Kazimierz Opałek

Kazimierz Opałek
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1918 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1995 ; Kraków
	profesor nauk prawnych
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1946 ; UJ
Habilitacja	1953 ; UJ
Profesura	1954
	dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1954–1956), prorektor UJ (1962–1964), członek rzeczywisty PAN, członek czynny PAU
	Odznaczenia

Kazimierz Opałek (ur. 13 lipca 1918 w Krakowie, zm. 11 listopada 1995 tamże) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, członek rzeczywisty PAN, specjalista w zakresie teorii prawa i państwa^[1]. Nauczyciel akademicki, a w latach 1954–1956 dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys

Urodził się 13 lipca 1918 w Krakowie, w rodzinie Tadeusza, legionisty, urzędnika państwowego, i Eugenii Polaczek^[2]. W latach 1928–1936 odbył naukę w klasycznym Gimnazjum im. B. Nowodworskiego w Krakowie. W 1936 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego przerwane wybuchem II wojny światowej. Dyplom uzyskał w 1944 w ramach tajnego nauczania. Przed wojną był asystentem prof. Rafała Taubenschlaga, w 1945 funkcję tę objął u boku prof. Jerzego Lande. W 1946 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy pt. Hieronim Stroynowski jako filozof prawa. Habilitował się w 1953 na podstawie dorobku naukowego oraz książki pt. Prawo natury u polskich fizjokratów (Warszawa 1953). Rok później został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Prawa UJ. W 1954 objął stanowisko kierownika Katedry Teorii Państwa i Prawa UJ. Profesorem zwyczajnym został w 1962^[3].

W latach 1954–1956 był dziekanem Wydziału Prawa UJ, w latach 1962–1964 prorektorem UJ. W latach 1968–1973 był redaktorem naczelnym „Kwartalnika Historii Nauki i Techniki”^[3].

15 stycznia 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej^[4].

Zmarł 11 listopada 1995 w Krakowie^[2], pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXV-11-15)^[5]^[6].

Członkostwo w korporacjach naukowych

Korporacje polskie

Polska Akademia Nauk (od 1977 członek korespondent; od 1986 członek rzeczywisty)
Polska Akademia Umiejętności (członek czynny)
Komitet Nauk Politycznych PAN (przewodniczący w latach 1972–1982)
Komisja Nauk Prawnych Oddziału PAN w Krakowie (przewodniczący w latach 1975–1995)
Komisja Nauk Politycznych Oddziału PAN w Krakowie (przewodniczący w latach 1985–1995)^[3]

Korporacje zagraniczne

Academie Internationale d’Historie des Sciences (od 1971)
Internationale Vereinigung für Rechts- und Sozialphilosophie (przewodniczący Sekcji Polskiej od 1972, później członek Komitetu Wykonawczego)
Instytut Hansa Kelsena w Wiedniu (członek korespondent od 1980)
Serbska Akademii Nauk i Sztuk (członek zagraniczny od 1981)
Bawarska Akademia Nauk w Monachium (od 1993)^[3]

Wypromowani doktorzy

Wybrane publikacje

Znaczenie i rozwój nauki polskiej w XVIII wieku, Warszawa 1951
Nauka polskiego Oświecenia w walce o postęp, Warszawa 1951
Hugona Kołłątaja poglądy na państwo i prawo, Warszawa 1952
Prawo natury u polskich fizjokratów, Warszawa 1953
Myśl Oświecenia w Krakowie, Kraków 1955
Podstawowe prawa i obowiązki obywatelskie w świetle Konstytucji PRL, Warszawa 1955
Prawo podmiotowe, Warszawa 1957
System prawa socjalistycznego, Warszawa 1958
Z zagadnień praworządności socjalistycznej, Warszawa 1958
Problemy metodologiczne nauki prawa, Warszawa 1962
Współczesna teoria i socjologia prawa w USA (współautor: Jerzy Wróblewski), Warszawa 1963
Zagadnienia teorii prawa (współautor: Jerzy Wróblewski), Warszawa 1969
Z teorii dyrektyw i norm, Warszawa 1974
Überlegungen zu Hans Kelsens. Allgemeine Theorie der Normen, Wien 1980
Zagadnienia teorii prawa i teorii polityki, Warszawa 1983, wyd. 2. 1985
Theorie der Direktiven und der Normen, Wien – New York 1986
Prawo. Metodologia, filozofia, teoria prawa (współautor: Jerzy Wróblewski), Warszawa 1991.
Studia z teorii i filozofii prawa (wydanie pośmiertne, oprac. R. Sarkowicz, Jerzy Stelmach), Kraków 1997
Selected Papers in Legal Philosophy (wydanie pośmiertne, oprac. J. Woleński), Dordrecht – Boston – Londyn 1998^[3]

Przypisy

↑ Prof. zw. dr hab. cz Kazimierz Opałek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-21] .
↑ ^a ^b Jerzy Róziewicz, Andrzej Środka. Kazimierz Opałek (1918–1995) jako historyk nauki. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”. R. 43, nr 1, s. 143–151, 1998. Warszawa: Instytut Historii Nauki PAN. [dostęp 2024-01-19].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kazimierz Opałek. www.law.uj.edu.pl. [dostęp 2015-10-20].
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
↑ Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803–2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 206, ISBN 978-83-233-4527-5 .
↑ Wyszukiwarka grobów w Krakowie [dostęp 2024-01-19]

[1] Prof. zw. dr hab. cz Kazimierz Opałek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-21] .

[:0-2] Jerzy Róziewicz, Andrzej Środka. Kazimierz Opałek (1918–1995) jako historyk nauki. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”. R. 43, nr 1, s. 143–151, 1998. Warszawa: Instytut Historii Nauki PAN. [dostęp 2024-01-19].

[UJ-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kazimierz Opałek. www.law.uj.edu.pl. [dostęp 2015-10-20].

[4] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

[5] Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803–2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 206, ISBN 978-83-233-4527-5 .

[6] Wyszukiwarka grobów w Krakowie [dostęp 2024-01-19]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]