Henryk II Dziecię (ur. ok. 1308; zm. w lipcu 1320) – margrabia brandenburski.
Henryk II był synem margrabiego Henryka I (zm. 1318) i Agnieszki bawarskiej, córki księcia Ludwika II i przyrodniej siostry króla niemieckiego Ludwika bawarskiego.
Znajdował się pod opieką księcia saskiego Rudolfa I oraz księcia pomorskiego Warcisława I. Po śmierci 14 sierpnia 1319 kuzyna Waldemara Wielkiego odziedziczył jego ziemie z wyjątkiem Górnych Łużyc, które ottońska linia margrabiów otrzymała jako posag czeskiej królewny Bożeny, żony margrabiego Ottona III. Górne Łużyce powróciły do Czech do czasu osiągnięcia pełnoletniości przez następcę. 16 czerwca 1320 król niemiecki Ludwik Bawarski ogłosił Henryka pełnoletnim, mimo że ten nie osiągnął odpowiedniego wieku. Młody władca zmarł miesiąc później jako ostatni z askańskiej linii margrabiów brandenburskich.
