Janusz Wojcieszak (filozof)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Wojcieszak
ilustracja
Data urodzenia

1953

Data i miejsce śmierci

ok. 8 października 2012
Warszawa

doktor nauk humanistycznych
Specjalność: filozofia kultury Ameryki Łacińskiej, literaturoznawstwo hispano-amerykańskie
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

23 marca 1989

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Janusz Wojciech Wojcieszak (ur. 1953, zm. prawdopodobnie 8 października 2012 w Warszawie) – polski filozof i filolog, doktor nauk humanistycznych, specjalista w zakresie filozofii kultury Ameryki Łacińskiej i literaturoznawstwa hispano-amerykańskiego. Wykładowca Instytutu Filologii Romańskiej Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (UMCS) oraz starszy wykładowca Instytutu Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz tłumacz[1] .

Kariera naukowa[2][edytuj | edytuj kod]

Absolwent studiów magisterskich w Katedrze Iberystyki UW z 1977. Od kolejnego roku pracownik obecnego Instytutu Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich UW. Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii hispanoamerykańskiej uzyskał w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie.

W latach 1995–2008 był adiunktem w Instytucie Filologii Romańskiej UMCS. Jako wykładowca UW był członkiem Rady Instytutu Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich oraz promotorem prac magisterskich.

Był autorem jednej publikacji książkowej oraz ok. 70 artykułów i recenzji opublikowanych w czasopismach polskich, hiszpańskich i latynoamerykańskich. Jako tłumacz był autorem przekładów kilku książek, a także kilkudziesięciu artykułów i esejów na język polski, z języków hiszpańskiego i francuskiego. Był także redaktorem dwumiesięcznej serii „Idee i Ludzie” wydawanej nakładem Centrum Studiów Latynoamerykańskich UW (CESLA UW).

Zaginięcie[edytuj | edytuj kod]

Plakat o zaginięciu Janusza Wojcieszaka przy Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie

Janusz Wojcieszak zaginął w poniedziałek 8 października 2012 po wyjściu z domu przy ul. Petofiego ok. godziny 10:30[3]. W akcję poszukiwawczą już w pierwszym dniu po zaginięciu wykładowcy zaangażowały się setki osób z Warszawy w tym jego studenci. W całej Warszawie pojawiły się plakaty informujące o zaginięciu doktora, a o poszukiwaniach poinformowano Fundację Itaka[4], PKP, ZTM oraz Kurię Warszawską. Poszukiwania doktora prowadziła także stołeczna komenda policja. Za sprawą portalu społecznościowego Facebook w poszukiwania zaginionego włączyło się kolejne kilka tysięcy osób. O zaginięciu doktora informowała telewizja ogólnopolska między innymi TVN24 w reportażu Dariusza Łapińskiego w Faktach z 14 października[5][6], a także prasa w tym Gazeta Wyborcza i wszystkie większe internetowe portale informacyjne. Do czasu odnalezienia ciała dr Wojcieszaka codziennie na wydziale iberystyki zbierał się sztab ds. poszukiwań. Studenci i wykładowcy weryfikowali otrzymane informacje, dzieli się zadaniami na najbliższe godziny oraz organizowali grupy poszukiwawcze i rozklejania plakatów[5][6] .

Na podstawie bilingów i ostatniego logowania w telefonie komórkowym Bielański policyjny wydział ds. zaginięć podał iż ostatnim domniemanym miejscem pobytu dr Wojcieszaka były obszar między ulicami Sowią, Dobrą, Bednarską, Mariensztatem, Białoskórniczą i Wybrzeżem Kościuszkowskim, czyli okolice między mostami Świętokrzyskim a Śląsko-Dąbrowskim[4]. Teren ten został przeszukany przez studentów i wolontariuszy[3].

Ciało Janusza Wojcieszaka odnaleźli w południe 17 października 2012, policjanci z Komisariatu Rzecznego w Warszawie tuż przy Moście Gdańskim. Rodzina zidentyfikowała znalezione ciało jako dr Wojcieszaka[3]. Sprawą śmierci wykładowcy zajęła się Prokuratura Rejonowa Warszawa – Żoliborz. Przyjęto iż prawdopodobną przyczyną śmierci było utonięcie, ponieważ na jego ciele nie ujawniono żadnych innych obrażeń. Śledczy znaleźli nad rzeką także rzeczy osobiste dr. Janusza Wojcieszaka, a wśród nich list pożegnalny[7].

Redakcja i opracowanie[8][edytuj | edytuj kod]

  • Leopoldo Zea –„Filozofia dziejów Ameryki” (wybór i opracowanie Janusz Wojcieszak, tłum. Krzysztof Jacek Hinz; Centrum Studiów Latynoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego CESLA; Warszawa; 1993)

Tłumaczenia[8][edytuj | edytuj kod]

  • José Ortega y Gasset – „Medytacje o „Don Kichocie” (Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza; Warszawa; 2008)
  • José Piñera – „Bez obawy o przyszłość” (Centrum im. Adama Smitha; Warszawa; 1996)
  • Horacio Cerutti Guldberg – „Filozofia naszoamerykańska” (CESLA Centrum Studiów Latynoamerykańskich. Uniwersytet Warszawski,; Warszawa; 2011)
  • Alfonso Reyes – „Uwagi o amerykańskiej inteligencji” (Uniwersytet Warszawski. Centrum Studiów Latynoamerykańskich; Warszawa; 1994)
  • Tzvetan Todorov – „Podbój Ameryki : problem innego” (Fundacja „Aletheia”; Warszawa; 1996)
  • Fernando Savater – „Etyka dla syna” (Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne; Warszawa; 1996)
  • José Vasconcelos – „Rasa kosmiczna : (wybór)” (Centrum Studiów Latynoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego CESLA; Warszawa; 1993)

Członkostwo w organizacjach[2][edytuj | edytuj kod]

  • Asociación Internacional de Hispanistas
  • Asociación de Hispanismo Filosófico
  • Polskie Stowarzyszenie Studiów Latynoamerykańskich
  • Polskie Stowarzyszenie Hispanistów

Nagrody i wyróżnienia[2][edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda Instytutu Cervantesa za Tłumaczenie Literackie 2008 r.: za „Medytacje o Don Kichocie” José Ortegi y Gasseta (Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza; Warszawa; 2008)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]