Janusz Nasfeter
Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 1998 |
Zawód |
Janusz Lucjan Nasfeter (ur. 15 sierpnia 1920 w Warszawie, zm. 1 kwietnia 1998 tamże[1]) – polski reżyser, scenarzysta filmowy i pisarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1950 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (dyplom 1951), gdzie od 1956 był wykładowcą.
Zadebiutował Małymi dramatami (1958), poruszającymi tematykę nieszczęśliwego dzieciństwa i trudnego dorastania. Był znawcą psychiki dziecięcej, tworząc w swoich filmach świat pełen poezji o wartościach uniwersalnych. Oprócz filmów o tematyce dziecięcej, Nasfeter nakręcił również melodramat Niekochana, kryminał Zbrodniarz i panna, a także wojenne dramaty Długa noc i Ranny w lesie. W jego filmach występowali między innymi: Elżbieta Czyżewska, Ewa Krzyżewska, Zbigniew Cybulski i Daniel Olbrychski. Odkrył niezawodowych aktorów, m.in. Henryka Gołębiewskiego[2]. Janusz Nasfeter zdobył wiele nagród na festiwalach filmowych w Polsce i za granicą.
Napisał też książkę Najpiękniejszy dzień w 1962 zawierającą trzy opowiadania na podstawie swoich filmów Małe dramaty i Mój stary. Był też autorem powieści Łowcy kangurów, rysunków i opowiadań drukowanych w prasie, a także słuchowisk radiowych[3].
Grzegorz Królikiewicz zrealizował o nim dwa filmy dokumentalne: Portret artysty z czasów starości (1993)[4] i Piękne lata niewoli (1996)[5].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był bratankiem Stefana Nasfetera, przedwojennego producenta filmowego i właściciela kina „Oaza” w Wołominie. Został pochowany na starym cmentarzu na Służewie, a w 2018 szczątki przeniesiono do rodzinnego grobu na starych Powązkach w Warszawie.
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Małe dramaty (1958; dwie części: Karuzela i Upadek milionera)
- Kolorowe pończochy (1960; dwie części: Matylda i Jadźka)
- Mój stary (1962)
- Ranny w lesie (1963)
- Zbrodniarz i panna (1963)
- Niekochana (1966)
- Długa noc (1967; premiera dopiero w 1989)
- Weekend z dziewczyną (1968; według opowiadania Wyraj Edmunda Niziurskiego)
- Abel twój brat (1970)
- Motyle (1972)
- Ten okrutny, nikczemny chłopak (1972)
- Nie będę cię kochać (1974)
- Moja wojna, moja miłość (1975)
- Królowa pszczół (1977)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janusz Nasfeter w bazie Filmweb
- ↑ Patryk Hodera rozmawia z Henrykiem Gołębiewskim [dostęp 2020-03-15] .
- ↑ Janusz Nasfeter na stronie Akademii Polskiego Filmu
- ↑ Portret artysty z czasów starości w bazie filmpolski.pl
- ↑ Piękne lata niewoli w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Nasfeter w bazie filmpolski.pl
- Janusz Nasfeter i jego poetycki świat dziecka. wolomin.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-27)].. artykuł Marty Krakowskiej na stronie Gminy Wołomin
- Janusz Lucjan Nasfeter. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-16)]. www.portalwiedzy.onet.pl
- Janusz Nasfeter na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Absolwenci Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Pochowani na Cmentarzu na Służewie przy ul. Renety w Warszawie
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy prozaicy XX wieku
- Polscy reżyserzy filmowi
- Polscy scenarzyści filmowi
- Wykładowcy Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 1998