Przejdź do zawartości

Kazuki Nakajima

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazuki Nakajima
Ilustracja
Kazuki Nakajima w 2011 roku
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1985
Okazaki

Sukcesy

2005: Japońska Formuła 3 (wicemistrz)
2011: Formuła Nippon (wicemistrz)
2012: Formuła Nippon (mistrz)
2013: Super GT (3. miejsce w klasie GT500)
2014: Super Formula (mistrz)
2015: Super Formula (wicemistrz)
2017: FIA World Endurance Championship (wicemistrz)
2018: 24h Le Mans (zwycięzca)
2019: 24h Le Mans (zwycięzca)
2018-19: FIA World Endurance Championship (mistrz)
2020: 24h Le Mans (zwycięzca)
2019-20: FIA World Endurance Championship (wicemistrz)
2021: 24h Le Mans (2. miejsce)

Strona internetowa
Nakajima w trakcie sesji treningowej przed Grand Prix Brazylii 2007
Kazuki Nakajima podczas Grand Prix Belgii 2009

Kazuki Nakajima (jap. 中嶋一貴 Nakajima Kazuki; ur. 11 stycznia 1985 w Okazaki)japoński kierowca wyścigowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karting i niższe serie

[edytuj | edytuj kod]

Nakajima rozpoczął karierę od kartingu w 1996 roku. Jego największym sukcesem był tytuł mistrza Suzuka Formuła ICA. Dzięki dobrym wynikom został przyjęty do programu rozwoju młodych kierowców przez ekipę Toyoty.

Pod ich okiem rozpoczął poważną karierę wyścigową w 2002, debiutując w Japońskiej Formule Toyota. W 2003 był już jej mistrzem. W sezonie 2004 startował w Japońskiej Formule 3 w zespole TOM’s. W pierwszym roku startów zdołał wygrać dwa wyścigi i pole position, ostatecznie kończąc go na 5. miejscu w generalce. Poza tym wystartował również w tej samej ekipie w Grand Prix Makau i wyścigu Bahrain F3 Superprix, kończąc je odpowiednio na 13. i 7. pozycji.

W kolejnym roku startów w tej serii zdobył już tytuł wicemistrzowski, zdobywając trzykrotnie najlepsze pole startowe i ponownie jak w poprzednim roku, wygrywając dwie rundy. Startował również w kilku eliminacjach SuperGT, gdzie zdołał wygrać jeden wyścig. Po kilku startach ukończył ją na wysokiej 8. pozycji. Ponownie zaliczył start w Makau, gdzie tym razem zajął bardzo wysoką 5. lokatę.

W 2006 startował już w Formule 3 Euroseries w barwach brytyjskiego Manor Motorsport. Jego największym sukcesem było zwycięstwo w jednej z rund. Ostatecznie ukończył ją na 7. pozycji z dorobkiem 36 punktów. W tym zespole po raz trzeci wystartował w nieoficjalnych mistrzostwach świata F3, nie kończąc ich.

W sezonie 2007 reprezentował barwy japońskiej ekipy DAMS już w samym przedsionku F1, GP2. Po kilku rozczarowujących występach, Japończyk radził sobie coraz lepiej stając aż sześciokrotnie na podium. Ostatecznie pierwszy i ostatni rok startów w tej serii ukończył na 6. miejscu w klasyfikacji mając na koncie 42 punkty.

W 2012 roku został kierowcą zespołu Petronas Team TOM’s w serii wyścigowej Formuła Nippon. 15 kwietnia zajął pierwszą pozycję na torze Suzuka Circuit, zaś 15 lipca Pole Position na torze Fuji International Speedway. W tym samym roku reprezentował barwy zespołu Toyota Racing w 24-godzinnym wyścigu Le Mans w ramach serii FIA World Endurance Championship.

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2007 Mistrzostw Świata Formuły 1 był oficjalnym kierowcą testowym zespołu Williams Brał także udział w kilku sesjach treningowych przed wyścigami, a podczas Grand Prix Brazylii zastąpił Alexa Wurza. W trakcie wizyty w boksach Nakajima popełnił błąd i potrącił dwóch swoich mechaników, nie odnieśli oni jednak żadnych poważnych obrażeń. Kazuki ukończył wyścig na 10. miejscu, które dało mu 22. miejsce w klasyfikacji końcowej sezonu.

