Przejdź do zawartości

Francesca Schiavone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesca Schiavone
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1980
Mediolan

Wzrost

166 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

2018

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (31 stycznia 2011)

Australian Open

QF (2011)

Roland Garros

W (2010)

Wimbledon

QF (2009)

US Open

QF (2003, 2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

8 (12 lutego 2007)

Australian Open

SF (2009)

Roland Garros

F (2008)

Wimbledon

SF (2012)

US Open

SF (2006)

Strona internetowa

Francesca Schiavone (ur. 23 czerwca 1980 w Mediolanie) – włoska tenisistka, zwyciężczyni wielkoszlemowego French Open 2010 w grze pojedynczej, finalistka French Open 2011 w singlu i 2008 w grze podwójnej. W swojej karierze wygrała 8 turniejów WTA w grze pojedynczej i 7 w grze podwójnej.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

1998–2003

[edytuj | edytuj kod]

W 1998 zaczęła swoją zawodową karierę. W tym roku wygrała swój pierwszy turniej w grze podwójnej w Edynburgu w parze z Antonellą Serra Zanetti. Rok 1998 zakończyła na 295 pozycji w rankingu WTA. W roku 1999 zagrała w turnieju w Rzymie i odpadła od razu w I rundzie. Następnie odpadła w kwalifikacjach do turnieju głównego US Open Sezon 1999 zakończyła na 184 miejscu. W 2000 roku doszła do swojego pierwszego finału w grze pojedynczej, w którym przegrała z Irodą Tulyaganovą 3:6, 6:2, 3:6. Następnie brała udział w kwalifikacjach do turnieju French Open i Wimbledonu, lecz w obu przypadkach przegrała. Lecz w US Open udało jej się pierwszy raz w swojej karierze wejść do turnieju głównego w którym przegrała w III rundzie z Jeleną Dokić 6:7(4), 5:7. Sezon 2000 zakończyła na 80 miejscu. W Australian Open 2001 odpadła już w I rundzie przegrywając 6:7(8), 6:1, 4:6 z Ritą Kuti Kis. Następnie doszła do III rundy w Indian Wells i do ćwierćfinału w Rzymie Na przełomie maja i czerwca brała udział we French Open i doszła do ćwierćfinału. Następnie wygrała swój drugi turniej deblowy w Sopocie w parze z Joannette Kroger. W lipcu doszła do II rundy Wimbledonu, a w US Open odpadła w I rundzie. W turnieju w Moskwie doszła do ćwierćfinału. Sezon 2001 zakończyła na 30 miejscu. W 2002 roku doszła do III rundy w Australian Open i French Open do II rundy Wimbledonu o IV rundy US Open. W Indian Wells i Rzymie doszła do II rundy, a w Toronto do III rundy. W I rundzie odpadła w Berlinie i w Charleston. 2002 roku skończyła na 41 pozycji. W Australian Open w 2003 roku odpadła w I rundzie, we French Open odpadła w II rundzie, na Wimbledonie odpadła w III rundzie, a w US Open doszła do ćwierćfinału. W 2003 roku doszła do finału w Canberze, przegrywając z Meghann Shaughnessy 1:6, 1:6. Sezon skończyła na 20 pozycji w rankingu WTA.

W Australian Open doszła do II rundy. W marcu w Indian Wells odpadła w II rundzie, a w Rzymie doszła do ćwierćfinału. W turnieju French Open doszła do IV rundy. W maju w Warszawie wygrała swój trzeci turniej deblowy. Na Wimbledonie odpadła w II rundzie, natomiast w US Open doszła IV rundy. Na letnich igrzyskach olimpijskich w Atenach doszła do ćwierćfinału. W Moskwie natomiast odpadła w ćwierćfinale. Sezon skończyła na 19 pozycji.

