Ignatki-Osiedle
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
85 |
Kod pocztowy |
16-001[2] |
Tablice rejestracyjne |
BIA |
SIMC |
0031437[3] |
Położenie na mapie gminy Juchnowiec Kościelny | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu białostockiego | |
53°05′15″N 23°07′05″E/53,087500 23,118056[1] | |
Strona internetowa |
Ignatki-Osiedle – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Juchnowiec Kościelny[3][4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.
Dawne nazwy: Ignateczki, Ichnatki
Miejscowość jest siedzibą parafii św. Jana Pawła II. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii białostockiej, archidiecezji białostockiej, dekanatu Białystok - Nowe Miasto.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W dokumencie rozgraniczenia Horodnian z 1533 roku wspomniane jest gospodarstwo Ihnata Jakubielika, od którego powstała prawdopodobnie nazwa Ignatki. Obok Ihnatowej zagrody była usytuowana Ostra Górka, a na niej mogiłki. W sąsiedztwie siedziby dworskiej, na pagórku, do dzisiaj znajdują się groby rodziny Miciełowskich. To owa Ostra Górka.
Do końca XVIII wieku Ignatki należały do Horodnian. W 1704 Michał Horodziński, syn Samuela, i jego żona Katarzyna Siekierska, córka Wojciecha, sprzedali Ignatki. W drugiej poł. XVIII Ignatki posiadały kilku właścicieli. Część dóbr posiadali Orsetti, a później Ignatki ok. roku 1800 były własnością Ludwika Rabeckiego.
Po 1863 roku Ignatki były w rękach Rosjan. W latach osiemdziesiątych XIX wieku właścicielką była Luba Reinhard, a przed 1894 Ignatki stały się własnością Miciełowskich. W końcu XIX wieku Miciełowscy przeprowadzili regulację rzeki, wykopali trzy stawy i nad rzeką Horodnianką wznieśli młyn wodny. Przebudowali kompozycję dworską. Mieciełowscy posiadali Ignatki do II wojny. W latach trzydziestych właścicielem wsi był Borys Miciełowski,aresztowany we wrześniu 1939 roku przez NKWD i prawdopodobnie zgładzony po wywiezieniu w głąb ZSRR.Spadkobiercy żyją do dziś w Polsce. W latach 1939–1941 nowym użytkownikiem Ignatek było "Prisobnoje Chozjajstwo Wojennogo Wojentorga".
Po wojnie w Ignatkach był PGR, następnie Państwowe Gospodarstwo Ogrodnicze.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 172922
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 355 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Boniecki A. Herbarz polski. Warszawa 1899.
- Maroszek J. Szydłowski J. Ignatki. Biuro Badań i Dokumentacji Zabytków w Białymstoku
- Maroszek J., Ignatki. Kurier Poranny 15.03.1991 – Białystok