Kalendarium powstania warszawskiego – 21 sierpnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalendarium
powstania warszawskiego
lipiec
  30
31  
sierpień
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31  
wrzesień
  1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30  
październik
  1
2 3 4 5 6 7 8

21 sierpnia, poniedziałek[edytuj | edytuj kod]

Arsenał
ul. Krasińskiego

W nocy ponad siedmiuset żołnierzy Grupy AK "Kampinos" uderza z Żoliborza na Dworzec Gdański w celu nawiązania połączenia ze Starym Miastem. Natarcie okazuje się niewystarczająco przygotowane. Mimo załamania nocnego natarcia, w dzień zostaje podjęta decyzja o jego ponowieniu. W celu jego przygotowania kanałami na Żoliborz zostają sprowadzeni gen. Tadeusz Pełczyński oraz ok. 200 żołnierzy batalionów: "Wigry", "Chrobry I" i "Gozdawa", walczących dotąd na Starym Mieście.

Pod naciskiem Niemców powstańcy ostatecznie opuścili Muranów. Z zajętego osiedla Niemcy wypędzili ludność cywilną. Około 200 Polaków (głównie mężczyzn z Muranowa oraz starców ze schroniska przy ulicy Przebieg) rozstrzelano na podwórzu domu przy ulicy Dzikiej 17. Resztę Niemcy zgromadzili w magazynach na Stawkach, a następnie ulicami Okopową i Wolską pognali na Dworzec Zachodni, a stamtąd - do obozu przejściowego w Pruszkowie[1].

W niektórych rejonach Warszawy następuje drobna stabilizacja.

Na Starym Mieście trwają walki o Bank Polski przy ul. Bielańskiej, a także w katedrze św. Jana. Niemcy wprowadzają do wnętrza świątyni goliaty i detonują je.

W kinie Palladium (ul. Złota 7/9) wyświetlono kolejną część kroniki filmowej o działaniach powstańczych. Składały się na nią m.in.: zdjęcia ze zdobycia (dnia poprzedniego) gmachu PAST- y, sceny z Powiśla, Dworca Pocztowego i odbiór zrzutów.

Brazylijska Akademia Nauk ogłasza protest przeciw zamordowaniu przez Niemców profesorów Uniwersytetu Warszawskiego.

Arsenał mieszczący się przy placu Bankowym zostaje opuszczony przez powstańców i ludność cywilną. Pozostaje w nim wyłącznie jeden z oddziałów baonu Chrobry I. Dotychczas obroną dowodził kpt. "Konar" Władysław Jachowicz.

Niemcy wysadzili w powietrze kompleks więzienia Pawiak[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni Przygoński: Powstanie warszawskie w sierpniu 1944 r. t.2. Warszawa: PWN, 1980, s. 232 i 497.
  2. Krzysztof Dunin-Wąsowicz: Warszawa w latach 1939–1945. Państwowe Wydawnictwo Naukowe: 1984, s. 60. ISBN 83-01-04207-9.