7 listopada 2007 roku Nakajima został ogłoszony drugim kierowcą Williamsa w sezonie 2008[1]. Nakajima w sezonie 2008 zasłynął wieloma kraksami które spowodowały odpadnięcie z wyścigu innych kierowców, m.in. Roberta Kubicy podczas Grand Prix Australii i Fernando Alonso podczas Grand Prix Europy. Jednak poza negatywnymi występami pokazywał się również z dobrej strony, będąc w kilku wyścigach lepszym od Nico Rosberga oraz punktując pięciokrotnie, a więc tyle samo co Niemiec, jednak ze słabszym skutkiem. Ostatecznie ukończył sezon na 15. miejscu z dorobkiem 9 punktów. W sezonie 2009 ponownie reprezentował barwy zespołu Williams. Sezon zakończył na dwudziestym miejscu, nie zdobył punktów.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
2007 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Unia Europejska Węgry Turcja Włochy Belgia Japonia Brazylia
Wielka Brytania AT&T Williams F1 Team Wielka Brytania Williams
FW29
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 19
Japonia Toyota
RVX-07
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 10
2008 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Turcja Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Unia Europejska Belgia Włochy Singapur Japonia Brazylia
Wielka Brytania AT&T Williams F1 Team Wielka Brytania Williams
FW30
14 18 16 12 16 14 12 16 15 16 17 11 19 18 10 14 17 16
Japonia Toyota
RVX-08
06 17 14 07 989NU 07 989NU 15 08 14 13 15 14 12 08 15 12 17
2009 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Turcja Wielka Brytania Niemcy Węgry Unia Europejska Belgia Włochy Singapur Japonia Brazylia
Wielka Brytania AT&T Williams F1 Team Wielka Brytania Williams
FW31
11 11 14 12 11 10 12 05 13 09 17 18 17 10 15 09 13
Japonia Toyota
RVX-09
989NU 12 989NU 989NU 13 15 12 11 12 09 18 13 10 09 15 989NU 13
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2007 DAMS Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
42 6
17 6 15 7 10 17 6 3 3 3 3 2 NU 6 NU DK 18 NU 9 3 7

Formuła Nippon/Super Formula

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2011 Petronas Team TOM'S SZU AUT FUJ MOT SZU SUG MOT MOT 42 2
3 1 3 3 OD 3 2 2
2012 Petronas Team TOM'S SZU MOT AUT FUJ MOT SUG SZU SZU 46 1
1 3 5 2 4 5 12 1
2013 Petronas Team TOM'S SZU AUT FUJ MOT SUG SZU SZU 24 4
5 12 8 1 NU NU 1
2014 Petronas Team TOM'S SZU FUJ FUJ FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 46 1
5 2 3 1 7 6 2 2 1
2015 Petronas Team TOM'S SZU OKA FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 45,5 2
2 2 2 1 4 4 2
2016 VANTELIN Team TOM'S SZU OKA FUJ MOT OKA OKA SUG SZU SZU 22 6
12 17 2 7 19 2 4 5 16
2017 Vantelin Team TOM'S SZU OKA OKA FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 22 5
1 9 18 7 11 6 3 OD OD
2018 Vantelin Team TOM'S SZU AUT SUG FUJ MOT OKA SZU 15 6
8 OD 3 5 17 5
2019 Vantelin Team TOM'S SZU AUT SUG FUJ MOT OKA SZU 12 12
NU 13 12 5 16 2 14
2020 Vantelin Team TOM'S MOT OKA SUG AUT SZU SZU FUJ 25 11
4 15 2 16 9
2021 Kuo Vantelin Team TOM'S FUJ SZU AUT SUG MOT MOT SZU 4 16
11 7

* – Sezon w trakcie.
‡ - Przyznano połowę punktów, gdyż zostało przejechane mniej niż 75% wyścigu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W. Nogalski: Rosberg i Nakajima kierowcami Williamsa w 2008. f1.v10.pl, 2007-11-07. [dostęp 2008-01-20]. (pol.).