Język gebe
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2650 (2000) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | gei | ||
| IETF | gei | ||
| Glottolog | gebe1237 | ||
| Ethnologue | gei | ||
| BPS | 0689 1 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język gebe – język austronezyjski używany w prowincjach Moluki Północne i Papua Zachodnia we wschodniej Indonezji. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 2650 osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują wyspy Gebe, archipelag położony między Halmaherą a Waigeo (Raja Ampat), a także wyspę Gag[2].
Jego klasyfikacja nie została dobrze ustalona[2][3]. Według serwisu Glottolog należy do grupy południowohalmaherskiej[4], natomiast baza Ethnologue zalicza go do grupy języków Raja Ampat[1]. Dzieli zbieżności leksykalne z językiem patani z Halmahery (44% wspólnego słownictwa)[1]. A.C. van der Leeden (1993) sugeruje wręcz, że jest to historyczna pochodna patani[5].
Potencjalnie zagrożony wymarciem, gdyż pod wpływem edukacji wzrasta rola języka indonezyjskiego[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Gebe, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (ang.).
- ↑ a b Albert Clementina Ludovicus Remijsen, Word-prosodic Systems of Raja Ampat Languages, Utrecht, Netherlands: LOT, 2001 (LOT Dissertation Series 49), s. 28, ISBN 978-90-76864-09-9, OCLC 55067520 (ang.).
- ↑ Grimes i Grimes 1994 ↓, s. 47.
- ↑ Harald Hammarström i inni, South Halmahera [online], Glottolog 4.2 [dostęp 2022-08-23] (ang.).
- ↑ A.C. van der Leeden, Ma’ya: A Language Study: A Phonology, Jakarta: Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LIPI), 1993, s. 11, ISBN 979-8258-01-0, OCLC 29305187 (ang.).
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 492.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Charles E. Grimes, Barbara D. Grimes: Languages of the North Moluccas: a preliminary lexicostatistic classification. W: E.K.M. Masinambow (red.): Maluku dan Irian Jaya. Jakarta: Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI), 1994, s. 35–63, seria: Buletin LEKNAS III (1). OCLC 54222413. (ang.).
- Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).