Kauaʻi
|
||
 Zdjęcie satelitarne wyspy |
||
| Kontynent | Ameryka Północna | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
|
| Akwen | Ocean Spokojny | |
| Archipelag | Hawaje | |
| Powierzchnia | 1,4 tys. km² | |
| Populacja • liczba ludności |
60 000 |
|
|
Położenie na mapie Hawajów
 Kauaʻi
|
||
|
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego
Kauaʻi
|
||
 22°04′59,99″N 159°30′00,00″W/22,083330 -159,500000 |
||
Kauaʻi (Kauai) – amerykańska wyspa na Oceanie Spokojnym, należąca do archipelagu Hawaje oraz stanu o tej samej nazwie.
Ma powierzchnię 1,4 tys. km². Liczba mieszkańców to ok. 60 tys. Głównym miastem wyspy jest Līhuʻe.
Kauaʻi jest wyspą wulkaniczną oraz geologicznie pierwszą wyspą Hawajów. Góry z głębokimi dolinami, strome klify i wodospady przyciągają co roku miliony turystów. Najwyższy szczyt wyspy jest jednocześnie jednym z najwilgotniejszych miejsc na Ziemi.
Historia[edytuj]
Pierwszymi osadnikami na wyspie byli w roku 700 Polinezyjczycy. Przebyli oni 4 000 km na dwukadłubowych kanoe. W XIX wieku zaczęli się osiedlać Amerykanie, Chińczycy, Filipińczycy, Japończycy oraz Europejczycy.
Jednym z badaczy wyspy był podróżnik James Cook, który przybył tu w 1778 roku, przywożąc ze sobą kozę. Na wyspie nastąpiło jej zadomowienie w stanie dzikim na terenach bagnistych i górskich. W górzystych rejonach zamieszkuje ptak z gatunku petrel hawajski (Pterodroma sandwichensis).
Bibliografia[edytuj]
Cudowny Świat/Najpiękniejsze zakątki i krajobrazy, Przegląd Reader’s Digest, Warszawa 2000, ISBN 83-88243-10-1
|
|||||||||||||||||||||||||||
