Kobyla Góra (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kobyla Góra
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

ostrzeszowski

TERC

3018042

Wójt

Wiesław Berski

Powierzchnia

129,2 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


6 178[1]

• gęstość

48,0 os./km²

Nr kierunkowy

62

Kod pocztowy

63-507

Tablice rejestracyjne

POT

Adres urzędu:
pl. Wiosny Ludów 1
63-507 Kobyla Góra
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Kobyla Góra
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kobyla Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kobyla Góra”
Ziemia51°23′N 17°50′E/51,379444 17,837778
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Kobyla Góra (1934-54 gmina Kobylagóra) – gmina wiejska w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie kaliskim.

Siedziba gminy to Kobyla Góra.

Według danych z 30 czerwca 2016 roku gminę zamieszkiwało 6178 osób. Stanowi to 11,2% ludności powiatu[2]. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku[3] gminę zamieszkiwało 6178 osób.

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2016[4] gmina Kobyla Góra zajmuje obszar 129,2 km². Ze względu na niską klasę bonitacyjną gleb, nie posiada on zbyt dobrych warunków dla rozwoju produkcji rolniczej. Specyfika terenu sprzyja bardziej rozwojowi hodowli i turystyki.

Struktura gruntów wchodzących w skład gminy przedstawia się następująco:

  • użytki leśne: 44,7%
  • użytki rolne: 34,4%
  • łąki: 7,8%
  • pastwiska: 4,2%
  • pozostałe: 8,9%

Gmina stanowi 16,7% powierzchni powiatu. Leży w obszarze chronionego krajobrazu „Wzgórza Ostrzeszowskie i Kotlina Odolanowska”. Jej najwyższym punktem jest wzniesienie Kobyla Góra (284 m n.p.m.), stanowiące najwyższy punkt Wielkopolski[5].

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Region kobylogórski był terenem osadniczym. W przekazach źródłowych wiadomość o Kobylej Górze pojawiła się po raz pierwszy w końcu XIV wieku, kiedy w Polsce rozpoczął rządy Władysław Jagiełło[6]. Z tego też okresu zachowały się informacje o budowli obronnej. W pierwszej połowie XV wieku Kobyla Góra była w pełni ukształtowana jako miejscowość, miasteczko posiadało własne instytucje. Była to miejscowość rolnicza, jednak bezpośrednią rolę w jej gospodarce odgrywały młyny oraz zakłady rzemieślnicze, głównie garncarskie i hutnicze. Z tamtych czasów pochodzi koło młyńskie, które obecnie jest herbem miejscowości.

Przywilej na organizacje jarmarków Kobyla Góra otrzymała w dniu 23 października 1509 roku. Został on nadany przez króla Zygmunta Starego we Lwowie. Ze względu na ulokowanie na trasie z Kalisza do Wrocławia oraz położenie przyrodnicze gmina odgrywa znaczną rolę w handlu. W drugiej połowie XVIII wieku państwo polskie utraciło niepodległość, a w wyniku II rozbioru Polski – aż do 1918 roku – z wyjątkiem krótkiego czasu sankcjonowania Księstwa Warszawskiego, obszar ten pozostał pod zaborem pruskim.

W sierpniu 1793 roku Kobyla Góra została skreślona z rejestru miast polskich i pozostaje wsią do dnia dzisiejszego. Ważnym przedsięwzięciem ułatwiającym kontakt z sąsiadującymi miastami było wybudowanie w 1860 roku szosy z Ostrzeszowa do Sycowa i Wrocławia. W tym też okresie został powołany komisarz obwodowy, który administrował sześć wsi.

Pod względem społecznym duże znaczenie w regionie miał bunt chłopów podczas Wiosny Ludów. W okresie dwudziestolecia międzywojennego w Kobylej Gorze nie nastąpiły istotne zmiany gospodarcze. Dopiero w 1934 roku, ze względu na chęć wzmocnienia i podniesienia rangi gospodarczo-społecznej miejscowości, doszło do połączenia dwóch wsi sołeckich Kobyla Góra i Góra. Tym samym ustanowiono nowy obszar terytorialny.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004 roku[7]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 5761 100 2809 48,8 2952 51,2
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
44,7 21,8
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Kobyla Góra w 2014 roku[1]:


Najważniejsze zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół parafialny pod wezwaniem świętej Jadwigi w Kobylej Górze (1808)
  • Kościół ewangelicki w Kobylej Górze (1894)
  • Kościół ewangelicki w Pisarzowicach (1901)
  • Zabytkowy kościół w Myślniewie (1746)
  • Dworek w Ligocie (końcówka XIX wieku)

Sołectwa[edytuj | edytuj kod]

Bałdowice, Bierzów, Ignaców, Kobyla Góra, Kuźnica Myślniewska, Ligota, Marcinki, Mąkoszyce, Mostki, Myślniew, Parzynów, Pisarzowice, Rybin, Zmyślona Ligocka

Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Baranów, Bralin, Doruchów, Dziadowa Kłoda, Kępno, Międzybórz, Ostrzeszów, Perzów, Sośnie, Syców

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gmina Kobyla Góra w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-17], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. Gmina Kobyla Góra w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-12-13], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Gmina Kobyla Góra w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-04-23], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  4. Gleby, rolnictwo [online], kobyla-gora.pl [dostęp 2018-12-13] (pol.).
  5. Charakterystyka ogólna i położenie [online], kobyla-gora.pl [dostęp 2018-12-13] (pol.).
  6. Historia [online], kobyla-gora.pl [dostęp 2018-12-13] (pol.).
  7. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).