Jan Kućmierczyk

Jan Kućmierczyk
Dajan
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1917 ; Jerzmanowice
Data i miejsce śmierci	27 października 2006 ; Kraków
	Przebieg służby
Lata służby	1935–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Służba Zwycięstwu Polski; Bataliony Chłopskie; Armia Krajowa
Jednostki	9 pułk ułanów; 106 Dywizja Piechoty AK
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; (kampania wrześniowa)
	Odznaczenia

Jan Leon Kućmierczyk (ur. 27 lutego 1917 w Jerzmanowicach, zm. 27 października 2006 w Krakowie) – porucznik Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie rolników - Grzegorza i Marii z domu Filipek. Po ukończeniu szkoły zawodowej w Olkuszu wstąpił jako ochotnik do 9 pułku ułanów. Po odbyciu służby zasadniczej, w stopniu kaprala kontynuował służbę wojskową jako podoficer nadterminowy, kształcąc się jednocześnie na kursach gimnazjalnych. Kampanię wrześniową odbył w szeregach 9 pułku ułanów, walcząc między innymi nad Bzurą^[1]. Lekko ranny, uniknął niemieckiej niewoli i od grudnia 1939 działał w ruchu oporu^[2]. Od 1940 członek Służby Zwycięstwu Polski, jako zastępca dowódcy plutonu, a potem dowódca plutonu, uczestniczył w akcjach sabotażowo-dywersyjnych i był instruktorem na kursach podoficerskich. Na tajnych kompletach ukończył kurs społeczno-handlowy i studia ekonomiczne. W kwietniu 1943 przeniesiony do Batalionów Chłopskich, do oddziału Jana Pieńkowskiego ps. „Mohort”, z którym brał udział w akcjach na terenie powiatów olkuskiego, pińczowskiego, miechowskiego, chrzanowskiego i jędrzejowskiego. W 1944 ukończył kurs szkoły podchorążych. Po scaleniu Batalionów Chłopskich z Armią Krajową walczył do 23 stycznia 1945 w strukturach 106 Dywizji Piechoty AK, w tym w Samodzielnym Batalionie Szturmowym „Suszarnia”^[1].

Za udział w walkach o wieś Dobraków, podczas których został ranny, odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Podporucznik od czerwca 1944, w grudniu tego roku awansowany do rangi porucznika^[1].

Po 1945 aresztowany przez organa bezpieczeństwa, był przez kilka miesięcy osadzony w więzieniu. Po zwolnieniu zdał maturę i studiował na Wyższej Szkole Nauk Społecznych. Pracował w PSS „Społem”, handlu (w tym na stanowisku dyrektora Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego) oraz transporcie samochodowym (jako dyrektor Przedsiębiorstwa Transportowego Służby Łączności w Krakowie). Na emeryturze od 1982. Po 1956 został zweryfikowany w stopniu kapitana, w kolejnych latach, jako oficer stanu spoczynku, awansował do rangi podpułkownika. Działał w organizacjach kombatanckich i niepodległościowych: Związku Legionistów Polskich, Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny, Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Inwalidów Wojennych i Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej^[2].

Żonaty z Leokadią Serafin, z którą miał synów Andrzeja i Bogusława^[3]. Zmarł w 2006 i spoczął na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.
Partyzant oddziału „Mohorta”, członek Rady Naczelnej SŻAK Jan Kućmierczyk ps. „Dajan”. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-13)].