Li Na (tenisistka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Li Na
Ilustracja
Państwo

 Chiny

Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1982
Wuhan

Wzrost

172 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

19 września 2014

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

9 WTA, 19 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (17 lutego 2014)

Australian Open

W (2014)

Roland Garros

W (2011)

Wimbledon

QF (2006, 2010, 2013)

US Open

SF (2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 16 ITF

Najwyżej w rankingu

54 (28 sierpnia 2006)

Australian Open

2R (2006, 2007)

Roland Garros

2R (2006, 2007)

Wimbledon

2R (2006)

US Open

3R (2005)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Chiny
Igrzyska azjatyckie
złoto Kanton 2010 gra drużynowa
brąz Doha 2006 gra pojedyncza
Uniwersjada
złoto Pekin 2001 gra pojedyncza
złoto Pekin 2001 gra podwójna
złoto Pekin 2001 gra mieszana
Li Na podczas BNP Paribas Open 2012

Li Na (chiń. 李娜; pinyin Lǐ Nà; ur. 26 lutego 1982 w Wuhanie) – chińska tenisistka, mistrzyni French Open 2011 i Australian Open 2014 oraz pierwsza w historii Azjatka, która zwyciężyła w singlowym turnieju wielkoszlemowym[1]. Na korcie zarobiła 16 709 074 $, co plasuje ją w czołowej dwudziestce wszech czasów[2].

W 2019 została uhonorowana miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[3].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1998 roku wygrała Asian Youth Cup. Sześć lat później wygrała pierwszą edycję zawodów w Kantonie.

2006[edytuj | edytuj kod]

Na Wimbledonie dotarła do ćwierćfinału, przegrywając 4:6, 5:7 z Kim Clijsters. W Berlinie osiągnęła pierwszy półfinał kategorii WTA Tier I. Awansowała do pierwszej trzydziestki rankingu.

2007[edytuj | edytuj kod]

Zaliczyła kolejny półfinał imprezy wysokiej rangi – Indian Wells.

2008[edytuj | edytuj kod]

Wywalczyła trofeum w Brisbane. Doszła do przedostatniej rundy Doha oraz igrzysk olimpijskich w Pekinie.

2009[edytuj | edytuj kod]

Zaliczyła ćwierćfinał Nowego Jorku i półfinał Tokio, co pozwoliło jej po raz pierwszy zakończyć rok w czołowej dwudziestce.

2010[edytuj | edytuj kod]

Doszła do półfinału w Melbourne i Pekinu oraz triumfowała w Birmingham.

2011[edytuj | edytuj kod]

Po zdobyciu pierwszego tytułu WTA Premier w Sydney doszła do wielkoszlemowego finału w Melbourne. Na kortach ziemnych osiągnęła półfinał w Madrycie i Rzymie, a w Paryżu zwyciężyła. W ten sposób weszła do top-10.

2012[edytuj | edytuj kod]

Osiągnęła ostatnią rundę trzech kolejnych zawodów rangi Premier 5: w Rzymie, Montrealu i Cincinnati, wygrywając ostatni z nich.

2013[edytuj | edytuj kod]

Kolejny sezon Li rozpoczęła od udziału w turnieju w Shenzhen, gdzie była najwyżej rozstawiona. W meczu finałowym pokonała Klárę Zakopalovą wynikiem 6:3, 1:6, 7:5, odnosząc siódme singlowe zwycięstwo w karierze. W następnym tygodniu rozstawiona z numerem czwartym, zagrała w Sydney. W półfinale uległa Agnieszce Radwańskiej 3:6, 4:6. Podczas Australian Open Chinka awansowała do finału. W meczu mistrzowskim uległa jednak Wiktoryi Azarance wynikiem 6:4, 4:6, 3:6.

Po dwumiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją Li powróciła na korty. Jej pierwszym turniejem po przerwie były zawody w Miami. Odpadła w ćwierćfinale, w którym przegrała z Sereną Williams 3:6, 6:7(5).

Następnie wzięła udział w zawodach w Stuttgarcie, w których osiągnęła finał. Przegrała w nim z Mariją Szarapową 4:6, 3:6. W Madrycie uległa w pierwszej rundzie szczęśliwej przegranej Madison Keys 3:6, 2:6. W Rzymie Li Na dotarła do trzeciej rundy. Na French Open przegrała w drugim meczu z Bethanie Mattek-Sands 7:5, 3:6, 2:6.

W Eastbourne i na Wimbledonie osiągała ćwierćfinały.

W zawodach US Open Series w Toronto i Cincinnati awansowała do półfinałów. Na US Open w meczu o finał uległa Serenie Williams 0:6, 3:6.

Następnie w Pekinie osiągnęła ćwierćfinał. Na kończącym sezon WTA Finals w meczu mistrzowskim uległa Serenie 6:2, 3:6, 0:6. Zajęła miejsce na podium w klasyfikacji końcoworocznej.

2014[edytuj | edytuj kod]

Ostatni rok swojej kariery, tak jak poprzedni, mieszkanka Wuhanu rozpoczęła od triumfu w Shenzhen. Zdobyła też trofeum na Australian Open, pokonując w finale Dominikę Cibulkovą 7:6(3), 6:0.

W Indian Wells przegrała w półfinale, a w Miami – w finale.

W Madrycie i Rzymie osiągała ćwierćfinały, ale w Paryżu nie wygrała ani jednego meczu.

Na Wimbledonie odpadła w trzeciej rundzie. Później nie wyszła już na zawodowy kort, a we wrześniu ogłosiła zakończenie kariery[4].