W Australian Open doszła do III rundy. W marcu grała w Indian Wells i doszła do II rundy. W Rzymie doszła do ćwierćfinału. Na drugim turnieju wielkoszlemowym w sezonie we French Open odpadła w IV rundzie. W San Diego doszła do II rundy, natomiast w Zurychu doszła do ćwierćfinału. Na Wimbledonie odpadła już w I rundzie, a w US Open doszła do III rundy. W końcówce sezonu w Moskwie, na Bali i w Hasselt doszła do finału w których przegrała z Mary Pierce, Lindsay Davenport i Kim Clijsters. W turnieju w Dosze wygrała w parze z Alicią Molik turniej wygrywając w finale 6:3, 6:4 z Liezel Huber i Carą Black. W 2005 zakończyła sezon na 13 miejscu w rankingu WTA.

Sezon zaczęła znakomicie dochodząc do finału turnieju w Sydney, w którym przegrała z Justine Henin 6:4, 5:7, 5:7. W Australian Open odpadła w IV rundzie przegrywając z Kim Clijsters 5:7, 4:6. W 2006 roku razem w parze z Květą Peschke wygrały trzy turnieje w Dubaju, w Luksemburgu i w Moskwie. Natomiast w singlu doszła do dwóch finałów w Amelia Island i w Luksemburgu. W turnieju French Open przegrała w IV rundzie ze Swietłaną Kuzniecową 6:1, 4:6, 4:6. W turnieju wimbledońskim przegrała w I rundzie z Melanie South 6:3, 3:6, 4:6. Natomiast w US Open przegrała w III rundzie z Szachar Pe’er 3:6, 7:7, 6:7. Sezon zakończyła na 15 miejscu w rankingu WTA.

W 2007 roku doszła do II rundy Australian Open, Wimbledonu i US Open, natomiast we French Open doszła do III rundy. W lipcu wygrała swój pierwszy turniej w Bad Gastein pokonując w finale Yvonne Meusburger 6:1, 6:4. W turnieju w Zurychu doszła do półfinału. Sezon zakończyła na 25 miejscu.

W sezonie 2008 w Australian Open doszła do III rundy przegrywając z Justine Henin 5:7, 4:6. W turnieju French Open również odpadła w III rundzie, natomiast na Wimbledonie i w US Open dochodziła do II rundy. W Moskwie i w Montrealu odpadała już w I rundach. Na letnich igrzyskach olimpijskich w Pekinie doszła do III rundy. Sezon skończyła na 30 miejscu w rankingu WTA.

W dwóch pierwszych turniejach wielkoszlemowych sezonu odpadała już w I rundzie. Na Wimbledonie wreszcie przełamała złą passę i doszła do ćwierćfinału przegrywając z Jeleną Diemientjewą 2:6, 2:6. W turnieju w Pradze przegrała w finale z Sybille Bammer 6:7, 2:6. W US Open doszła do IV rundy pokonując po drodze jedną z faworytek Wiktoryję Azarankę 4:6, 6:2, 6:2, a przegrywając z Chinką Li Na 2:6, 2:6. W październiku w Osace doszła do finału, w którym przegrała 5:7, 1:6 z Samanthą Stosur. Następnie w Moskwie wygrała swój drugi turniej w karierze pokonując Olgę Goworcową 6:3, 6:0. Sezon zakończyła na 17 miejscu w rankingu WTA.

Sezon 2010 zaczęła od wielkoszlemowego Australian Open w którym doszła do IV rundy przegrywając z Venus Williams 6:3, 2:6, 1:6. Po tym turnieju wzięła udział w turnieju w Paryżu w którym po wygraniu I rundy bez straty gema (6:0, 6:0) przegrała w II z Lucie Šafářovą 5:7, 2:6. W Indian Wells odpadła w III rundzie przegrywając z Aravane Rezaï 7:6, 6:7, 4:6. Na turnieju w Miami również odpadła w III rundzie. W kwietniu Schiavone wygrała swój trzeci turniej w grze pojedynczej na kortach ziemnych w Barcelonie pokonując w finale swoją rodaczkę Robertę Vinci 6:1, 6:1. W Rzymie przegrała w II rundzie z Marią José Martínez Sánchez, natomiast w Madrycie doszła do III rundy przegrywając z Venus Williams. W turnieju French Open pokonując m.in. Li Na, Mariję Kirilenko, Caroline Wozniacki, Jelenę Diemientjewą, a w finale Samanthę Stosur wygrała swój pierwszy wielkoszlemowy turniej. Po paryskim turnieju awansowała na 6 pozycję w rankingu WTA. Na kortach Wimbledonu mistrzyni French Open odpadła już w I rundzie. W turnieju US Open doszła do ćwierćfinału, w którym przegrała z Venus Williams 6:7, 4:6.

