Jan I Askańczyk
| ||||
margrabia Brandenburgii-Stendal | ||||
Okres | ||||
---|---|---|---|---|
Następca | ||||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | ||||
Data urodzenia | ||||
Data śmierci | ||||
Ojciec | ||||
Matka |
Mechtylda (Matylda) | |||
Żona |
Zofia | |||
Dzieci |
Jan II |
Jan I Askańczyk (ur. 1213, zm. 10 września 1266) – margrabia brandenburski, założyciel Gorzowa (nm. Landsberg), syn Albrechta II, brat m.in. Ottona III, założyciel starszej linii askańskiej, zwanej joannicką.
W 1224 jako małoletni pozostawał wraz z bratem pod opieką Heinricha, hrabiego v. Anhalt, na zjeździe Rzeszy we wrześniu 1231 obaj otrzymali od cesarza Fryderyka II w lenno Marchię Brandenburską z księstwem pomorskim, 2 lipca 1257 w Stolpe wystawił przywilej lokacyjny miasta Landisberch nova, tuż przed śmiercią 3 marca 1266, przeprowadził z bratem podział Marchii Brandenburskiej: Nowa Marchia wraz z Gorzowem przypadła bratu Ottonowi i jego potomstwu.
Był dwukrotnie żonaty:
- pierwsza żona Zofia, córka duńskiego króla, 6 dzieci: Jan II, Otto IV ze Strzałą, Eryk (arcybiskup Magdeburga), Konrad, Helena (żona Dytryka Mądrego), Herman,
- druga żona – Jutta Saska, 4 dzieci: Agnieszka, Henryk I bez Ziemi, Matylda i Albrecht.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Gorzowa, pod redakcją Jerzego Zysnarskiego.