John Parrott
| ||
![]() | ||
Pseudonim | The Entertainer | |
Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1964 Liverpool | |
Gra zawodowa | od 1983 | |
Najwyższy ranking | #2 (przez 3 sezony) | |
Najwyższy break | 147 (1992) | |
Zwycięstwa w turniejach | ||
Rankingowe | 9 | |
Nierankingowe | 9 |
John Parrott MBE (ur. 11 maja 1964 w Liverpoolu) – angielski snookerzysta. Plasuje się na 30 miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 221[1].
Spis treści
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Występuje jako zawodowiec od 1983. Wygrał w karierze 9 turniejów rankingowych (ostatni w 1996), w 2000 razem z Ronnie O’Sullivanem, Jimmy Whitem i Stephenem Lee zdobył jako reprezentant Anglii Puchar Narodów.
Dwukrotnie wystąpił w finale mistrzostw świata. W 1989 był tłem dla Steve’a Davisa, któremu uległ 3:18. Znacznie lepiej poradził sobie dwa lata później; w 1991 pokonał „wiecznie drugiego” White’a 18:11 i zdobył swój jedyny tytuł mistrza świata. Jako jedyny w historii MŚ wygrał 10:0 w pierwszej rundzie w roku 1991 w meczu z Eddie Charltonem.
W 1996 roku został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego.
Statystyka zwycięstw[edytuj | edytuj kod]
Zwycięstwa w turniejach rankingowych[edytuj | edytuj kod]
- European Open (1989, 1990, 1996)
- Mistrzostwa świata (1991)
- Dubai Duty Free Classic (1991, 1992)
- UK Championship (1991)
- International (1994)
- Thailand Classic (1995)
Zwycięstwa w turniejach nierankingowych[edytuj | edytuj kod]
- Pontins Professional (1988)
- Norwich Union European Grand Prix (1990)
- Humo Masters (1990)
- Malta Grand Prix (1994)
- German Masters (1998)
Zwycięstwa w turniejach drużynowych[edytuj | edytuj kod]
- Puchar Narodów (2000)
Zwycięstwa w turniejach amatorskich[edytuj | edytuj kod]
- Pontins Open (1982)
- Junior Pot Black (1982,1983)
Porównanie z innymi mistrzami świata[edytuj | edytuj kod]
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
Do końca sezonu 2009/2010, na swoim koncie zanotował 221 breaków stupunktowych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 100+ Centuries, snookerinfo(ang.)