Schiavone rozpoczęła sezon od udziału w Pucharze Hopmana, który zakończyła na fazie grupowej, wygrywając jeden mecz singlowy. W Sydney odpadła w pierwszej rundzie po meczu z Alisą Klejbanową. W Australian Open Włoszka awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa najwyżej rozstawionej Caroline Wozniacki 3:6, 6:3, 6:3. W deblu nie wygrała meczu. W Pucharze Federacji odniosła jeden triumf i jedną porażkę. W Dubaju osiągnęła trzecią rundę, zaś w Dosze – drugą. W Kuala Lumpur nie wygrała meczu. W zawodach w Indian Wells i Miami zanotowała czwarte rundy. W pierwszym z turniejów przegrała z Szachar Pe’er 4:6, 6:3, 6:7(3), zaś w drugim uległa Agnieszce Radwańskiej 0:6, 2:6. W Dubaju i Indian Wells zawodniczka wygrała po jednym meczu w grze podwójnej.

Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła od porażki z Agnieszką Radwańską w drugiej rundzie w Stuttgarcie. W Madrycie końcowym rezultatem Włoszki była trzecia runda i porażka z Bethanie Mattek-Sands, a w deblu – runda druga. W Rzymie wygrała rundę więcej, osiągającym tym samym ćwierćfinał. W nim lepsza okazała się Samantha Stosur. Kolejnym wynikiem Schiavone był półfinał w Brukseli, gdzie pokonała bez straty seta trzy nierozstawione tenisistki, aby ulec liderce światowych list, Caroline Wozniacki. French Open zakończył się dla zawodniczki finałem, jednakże nie obroniła ona tytułu. W drodze do meczu mistrzowskiego straciła dwa sety, natomiast w ostatnim pojedynku uległa Li Na 4:6, 6:7(0).

Rozgrywki na trawie w Eastbourne zakończyła na porażce z Agnieszką Radwańską w drugiej rundzie zawodów. Na Wimbledonie zanotowała trzecią rundę, przegrywając w niej 6:3, 4:6, 9:11 z Tamirą Paszek. W deblu ponownie nie wygrała meczu.

W Toronto Schiavone została pokonana w trzeciej rundzie przez Lucie Šafářovą 3:6, 3:6. Taki sam rezultat powtórzyła w Cincinnati, lecz tym razem lepsza okazała się Jelena Janković. W grze podwójnej partnerowała jej Andrea Petković, ale ich pierwszy mecz zakończył się porażką. W New Haven pokonała dwie Rumunki Alexandrę Dulgheru i Monikę Niculescu, oddając im po trzy gemy. Do półfinału awansowała dzięki walkowerowi Anabel Mediny Garrigues. W meczu o finał ponownie zwyciężyła Wozniacki. Podczas US Open rozegrała cztery mecze, w tym trzy trzysetowe. W czwartej rundzie nie sprostała Anastasiji Pawluczenkowej. W deblu wygrała jeden mecz, zaś drugi para oddała walkowerem.

Pierwszy mecz w Seulu zakończył się triumfem Wiery Duszewiny w dwóch setach. W grze podwójnej razem z Maríą José Martínez Sánchez mecz ćwierćfinałowy poddały walkowerem. W Pekinie Włoszka wygrała z Bojaną Jovanovski, ale w kolejnym meczu uległa Dominice Cibulkovej 2:6, 2:6. W ostatnim turnieju w sezonie – w Moskwie – przegrała w swoim pierwszym meczu z Kaią Kanepi 4:6, 7:5, 6:7(7).

Sezon rozpoczęła od półfinału w Brisbane. Rozstawiona z numerem trzecim wygrała w ćwierćfinale z Jeleną Janković 5:7, 7:6(2), 6:3, lecz w meczu o finał przegrała z nierozstawioną Kaią Kanepi 3:6, 0:6. W Sydney i Australian Open przegrała już w drugiej rundzie – odpowiednio z Danielą Hantuchovą 5:7, 1:6 i Rominą Oprandi 4:6, 3:6.

