Julia Hamari

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julia Hamari
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1942
Budapeszt

Pochodzenie

węgierskie

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Multimedia w Wikimedia Commons

Julia Hamari, zam. Anlauf[1] (ur. 21 listopada 1942 w Budapeszcie[1][2][3]) – węgierska śpiewaczka operowa, mezzosopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W dzieciństwie uczyła się gry na fortepianie, w 1958 roku rozpoczęła lekcje śpiewu u Fatime Martin[1]. W latach 1961–1966 studiowała w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta w Budapeszcie u Jenő Siposa i Oszkára Maleczky’ego[1]. W 1964 roku zdobyła I nagrodę w konkursie muzycznym im. Ferenca Erkela[1][2][3]. Zadebiutowała na scenie w 1966 roku, występując jako solistka w Pasji według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha pod batutą Karla Richtera[1][2]. W tym samym roku wystąpiła w Rzymie pod batutą Vittorio Guiego, wykonując rolę solową w Rapsodii op. 53 Johannesa Brahmsa[1]. W latach 1966–1967 kontynuowała studia w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie[1]. W 1967 roku wystąpiła na festiwalu w Salzburgu[2]. W 1972 roku debiutowała w Stanach Zjednoczonych, występując jako solistka z Chicago Symphony Orchestra[2]. W latach 1973–1974 współpracowała ze scenami operowymi w Düsseldorfie i Duisburgu[1]. W 1979 roku wystąpiła na festiwalu operowym w Glyndebourne jako Celia w La fedeltà premiata Josepha Haydna[3]. W 1982 roku kreowała rolę Rozyny w Cyruliku sewilskim Gioacchino Rossiniego na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera[2][3].

Dysponowała silnym głosem i perfekcyjną techniką wokalną, umożliwiającymi jej wykonywanie trudnych partii koloraturowych w operach Gioacchino Rossiniego (Włoszka w Algierze, Cyrulik sewilski, Kopciuszek, Hrabia Ory)[1]. Do jej największych sukcesów scenicznych należało wykonanie partii Sekstusa w Łaskawości Tytusa W.A. Mozarta na scenie opery w Kolonii pod batutą Istvána Kertésza[1]. Kreowała m.in. partie Cherubina w Weselu Figara, Dorabelli w Così fan tutte, Carmen w Carmen czy Oktawiana w Kawalerze srebrnej róży[2]. Występowała pod batutą takich dyrygentów jak Carlo Maria Giulini, Claudio Abbado, Riccardo Muti, Eugen Jochum, Antal Doráti, Georg Solti, Rafael Kubelík i Helmuth Rilling[1]. Poza rolami operowymi w jej repertuarze znajdowały się dzieła oratoryjne oraz pieśni takich twórców jak Claudio Monteverdi, Johann Sebastian Bach i Giuseppe Verdi[1][2][3]. Dokonała licznych nagrań płytowych dla wytwórni Deutsche Grammophon, EMI, Decca, Philips i Hungaroton[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 22. ISBN 83-224-0453-0.
  2. ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1426. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. ↑ a b c d e The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 214. ISBN 978-0-19-533765-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julia_Hamari&oldid=71355043”