Jabłonka (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jabłonka
wieś
Ilustracja
Jabłonka (2023)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

brzozowski

Gmina

Dydnia

Liczba ludności (2022)

1044[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

36-204[3]

Tablice rejestracyjne

RBR

SIMC

0350757[4]

Położenie na mapie gminy Dydnia
Mapa konturowa gminy Dydnia, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jabłonka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Jabłonka”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jabłonka”
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego
Mapa konturowa powiatu brzozowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jabłonka”
Ziemia49°41′49″N 22°07′05″E/49,696944 22,118056[1]

Jabłonkawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia[4]. Leży nad potokiem Świnka.

Wieś do 1918 położona była w austriackiej prowincji Galicja (zabór austriacki). W okresie międzywojennym w województwie lwowskim.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Jabłonka[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0350763 Dół część wsi
0350770 Góra część wsi
0350786 Kopaniska część wsi
0350792 Łazy część wsi
0350800 Przylaski część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość była wzmiankowana po raz pierwszy w roku 1468, ziemia sanocka, województwo ruskie.

W latach 1430–1447 wieś była własnością Małgorzaty Dydyńskiej, wdowy po Mikołaju spokrewnionego z Balami[6]. Po niej wieś odziedziczyli synowie Paweł i Mikołaj którzy pieczętowali się herbem Gozdawa. Oprócz Temeszowa byli oni jeszcze w posiadaniu takich wsi jak: Dydnia, Krzemienna i Falejówka. W roku 1489 trzej synowie Elżbiety, tj. Jan, Zygmunt i Stanisław Dydyńscy podzielili majątek pomiędzy siebie w taki sposób, że Janowi przypadły wsie: Falejówka, Jabłonka i połowa Wydrnej, zaś Zygmunt i Stanisław stali się właścicielami Dydni, połowy Wydrnej, Temeszowa, Krzemiennej oraz Jabłonicy Ruskiej.

Przed I rozbiorem Polski właścicielką Jabłonki była Magdalena z Uniatyckich Orzechowska, wdowa po Piotrze Orzechowskim, wojskim przemyskim, o którym Aleksander Fredro napisał, że był człowiekiem "silnej duszy i silnego ramienia'. Piotr Orzechowski zginął w Krakowie, w bramie miejskiej podczas konfederacji barskiej[7]. W 1775 roku Magdalena z Uniatyckich Orzechowska sprzedała wieś Michałowi Ostaszewskiemu. Ten odprzedał ją w 1794 r. Józefowi Lueger de Turnfeldowi, austriackiemu staroście w Sanoku[8], a ów w 1804 roku Stanisławowi Otockiemu[9]. W 1820 roku właścicielami byli Jan i Maria z Zawadzkich Jaruntowscy, którzy przekazali tę wieś w 1829 roku swojemu synowi Antoniemu Jaruntowskiemu, żonatemu z Anielą Kraińską[10]. Od 1889 roku właścicielem dóbr ziemskich w Jabłonce był bratanek Anieli z Kraińskich Jaruntowskiej, Władysław Kraiński (1841-1926), prezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie, członek austriackiej Izby Panów w Wiedniu, żonaty z Marią z Trzecieskich (1853-1932), a następnie ich syn Antoni (1883-1975) ożeniony z Zofią z Włodków (1890-1961).

We wsi znajduje się kościół parafialny pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, wybudowany w latach 1936-1939 staraniem Antoniego Kraińskiego, właściciela ziemskiego w Jabłonce, według projektu Bogdana Tretera. Kościół reprezentuje tzw. styl narodowy w drewnianej architekturze okresu międzywojennego, wzorowany na kościołach podhalańskich.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • dwór klasycystyczny z XVIII-XIX w. otoczony parkiem krajoznawczym z okazami sędziwych drzew. Budynek z cegły został wzniesiony pod koniec XVIII w., a w następnym stuleciu stanowił własność Słoneckich, Jaruntowskich i Kraińskich, przebudowany po 1914 r.
  • kościół drewniany w typie podhalańskim, zbudowany w 1936 r.

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

  • Romuald Rajs (1913–1949) – polski wojskowy, podoficer zawodowy Wojska Polskiego II RP, kapitan Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej oraz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, uczestnik podziemia antykomunistycznego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42845
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 360 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Paweł brat Piotra, Petrus et Paulus de Ungaria, Paweł, ożeniony z Wichną z Temiszowa (Temeszów), założyciel rodu Dedeńskich, [w:] Herbarz Bonieckiego. (komentarz: Boniecki nie podaje z jakich źródeł korzystał).
  7. Aleksander Fredro, Trzy po trzy, w: Dzieła, tom XI, str. 193
  8. Sławomir Górzyński, Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918, Warszawa 1997.
  9. Ekstrakt tabularny Jabłonki, Biblioteka im. Stefanyka we Lwowie, Kolekcja Aleksandra Czołowskiego, fond 141, III 594
  10. Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 68.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]