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Zdobyła dwa tytuły deblowe: w 2000 roku w Taszkencie, gdzie partnerowała jej Ting Li, oraz w 2006 w Birmingham w parze z Jeleną Janković.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Gra w tenisa, od kiedy skończyła osiem lat. Przez dwa lata uprawiała badminton. 27 stycznia 2006 poślubiła Jianga Shana, który przez pewien czas także był jej trenerem. W 2011 po nieudanym turnieju w Stuttgarcie zatrudniła Duńczyka Michaela Mortensena jako nowego trenera. 30 lipca 2012 podano, iż nowym trenerem chińskiej tenisistki został Carlos Rodríguez, wieloletni szkoleniowiec Justine Henin. Li rozpoczęła współpracę z Argentyńczykiem 16 sierpnia[5]. Współpraca zakończyła się po Wimbledonie w sezonie 2014[6]. 3 czerwca 2015 roku urodziła córkę, Alisę[7].

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 21 (9-12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 października 2004 Kanton Twarda Słowacja Martina Suchá 6:3, 6:4
Finalistka 1. 1 maja 2005 Estoril Ceglana Czechy Lucie Šafářová 7:6(4), 4:6, 3:6
Finalistka 2. 7 maja 2006 Estoril Ceglana Zheng Jie 7:6(5), 5:7, krecz
Zwyciężczyni 2. 5 stycznia 2008 Gold Coast Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka 4:6, 6:3, 6:4
Finalistka 3. 8 marca 2009 Monterrey Twarda Francja Marion Bartoli 4:6, 3:6
Finalistka 4. 14 czerwca 2009 Birmingham Trawiasta Słowacja Magdaléna Rybáriková 0:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 3. 13 czerwca 2010 Birmingham Trawiasta Rosja Marija Szarapowa 7:5, 6:1
Zwyciężczyni 4. 14 stycznia 2011 Sydney Twarda Belgia Kim Clijsters 7:6(3), 6:3
Finalistka 5. 28 stycznia 2011 Australian Open Twarda Belgia Kim Clijsters 6:3, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 5. 4 czerwca 2011 French Open Ceglana Włochy Francesca Schiavone 6:4, 7:6(0)
Finalistka 6. 13 stycznia 2012 Sydney Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka 2:6, 6:1, 3:6
Finalistka 7. 20 maja 2012 Rzym Ceglana Rosja Marija Szarapowa 6:4, 4:6, 6:7(5)
Finalistka 8. 13 sierpnia 2012 Montreal Twarda Czechy Petra Kvitová 5:7, 6:2, 3:6
Zwyciężczyni 6. 19 sierpnia 2012 Cincinnati Twarda Niemcy Angelique Kerber 1:6, 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 7. 6 stycznia 2013 Shenzhen Twarda Czechy Klára Zakopalová 6:3, 1:6, 7:5
Finalistka 9. 26 stycznia 2013 Australian Open Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka 6:4, 4:6, 3:6
Finalistka 10. 28 kwietnia 2013 Stuttgart Ceglana Rosja Marija Szarapowa 4:6, 3:6
Finalistka 11. 27 października 2013 Stambuł Twarda (hala) Stany Zjednoczone Serena Williams 6:2, 3:6, 0:6
Zwyciężczyni 8. 4 stycznia 2014 Shenzhen Twarda Peng Shuai 6:4, 7:5
Zwyciężczyni 9. 25 stycznia 2014 Australian Open Twarda Słowacja Dominika Cibulková 7:6(3), 6:0
Finalistka 12. 29 marca 2014 Miami Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 5:7, 1:6

Gra podwójna 2 (2-0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 18 czerwca 2000 Taszkent Twarda Li Ting Uzbekistan Iroda Tulyaganova
Ukraina Anna Zaporożanowa
3:6, 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 2. 18 czerwca 2006 Birmingham Trawiasta Serbia Jelena Janković Stany Zjednoczone Jill Craybas
Południowa Afryka Liezel Huber
6:2, 6:4

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian Open 3R 1R 4R 3R A SF F 4R F W 34–8
Francja French Open A 3R 3R A 4R 3R W 4R 2R 1R 20–7
Wielka Brytania Wimbledon A QF A 2R 3R QF 2R 2R QF 3R 19–8
Stany Zjednoczone US Open 1R 4R A 4R QF 1R 1R 3R SF A 17–8
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 2–2 9–4 5–2 6–3 9–3 11–4 14–3 9–4 16–4 9–2 90–31

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historyczny tytuł dla Azji!. Sport.pl. [dostęp 2011-06-04]. (pol.).
  2. Career prize money leaders. WTA. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).
  3. Li Na [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2020-04-13] (ang.).
  4. Jakub Ciastoń: Tenis. Chińska rebeliantka, której nie dało się nie lubić. Sport.pl, 23.09.2014 , aktualizacja: 23.09.2014 21:21. [dostęp 2014-09-25]. Cytat: Potrafiła przyciągnąć przed telewizory 116 mln ludzi. Umiała ich rozśmieszyć i wzruszyć
  5. Julien Collignon: Carlos Rodriguez va coacher Na Li. 7sur7.be, 2012-07-31. [dostęp 2012-07-31]. (ang.).
  6. Rafał Smoliński: Na Li i Carlos Rodriguez zakończyli współpracę. sportowefakty.pl, 2014-07-03. [dostęp 2014-07-04]. (pol.).
  7. Chris Chase: Li Na shares delivery-room photo of newborn daughter, Alisa. ftw.usatoday.com, 2015-06-02. [dostęp 2015-06-13]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]