Podczas turniejów w Doha i Dubaju przegrała w pierwszych meczach – z Yaniną Wickmayer 6:7(4), 4:6 i Aną Ivanović 1:6, 5:7. Podczas Indian Wells w meczu trzeciej rundy z Lucie Šafářovą skreczowała po przegraniu pierwszego seta 2:6. W Miami i Barcelonie ponownie przegrała w pierwszym meczu, tym razem z Ksieniją Pierwak 4:6, 6:4, 5:7 i Olgą Hawarcową 4:6, 3:6. Porażki w pierwszych meczach zanotowała również w ważnych turniejach w Madrycie i Rzymie – porażki z Varvarą Lepchenko 4:6, 7:6(8), 3:6 i Jekatieriną Makarową 3:6, 4:6.

Pod koniec maja Schiavone mogła się „pochwalić” bilansem w sezonie 8-14. Wówczas przystąpiła do turnieju w Strasburgu, w którym została rozstawiona z numerem drugim. Wreszcie zagrała na miarę oczekiwań i po zwycięstwie 6:4, 6:4 w finale nad Alizé Cornet osiągnęła swój piąty triumf turniejowy WTA. Tydzień później broniła finału we French Open, lecz już w trzeciej rundzie przegrała z Varvarą Lepchenko 6:3, 3:6, 6:8. Porażka kosztowała Włoszkę spadek w rankingu z 12. na 27. miejsce[1].

Miesiąc później wystąpiła w wielkoszlemowym Wimbledonie, w którym przegrała w czwartej rundzie z obrończynią tytułu Petrą Kvitovą 6:4, 5:7, 1:6. Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie przegrała już w drugim meczu z Wierą Zwonariową 3:6, 3:6.

Do końca sezonu wygrała już tylko jeden mecz – podczas turnieju w Tokio pokonała Jarosławę Szwiedową 4:6, 7:6(4), 6:4, by w drugiej rundzie ulec Samancie Stosur 6:4, 2:6, 5:7. We wszystkich pozostałych pięciu turniejach do końca sezonu przegrała w pierwszych meczach. Sezon zakończyła na 35. miejscu w rankingu oraz z bilansem zwycięstw 22-25.

Po przegraniu pierwszej rundy w turnieju Hobart Francesca Schiavone oświadczyła, że 2017 jest jej ostatnim rokiem w karierze zawodowej. Włoszka została pokonana przez Janę Fett 3:6, 2:6[2].

Swój ostatni mecz w zawodach cyklu WTA Tour rozegrała w lipcu w Gstaad, gdy przegrała w pierwszej rundzie z Samanthą Stosur 3:6, 2:6. Podczas US Open ogłosiła zakończenie kariery.

Jak poinformowała rok później, przerwanie kariery i zniknięcie z udziału w życiu publicznym spowodowane było nowotworem złośliwym[3].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R 3R 1R 2R 3R 4R 2R 3R 1R 4R QF 2R 1R 1R 1R Q2 1R 1R 0 / 17 19 – 17
French Open A Q3 QF 3R 2R 4R 4R 4R 3R 3R 1R W F 3R 4R 1R 3R 1R 1R 1R 1 / 18 40 – 17
Wimbledon A Q1 2R 2R 3R 2R 1R 1R 2R 2R QF 1R 3R 4R 1R 1R 1R 2R 2R A 0 / 17 18 – 17
US Open Q1 3R 1R 4R QF 4R 3R 3R 2R 2R 4R QF 4R 1R 1R 1R 1R 1R 1R A 0 / 18 28 – 18
Ranking na koniec roku 184 80 30 41 20 19 13 15 25 30 17 7 11 35 42 82 121 100 90 1 / 70 105 – 69

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R A 1R 1R 3R 3R 1R SF QF 1R 1R 1R A A A A 1R 0 / 12 11 – 12
French Open A A A 1R A QF A QF 3R F 3R 2R A 3R 3R 1R 2R A QF A 0 / 12 24 – 12
Wimbledon A A A 1R 1R 2R 1R QF 1R 2R 2R A 1R SF 1R 1R 2R A 1R A 0 / 14 11 – 14
US Open A A A 1R 2R 2R 1R SF 1R 2R 2R 1R 2R A 2R 1R A A 1R A 0 / 13 10 – 13
Ranking na koniec roku 117 143 77 40 34 9 48 32 19 43 131 51 100 144 170 430 163 0 / 51 56 – 51

