Kamienica Betmanowska w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Betmanowska
Kamienica Kirchmayerów
Kamienica Pod Ściętą Głową
Symbol zabytku nr rej. (kamienica) A-172 z 9 grudnia 1965
(oficyny) A-910 z 8 kwietnia 1992[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

Rynek Główny 44-44a

Ukończenie budowy

XIV-XVIII, 1834, 1840-1841

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Betmanowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Betmanowska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Betmanowska”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Betmanowska”
Ziemia50°03′45″N 19°56′19″E/50,062500 19,938611

Kamienica Betmanowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie na Starym Mieście przy Rynku Głównym 44.

Powstała przez połączenie dwóch innych kamienic: Bełzowskiej i Betmanowskiej. Połączono je w całość w 1841 roku, dla Wincentego Kirchmayera. Na fasadzie nad wejściem znajduje się gotyckie godło kamienicy Betmanowskiej (patrząc od strony Rynku Głównego to prawa część obecnej kamienicy), głowę św. Jana, dlatego kamienica nosiła nazwę „Pod Ściętą Głową”. W drugiej kamienicy mieszkał żupnik wielicki Seweryn Bethman.

Przebudowując kamienicę Kirchmayer umieścił na attyce alegorie handlu i przemysłu: płaskorzeźby Ateny, Cerery, Hermesa a w tle żaglowiec i pociąg.

W 1849 kwaterował w kamienicy feldmarszałek Iwan Paskiewicz idący z wojskami na Węgry.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Źródła[edytuj | edytuj kod]