51°31′55″N 17°58′23″E/51,531944 17,973056Mikstat
| |||||
| |||||
 Kościół Św Trójcy | |||||
| |||||
| Państwo |  Polska
| ||||
| Województwo |  wielkopolskie
| ||||
| Powiat | ostrzeszowski | ||||
| Gmina | Mikstat | ||||
| Prawa miejskie | przed 1366 | ||||
| Burmistrz | Henryk Zieliński | ||||
| Powierzchnia | 2,49 km² | ||||
| Wysokość | 180-200[1] m n.p.m. | ||||
| Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
1888[2] 749,2 os./km² | ||||
| Strefa numeracyjna | +48 62 | ||||
| Kod pocztowy | 63-510 | ||||
| Tablice rejestracyjne | POT | ||||
Położenie na mapie gminy Mikstat   Mikstat | |||||
Położenie na mapie Polski  Mikstat | |||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  Mikstat | |||||
Położenie na mapie powiatu ostrzeszowskiego  Mikstat | |||||
| 51°31′55″N 17°58′23″E/51,531944 17,973056
| |||||
| TERC (TERYT) | 3018064 | ||||
| SIMC | 0937066 | ||||
Urząd miejski ul. Krakowska 1763-510 Mikstat | |||||
| Strona internetowa | |||||
.jpg)
Mikstat (niem. Mixtadt, Mixstadt, Mixtad) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim[3]. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mikstat.
Mikstat położony jest w historycznej ziemi wieluńskiej[4], na Wzgórzach Ostrzeszowskich. Miasto leży na wysokości 180–200 m nad poziomem morza[1].
Według danych z 31 grudnia 2014 miasto liczyło 1884 mieszkańców[5].
Mikstat uzyskał lokację miejską przed 1366 rokiem[6]. Był miastem królewskim w tenucie grabowskiej w powiecie ostrzeszowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku[7].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Mikstat leży w odległości około 10 km od Ostrzeszowa i około 25 km od Ostrowa Wielkopolskiego. Przez miasto przechodzi droga wojewódzka nr 447: Antonin-Grabów nad Prosną.
Historia[edytuj | edytuj kod]
 |
Ten artykuł od 2008-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Początki miejscowości sięgają X wieku. Pierwotnie Mikstat nosił nazwę Mixstadt (niem. Mücke – komar, Stadt – miasto). Nazwa wywodzi się od pobliskiej wsi Komorów. Prawa miejskie otrzymał około roku 1366[1]. Wydano wówczas przywilej, w którym Janko – syn Mikołaja Zaremby, pan i dziedzic na Komorowie – sprzedaje wójtostwo w mieście Mixtad. Po pożarze (1478) odbudowane w roku 1528 otrzymało od Zygmunta Starego powtórny akt lokacyjny[1], co przyczyniło się do ożywienia gospodarczego w mieście. W 1590 Zygmunt III Waza nadaje miastu przywilej na cztery jarmarki w roku. Mikstat został spustoszony podczas potopu szwedzkiego w 1655[1]. Od czasów zaborów stopniowo tracił na znaczeniu. W powstaniu wielkopolskim ochotnicy z Mikstatu wzięli udział w walkach pod Kobylą Górą[1]. W 1942 roku landrat ostrowski podjął decyzję o przesiedleniu w okolicę miasta ok. 2000 Polaków (tzw. Polenreservat) – robotników przymusowych. W 1943 akcję zarzucono. Obecnie związany z powiatem ostrzeszowskim, w przeszłości także z powiatem ostrowskim (1934–1955)[8] i kępińskim (przed 1934 – przejściowo należał do niego Ostrzeszów wraz z okolicami). W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kaliskiego.
Herb miasta[edytuj | edytuj kod]
Herbem miasta są dwie białe lilie ze złotą przepaską na czerwonym tle.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
- Piramida wieku mieszkańców Mikstatu w 2014 roku[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- układ urbanistyczny i warstwy archeologiczne z XIV wieku[9]
- kościół na cmentarzu grzebalnym noszący wezwanie świętego Rocha, drewniany, o konstrukcji zrębowej, kryty gontem, pochodzi z 1788 roku[1]. Ochronie jako zabytek podlega również cmentarz[9].
- kościół parafialny świętej Trójcy z lat 1913–1914[9] lub 1914-1918[1], neobarokowy, projektu Rogera Sławskiego[1], sklepienie z dekoracją stiukową.
- zabytkowy cmentarz przy kościele św. Trójcy[9]
- plebania[9]
Z II połowy XIX wieku pochodzi krzyż przydrożny z rzeźbami Pawła Brylińskiego, ustawiony przy kościele parafialnym[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
- Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórza Ostrzeszowskie i Kotlina Odolanowska.
- Najgrubszy buk w Lasach Państwowych rośnie w nadleśnictwie Przedborów, w leśnictwie Wanda[10].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 300. ISBN 83-7079-589-7.
- ↑ a b http://www.polskawliczbach.pl/Mikstat, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1278, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 31 maja 2015].
- ↑ Oskar Kolberg: Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, t. XXIII: Kaliskie, cz. 1. Akademia Umiejętności, Kraków 1890, s. 22.
- ↑ Bank Danych Lokalnych, GUS, Ludność wg lokalizacji terytorialnej (Stan w dniu 31 XII 2014 r.). Główny Urząd Statystyczny, 25 maja 2015. [dostęp 31 maja 2015].
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 50–51.
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 66.
- ↑ Tadeusz Pasikowski, Wielkopolski "Mały Paryż" jest miasteczkiem odciętym od świata, „Głos Wielkopolski”, 21 maja 1947 [dostęp 2020-06-20].
- ↑ a b c d e Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 144–145. [dostęp 31 maja 2015].
- ↑ Las Rysia Erysia, najgrubsze drzewa. [dostęp 2011-03-31].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mikstat al. Miksztat w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
| |||||||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||||||||