (trzecia nagroda)
  • 1980 – Bydgoszcz w sztuce, Bydgoszcz, (druga nagroda)
  • 1984 – Bydgoszcz w sztuce, Bydgoszcz, (trzecia nagroda)
  • 1988 – „Szeląg Bydgoski”, medal przyznany za szczególne zasługi w upowszechnianiu kultury i sztuki, (19 października 1988)[25]
  • 2013 – medal im. Jerzego Sulimy Kamińskiego w dziedzinie sztuk plastycznych[26]

24.04.2006 w Sali Sesyjnej Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy; Ignacy Bulla wraz z siostrą Gabrielą zostali odznaczeni przez wicewojewodę województwa kujawsko-pomorskiego Marzennę Drab - Krzyżem Zesłańców Sybiru.

Przykładowe prace (malarstwo)[edytuj | edytuj kod]

  • Obraz olejny Ignacego Bulli zatytułowany "Motyl"
    Obraz olejny Ignacego Bulli zatytułowany "Motyl"
  • Obraz olejny Ignacego Bulli zatytułowany "Nike"
    Obraz olejny Ignacego Bulli zatytułowany "Nike"
  • Obraz olejny Ignacego Bulli z cyklu Miniatury
    Obraz olejny Ignacego Bulli z cyklu Miniatury
  • Obraz Ignacego Bulli z cyklu Miniatury (technika mieszana)
    Obraz Ignacego Bulli z cyklu Miniatury (technika mieszana)
  • Obraz olejny Ignacego Bulli zatytułowany "Dante"
    Obraz olejny Ignacego Bulli zatytułowany "Dante"
  • Portret Jarosława Pijarowskiego
    Portret Jarosława Pijarowskiego

Przykładowe prace (satyra)[edytuj | edytuj kod]

  • satyra (1974 r.)
    satyra (1974 r.)
  • satyra (1974 r.)
    satyra (1974 r.)
  • satyra (1974 r.)
    satyra (1974 r.)
  • satyra (1977 r.)
    satyra (1977 r.)
  • satyra (1978 r.)
    satyra (1978 r.)
  • satyra (1984 r.)
    satyra (1984 r.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ignacy Bulla – Projekt Pałac Sztuk – ISBN 83-89734-48-6.
  2. ↑ [1] Absolwenci PZSP im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
  3. ↑ Klub Kierunki Bydgoszcz luty 1975 Grupa Bydgoska Galeria 1+X. „Słowo Powszechne”, 28. XI 1975. 
  4. ↑ Zaświadczenie nr.1338 z dnia 20 stycznia 1987, wydane przez Ministerstwo Kultury i Sztuki
  5. ↑ Grafika, informacje o pracach w zbiorach Muzeum Okręgowego
  6. ↑ reprodukcja jednej z grafik I. Bulli zarchiwizowanych w zbiorach Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy. muzeum.bydgoszcz.pl. [dostęp 2016-09-18].
  7. ↑ Informacje o pracach w zbiorach CSW Toruń
  8. ↑ Informacja oraz reprodukcja obrazu. [dostęp 2015-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
  9. ↑ Fragment ekspozycji oraz przykładowe portrety wybitnych Polaków, namalowane przez autora eksponowane publicznie w UM w Bydgoszczy
  10. ↑ Informacja o emisji telewizyjnej
  11. ↑ „Legendy pałuckie okolic Żnina” Feliks Malinowski - w.bibliotece.pl [online], w.bibliotece.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
  12. ↑ [2]; [3]; Informacja o czasopiśmie oraz kopie prac autora
  13. ↑ Piotr Czekalski. Satyryczne oko. „Bydgoski Informator Kulturalny”. marzec 2010, s. 37, marzec 2010. ISSN 1232-4450. 
  14. ↑ Polnische karikaturisten der gegenwart - KOPF durch die wand. Berlin: Eulenspiegel Verlag Berlin, 1987, s. 35.
  15. ↑ Teledysk z pracą graficzną Ignacego Bulli
  16. ↑ Bulla - Małe formy malarskie. Bydgoszcz: ICB & Brain Active Records, 2016. ISBN 978-83-945313-0-0.
  17. ↑ pełna informacja o wystawie oraz serwis fotograficzny. fundacja editions spotkania. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-11)].
  18. ↑ Informacje o wystawie. [dostęp 2015-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-15)].
  19. ↑ [4] Dokumentacja wystawy
  20. ↑ informacja o wystawie "Małe formy malarskie" [online], artinfo.pl [dostęp 2016-09-21].
  21. ↑ informacja i dokumentacja wystawy [online], ZPAP Gdańsk [dostęp 2017-07-03].
  22. ↑ Barbara Chojnacka: Grafika i rysunek w Bydgoszczy 1945-2005. Bydgoszcz: Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, 2006, s. 19. ISBN 83-86580-72-0.
  23. ↑ Hanna Górska, Eryk Lipiński, Z dziejów karykatury polskiej, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977, s. 335.
  24. ↑ Portret rodzinny - rysunek. „Ilustrowany Kurier Polski”, 27 IX 1978 r. 
  25. ↑ Bydgoszcz w kręgu sztuk, Atlas- Supress, 2000, s. 36, ISBN 83-87567-07-8.
  26. ↑ Informacja o nagrodzie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ignacy_Bulla&oldid=73223506”