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A SF A 1R A A A A A A A A A 0 / 2 3 – 2
French Open A A A A 2R A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 1 – 1
Wimbledon A A A 2R A A A 1R A A A A A A 2R A A A A A 0 / 3 2 – 3
US Open A A A A A A A 1R A A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
0 / 7 6 – 7

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 20 (8-12)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 12 czerwca 2000 Taszkent Twarda Uzbekistan Iroda Tulyaganova 3:6, 6:2, 3:6
Finalistka 2. 6 stycznia 2003 Canberra Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy 1:6, 1:6
Finalistka 3. 12 września 2005 Bali Twarda Stany Zjednoczone Lindsay Davenport 2:6, 4:6
Finalistka 4. 10 października 2005 Moskwa Dywanowa (hala) Francja Mary Pierce 4:6, 3:6
Finalistka 5. 24 października 2005 Hasselt Dywanowa (hala) Belgia Kim Clijsters 2:6, 2:6
Finalistka 6. 9 stycznia 2006 Sydney Twarda Belgia Justine Henin-Hardenne 6:4, 5:7, 5:7
Finalistka 7. 3 kwietnia 2006 Ponte Beach Ceglana Rosja Nadieżda Pietrowa 4:6, 4:6
Finalistka 8. 25 września 2006 Luksemburg Twarda (hala) Ukraina Alona Bondarenko 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 29 lipca 2007 Bad Gastein Ceglana Austria Yvonne Meusburger 6:1, 6:4
Finalistka 9. 19 lipca 2009 Praga Ceglana Austria Sybille Bammer 6:7(4), 2:6
Finalistka 10. 12 października 2009 Osaka Twarda Australia Samantha Stosur 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 2. 25 października 2009 Moskwa Twarda (hala) Białoruś Wolha Hawarcowa 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 3. 17 kwietnia 2010 Barcelona Ceglana Włochy Roberta Vinci 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 4. 5 czerwca 2010 French Open Ceglana Australia Samantha Stosur 6:4, 7:6(2)
Finalistka 11. 4 czerwca 2011 French Open Ceglana Li Na 4:6, 6:7(0)
Zwyciężczyni 5. 26 maja 2012 Strasburg Ceglana Francja Alizé Cornet 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 6. 28 kwietnia 2013 Marrakesz Ceglana Hiszpania Lourdes Domínguez Lino 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 7. 21 lutego 2016 Rio de Janeiro Ceglana Stany Zjednoczone Shelby Rogers 2:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 8. 15 kwietnia 2017 Bogota Ceglana Hiszpania Lara Arruabarrena 6:4, 7:5
Finalistka 12. 6 maja 2017 Rabat Ceglana Rosja Anastasija Pawluczenkowa 5:7, 5:7

