Jewdokim Malcew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jewdokim Malcew
Евдоким Егорович Мальцев
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1910
Łutoszkino, obwód lipiecki

Data i miejsce śmierci

20 marca 1981
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1933–1981

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe” Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)

Jewdokim Jegorowicz Malcew (ros. Евдоким Егорович Мальцев, ur. 2 lipca?/15 lipca 1910 we wsi Łutoszkino w obwodzie lipieckim, zm. 20 marca 1981 w Moskwie) – radziecki generał armii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1930–1933 pracował w milicji, od 1933 służył w Armii Czerwonej, w 1935 skończył szkołę wojskowo-polityczną w Połtawie, w 1947 wyższe kursy doskonalenia oficerów politycznych, a w 1954 Akademię Sztabu Generalnego. Od 1935 był oficerem politycznym, początkowo politrukiem kompanii, później szkoły pułkowej, następnie komisarzem pułku, a od 1938 komisarzem dywizji piechoty. Podczas wojny z Niemcami uczestniczył w działaniach zbrojnych na Froncie Południowym, Zakaukaskim, Północno-Kaukaskim, Leningradzkim, 1 Ukraińskim i 2 Dalekowschodnim jako komisarz 74 Dywizji Piechoty, szef Wydziału Politycznego 12 Armii (1941–1945), członek Rady Wojennej 47 Armii, 56 Armii, Armii Nadmorskiej, 21 Armii i 15 Armii (1942–1945), organizując pracę partyjno-polityczną w wojsku. Brał udział w operacji barwienkowsko-łozowskiej, krasnodarskiej, noworosyjsko-tamańskiej, wyborskiej, sandomiersko-śląskiej i sungaryjskiej. Po wojnie był członkiem Rady Wojennej armii, zastępcą dowódcy armii ds. politycznych i w latach 1957–1960 członkiem Rady Wojennej – szefem Wydziału Politycznego Turkiestańskiego Okręgu Wojskowego, następnie 1960–1965 Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego i 1965–1967 Karpackiego Okręgu Wojskowego, następnie Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech. W grudniu 1971 został szefem Akademii Wojskowo-Politycznej im. Lenina, w 1973 otrzymał stopień generała armii. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 5 i 8 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I odznaczenia zagraniczne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]