Klasztor Hieronimitów

Monastery of the Hieronymites and Tower of Belém in Lisbon^[a]
	Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Portugalia
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	III, VI
Numer ref.	263
Region	Europa i Ameryka Północna
	Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1983; na 7. sesji
Dokonane zmiany	2008
	↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ; ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO ;

klasztor Hieronimitów^[1]
Mosteiro dos Jerónimos
Państwo	Portugalia
Miejscowość	Lizbona
Kościół	rzymskokatolicki
Właściciel	hieronimici
Styl	manueliński
Data budowy	1502-1551
	Położenie na mapie Portugalii klasztor Hieronimitów
	Położenie na mapie Lizbony klasztor Hieronimitów
	38°41′52″N 9°12′21″W/38,697778 -9,205833
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Klasztor Hieronimitów (port. Mosteiro dos Jerónimos) – wielki kompleks klasztorny w Portugalii, w lizbońskiej dzielnicy Belém. Zbudowany w I połowie XVI w., uważany jest za perłę i kwintesencję stylu manuelińskiego, będącego specyficznym dla Portugalii połączeniem gotyku i renesansu. W roku 1983 budowla została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO, zaś 7 lipca 2007 r. została ogłoszona jednym z Siedmiu Cudów Portugalii^[2].

Budowę klasztoru rozpoczęto w 1502 r. z polecenia króla Manuela I jako wyraz dziękczynienia za szczęśliwą wyprawę Vasco da Gamy do Indii, a zakończono w roku 1551, kiedy syn Manuela, Jan III, zrezygnował z jej finansowania. Klasztor powstał na miejscu kaplicy Ermida do Restelo (Capela de Săo Jerónimo), założonej w tym miejscu przez Henryka Żeglarza. Autorem projektu był Diogo de Boitaca (1460-1528), uważany za twórcę stylu manuelińskiego. W budowie klasztoru uczestniczyli następnie João de Castilho (1475-1552), Diogo de Torralva (1500-1566) i Jerónimo de Ruao (1530-1601).

Do roku 1834 klasztor był pod opieką zakonu św. Hieronima – stąd jego nazwa.

W klasztorze znajdują się groby króla Manuela I i jego żony Marii Aragońskiej oraz króla Jana III i jego żony Katarzyny Habsburg. Są tam też nagrobki żeglarza Vasco da Gamy (1468-1523) i pisarza Luisa de Camõesa (1527-1570). W arkadach klasztoru znajduje się granitowa płyta, pod którą spoczywa najsłynniejszy portugalski poeta Fernando Pessoa.

13 grudnia 2007 r., podczas szczytu Unii Europejskiej, na terenie klasztoru podpisano formalnie tzw. Traktat Reformujący Unię Europejską, odtąd nazywany Traktatem Lizbońskim.