Gra podwójna 16 (7-9)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 29 lipca 2001 Sopot Ceglana Południowa Afryka Joannette Kruger Ukraina Julija Bejhelzimer
Rosja Anastasija Rodionowa
6:4, 6:0
Finalistka 1. 4 maja 2003 Warszawa Ceglana Grecja Eleni Daniilidu Południowa Afryka Liezel Huber
Bułgaria Magdalena Maleewa
6:3, 4:6, 2:6
Finalistka 2. 27 lipca 2003 Stanford Twarda Korea Południowa Cho Yoon-jeong Zimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
6:7(5), 1:6
Finalistka 3. 15 lutego 2004 Paryż Twarda (hala) Włochy Silvia Farina Elia Austria Barbara Schett
Szwajcaria Patty Schnyder
3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 2 maja 2004 Warszawa Ceglana Włochy Silvia Farina Elia Argentyna Gisela Dulko
Argentyna Patricia Tarabini
3:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 3. 26 lutego 2005 Doha Twarda Australia Alicia Molik Zimbabwe Cara Black
Południowa Afryka Liezel Huber
6:3, 6:4
Finalistka 4. 9 października 2005 Filderstadt Twarda (hala) Czechy Květa Peschke Słowacja Daniela Hantuchová
Rosja Anastasija Myskina
6:7(1), 1:6
Zwyciężczyni 4. 25 lutego 2006 Dubaj Twarda Czechy Květa Peschke Rosja Swietłana Kuzniecowa
Rosja Nadieżda Pietrowa
3:6, 7:6(1), 6:3
Finalistka 5. 22 maja 2006 Rzym Ceglana Czechy Květa Peschke Słowacja Daniela Hantuchová
Japonia Ai Sugiyama
6:3, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 1 października 2006 Luksemburg Twarda (hala) Czechy Květa Peschke Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Południowa Afryka Liezel Huber
2:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 6. 15 października 2006 Moskwa Dywanowa Czechy Květa Peschke Czechy Iveta Benešová
Rosja Galina Woskobojewa
6:4, 6:7(4), 6:1
Finalistka 6. 21 października 2007 Zurych Twarda (hala) Stany Zjednoczone Lisa Raymond Czechy Květa Peschke
Australia Rennae Stubbs
5:7, 6:7(1)
Finalistka 7. 7 maja 2008 French Open Ceglana Australia Casey Dellacqua Hiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
6:2, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni 7. 2 października 2009 Tokio Twarda Rosja Alisa Klejbanowa Słowacja Daniela Hantuchová
Japonia Ai Sugiyama
6:2, 6:4
Finalistka 8. 15 kwietnia 2012 Barcelona Ceglana Włochy Flavia Pennetta Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
0:6, 2:6
Finalistka 9. 28 lutego 2014 Florianópolis Twarda Hiszpania Sílvia Soler Espinosa Hiszpania Anabel Medina Garrigues
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:7(1), 6:2, 3–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2010 Faza grupowa Australia Samantha Stosur
Dania Caroline Wozniacki
Rosja Jelena Diemientjewa
4:6, 4:6
6:3, 1:6, 1:6
6:4, 6:2

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2006 Półfinał Czechy Květa Peschke Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
1:6, 4:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Włochy [11]
I runda  Japonia: Shinobu Asagoe 6:3, 7:6(4)
II runda  Korea Południowa: Cho Yoon-jeong 2:6, 7:6(0), 6:4
III runda  Kolumbia: Fabiola Zuluaga 6:7(5), 6:1, 6:3
Ćwierćfinał  Rosja: Anastasija Myskina [3] 1:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Włochy
I runda  Uzbekistan: Akgul Amanmuradova 6:4, 6:2
II runda  Polska: Agnieszka Radwańska [8] 6:3, 7:6(6)
III runda  Rosja: Wiera Zwonariowa [9] 6:7(4), 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Włochy
I runda  Czechy: Klára Zakopalová 6:3, 3:6, 6:4
II runda  Rosja: Wiera Zwonariowa [13] 3:6, 3:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Silvia Farina Elia  Słowacja: Ľubomíra Kurhajcová / Martina Suchá 6:2, 6:4
II runda  Chiny: Li Ting / Sun Tiantian [8] 1:6, 6:7(1)
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Flavia Pennetta  Australia: Casey Dellacqua / Alicia Molik 6:4, 6:4
II runda  Chińskie Tajpej: Chan Yung-jan / Chuang Chia-jung [3] 7:6(1), 1:6, 8:6
Ćwierćfinał  Ukraina: Alona Bondarenko / Kateryna Bondarenko [6] 1:6, 6:3, 5:7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Flavia Pennetta [7]  Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Arantxa Parra Santonja 7:6(4), 6:4
II runda  Chińskie Tajpej: Chuang Chia-jung / Hsieh Su-wei 7:6(3), 5:7, 4:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ranking na dzień 11.06.2012.
  2. Australian Associated Press: Former French Open champion Francesca Schiavone to retire at end of 2017. The Guardian, 2017-01-09. [dostęp 2017-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-09)]. (ang.).
  3. Redakcja Pinbook: Tenisistka Francesca Schavione wytłumaczyła swoje nagłe zniknięcie. pinbook.pl, 2019-12-18. [dostęp 2019-12-29]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]