Przejdź do zawartości

Kamienica Pod Blachą w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kamienica Pod Blachą)
Kamienica „Pod Blachą”
Zabytek: nr rej. A-163 z 23 maja 1932[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

Rynek Główny 29

Typ budynku

kamienica

Ukończenie budowy

XIVXVII, XVIII, 18651871

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica „Pod Blachą””
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica „Pod Blachą””
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica „Pod Blachą””
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica „Pod Blachą””
Ziemia50°03′42,7″N 19°56′08,9″E/50,061861 19,935806

Kamienica „Pod Blachą” także Kamienica „Pod Miedzią” – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy Rynku Głównym 29, na Starym Mieście.

W kamienicy znajduje się bar „Vis-à-vis” i Instytut Dziennikarstwa UJ[2]. Przed wejściem do baru znajduje się pomnik jego najbardziej znanego bywalca: Piotra Skrzyneckiego. W kamienicy znajduje się także posterunek Policji i Straży Miejskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kamienicę wzniesiono w XV w, ale jej nazwa pochodzi od pokrycia dachu miedzianą blachą w XVI w. Pokrycie dachu blachą miedzianą było wówczas kosztowne i sprawiało, że kamienica wyróżniała się na tle innych budynków. Inwestycji tej dokonali ówcześni właściciele budynku, Fischauserowie, którzy zarządzali kopalniami i hutami w Olkuszu[2].

W późniejszych latach budynek popadł w ruinę i długo pozostawał w tym stanie i został wyremontowany dopiero na początku XVIII w. W czasie jednej z późniejszych rewitalizacji budynek uzyskał dekoracje stiukowe autorstwa Baltazara Fontany oraz balkon z żeliwnymi balustradami, potem zastąpiony balkonem z balustradami z kamiennymi[2].

W drugiej połowie XIX wieku przebudowywano klatkę schodową i sień, wówczas ozdobiły je polichromie w stylu pompejańskim odkryte przy okazji renowacji w 2019 r.[2] W piwnicach kamienicy mieści się Ekspozycja „Dawne Narzędzia Tortur”[3].

23 maja 1932 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2024-10-05].
  2. a b c d Magdalena Kursa, Odnowiona kamienica, a w niej ścienne dekoracje i polichromia w stylu pompejańskim. To warto zobaczyć! [online], krakow.wyborcza.pl, 12 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-12].
  3. Muzeum Kata - Kontakt [online], kacianora.com.pl [dostęp 2022-05-05].
  4. Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2024-10-05].

Źródła

[edytuj | edytuj kod]
  • Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-922906-8-1