Jan I Askańczyk
| ||||
| ||||
margrabia Brandenburgii-Stendal | ||||
Okres | od 1220 do 1226 | |||
Następca | Jan II | |||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | askańska | |||
Data urodzenia | 1213 | |||
Data śmierci | 10 września 1226 | |||
Ojciec | Albrecht II | |||
Matka | Mechtylda (Matylda) | |||
Żona | Zofia Jutta Saska | |||
Dzieci | Jan II Otto IV ze Strzałą Eryk Konrad Helena Herman Agnieszka Henryk I Matylda Albrecht |
Jan I Askańczyk (ur. 1213, zm. 10 września 1266) – margrabia brandenburski, założyciel Landsberga (Gorzowa), syn Albrechta II, brat m.in. Ottona III, założyciel starszej linii askańskiej, zwanej joannicką.
W 1224 jako małoletni pozostawał wraz z bratem pod opieką Heinricha, hrabiego v. Anhalt, na zjeździe Rzeszy we wrześniu 1231 obaj otrzymali od cesarza Fryderyka II w lenno Marchię Brandenburską z księstwem pomorskim, 2 lipca 1257 w Stolpe wystawił przywilej lokacyjny miasta Landisberch nova, tuż przed śmiercią 3 marca 1266, przeprowadził z bratem podział Marchii Brandenburskiej, Nowa Marchia wraz z Gorzowem przypadła bratu Ottonowi i jego potomstwu.
Był dwukrotnie żonaty, pierwsza żona Zofia, córka duńskiego króla, 6 dzieci: Jan II, Otto IV ze Strzałą, Eryk (arcybiskup Magdeburga), Konrad, Helena (żona Dytryka Mądrego), Herman, druga żona – Jutta Saska, 4 dzieci: Agnieszka, Henryk I bez Ziemi, Matylda i Albrecht.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Gorzowa, pod redakcją Jerzego Zysnarskiego.