Iroda Tulyaganova

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Iroda Toʻlaganova)
Iroda Tulyaganova
Ilustracja
Państwo

 Uzbekistan

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1982
Taszkent

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

2010

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

16 (17 czerwca 2002)

Australian Open

3R (2002)

Roland Garros

3R (2002)

Wimbledon

3R (2001, 2003)

US Open

2R (2000–2002)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

28 (23 września 2002)

Australian Open

1R (2001, 2002)

Roland Garros

3R (2003)

Wimbledon

2R (2002)

US Open

3R (2002)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Uzbekistan
Igrzyska azjatyckie
złoto Pusan 2002 gra pojedyncza
brąz Pusan 2002 gra mieszana
brąz Doha 2006 gra drużynowa

Iroda Batirovna Tulyaganova (ur. 7 stycznia 1982 w Taszkencie) – tenisistka uzbecka, zwyciężczyni turniejów zawodowych, reprezentantka w Pucharze Federacji, olimpijka.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jest zawodniczką praworęczną, z bekhendem oburęcznym. Jako juniorka wygrała Wimbledon w 1999, pokonując w finale liderkę rankingu juniorek Rosjankę Linę Krasnorucką. W t.r. rozpoczęła karierę zawodową. Już w 2000 wygrała swój pierwszy turniej w cyklu WTA Tour – w rodzinnym Taszkencie (w finale z Włoszką Francescą Schiavone), była także w finale w Szanghaju (przegrała z Amerykanką Meghann Shaughnessy); w październiku 2000 awansowała po raz pierwszy do czołowej setki rankingu, sezon zakończyła na miejscu nr 75.

Najlepszy w jej dotychczasowej karierze był rok 2001. Wygrała dwa turnieje w grze pojedynczej, także dwa turnieje w deblu, była ponadto w dwóch półfinałach oraz w III rundzie (1/16 finału) Wimbledonu; odniosła pięć zwycięstw nad rywalkami z czołowej dwudziestki światowej, m.in. Belgijkami Kim Clijsters i Justine Henin-Hardenne oraz Rosjanką Jeleną Diemientjewą. Turnieje wygrywała tydzień po tygodniu, w lipcu – w finale w Wiedniu pokonała Patty Schnyder, a w Knokke-Heist Hiszpankę Galę León García. Sezon zakończyła na 20. miejscu w rankingu światowym, pełniąc rolę pierwszej rezerwowej w turnieju Masters (WTA Tour Championships). Na turnieju w Miami w meczu III rundy (przegranym z Sereną Williams) zanotowała drugi pod względem szybkości serwis kobiecy w sezonie (191 km/h).

W 2002 była m.in. w finale turnieju w Wiedniu (nie obroniła tytułu, przegrywając z Anną Smasznową) oraz III rundzie Australian Open i French Open; dzięki tym wynikom zanotowała awans na najwyższą pozycję w karierze – nr 16 (w czerwcu 2002). Zdobyła także złoty medal Igrzysk Azjatyckich w Pusan (Korea), po finałowym zwycięstwie nad Tajką Tamarine Tanasugarn. W 2003 była w finale w Hajdarabadzie, gdzie Tanasugarn wzięła rewanż w decydującym meczu, oraz w półfinale w Madrycie; w Hajdarabadzie w parze z Jeleną Lichowcewą wygrała konkurencję debla. Znaczną część sezonu nie grała z powodu kontuzji; straciła również niemal całe sezony 2004 i 2005. Na koniec sezonu 2005 została sklasyfikowana dopiero na miejscu 363 w rankingu światowym.

Jako deblistka wygrała do końca 2005 cztery turnieje, również w czterech turniejach przegrywała w finałach. We wrześniu 2002 była klasyfikowana jako 28. deblistka rankingu światowego.

Ma na koncie liczne występy reprezentacyjne. Poza mistrzowskim startem w Igrzyskach Azjatyckich rywalizowała bez większego powodzenia na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000, gdzie odpadła już w I rundzie z Holenderką Kristie Boogert. W latach 1996–2003 regularnie broniła barw Uzbekistanu w Pucharze Federacji (bilans – 15 zwycięstw, najwięcej w historii reprezentacji, 13 porażek), występując w niższych klasach rozgrywkowych.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 7 (3-4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 18 czerwca 2000 Taszkent Twarda Włochy Francesca Schiavone 6:3, 2:6, 6:3
Finalistka 1. 22 października 2000 Pekin Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy 6:7(2), 5:7
Zwyciężczyni 2. 15 lipca 2001 Wiedeń Ceglana Szwajcaria Patty Schnyder 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 3. 22 lipca 2001 Knokke-Heist Ceglana Hiszpania Gala León García 6:2, 6:3
Finalistka 2. 16 czerwca 2002 Wiedeń Ceglana Izrael Anna Smasznowa 4:6, 1:6
Finalistka 3. 9 lutego 2003 Hyderabad Twarda Tajlandia Tamarine Tanasugarn 4:6, 4:6
Finalistka 4. 8 października 2006 Taszkent Twarda Sun Tiantian 2:6, 4:6

Gra podwójna 7 (4-3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 14 maja 2000 Warszawa Ceglana Ukraina Anna Zaporożanowa Włochy Tathiana Garbin
Słowacja Janette Husárová
3:6, 1:6
Finalistka 2. 18 czerwca 2000 Taszkent Twarda Ukraina Anna Zaporożanowa Li Na
Li Ting
6:3, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 23 lipca 2000 Knokke-Heist Ceglana Włochy Giulia Casoni Australia Catherine Barclay
Dania Eva Dyrberg
2:6, 6:4, 6:4
Finalistka 3. 4 lutego 2001 Tokio Twarda Rosja Anna Kurnikowa Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Rennae Stubbs
6:7(5), 6:2, 6:7(6)
Zwyciężczyni 2. 27 maja 2001 Strasbourg Ceglana Włochy Silvia Farina Elia Południowa Afryka Amanda Coetzer
Stany Zjednoczone Lori McNeil
6:1, 7:6(0)
Zwyciężczyni 3. 11 listopada 2001 Pattaya Twarda Szwecja Åsa Carlsson Południowa Afryka Liezel Huber
Indonezja Wynne Prakusya
4:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 4. 9 lutego 2003 Hyderabad Twarda Rosja Jelena Lichowcewa Rosja Jewgienija Kulikowska
Białoruś Tacciana Puczak
6:4, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1999 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Rosja Lina Krasnorucka 7:6(3), 6:4

Gra podwójna (3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1998 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Słowenia Petra Rampre Dania Eva Dyrberg
Chorwacja Jelena Kostanić
2:6, 6:7(5)
Finalistka 1999 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Ukraina Tetiana Perebyjnis Czechy Dája Bedáňová
Argentyna María Emilia Salerni
1:6, 6:2, 2:6
Zwyciężczyni 1999 Stany Zjednoczone US Open Twarda Czechy Dája Bedáňová Rosja Galina Fokina
Rosja Lina Krasnorucka
6:3, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]