Przejdź do zawartości

Koniówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koniówka
wieś
Ilustracja
Remiza OSP w Koniówce
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowotarski

Gmina

Czarny Dunajec

Liczba ludności (2011)

404[2][3]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-470[4]

Tablice rejestracyjne

KNT

SIMC

0421813

Położenie na mapie gminy Czarny Dunajec
Mapa konturowa gminy Czarny Dunajec, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Koniówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Koniówka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Koniówka”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Koniówka”
Ziemia49°23′40″N 19°49′15″E/49,394444 19,820833[1]

Koniówkawieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czarny Dunajec[5][6]. Sąsiaduje z Chochołowem i Podczerwonem oraz słowacką Suchą Horą. Przez wieś płynie rzeka Czarny Dunajec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Nazwa pochodzi od wypasających się tu dawno koni i wołów.

W 2004 Koniówka obchodziła 400-lecie wsi.

Nieoficjalny herb wsi Koniówka
Dzwonnica przed pożarem w 2008 roku
Nowo odbudowana dzwonnica

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Koniówka[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0421820 Gwizdówka część wsi
0421836 Habernówka część wsi
0421842 Mardułówka część wsi
0421859 Płazówka część wsi
0421865 Szewcówka część wsi

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Najcenniejszym zabytkiem Koniówki jest stara dzwonnica. Głos jej dzwonu oznajmiał pożary, burze itp. Na dzwonie jest napis „fulga frange (łac.)” to znaczy „łamie pioruny”. Na zewnętrznej stronie dzwonnicy znajdował się obraz, lecz spalił się i został zrobiony nowy obraz, namalowany przez Edmunda Szyftera. 10 maja 2008 dzwonnica spaliła się. Niestety dzwon uległ uszkodzeniu, woda którą strażacy gasili pożar niekorzystnie wpłynęła na stan dzwonu. Nie nadaje się on już do dzwonienia. Także nowy obraz uległ całkowitemu spaleniu. 19 października 2008 odbyło się poświęcenie nowo odbudowanej dzwonnicy z nowym dzwonem i obrazem.

Katastrofa lotnicza pod Koniówką

[edytuj | edytuj kod]

13 września 1944 na polach obok wsi rozbił się amerykański samolot Boeing B-17 Flying Fortress (Latająca Forteca). Samolot brał udział w bombardowaniu fabryki chemicznej w Blachowni Śląskiej. W skład załogi wchodzili: pilot – podporucznik Everette J. Robson, kopilot – podporucznik Harold R. Stock, nawigator – podporucznik Richard L. Hansler, bombardier – podporucznik Gus J. Kroschewsky, technik pokładowy – sierżant Albert W. Van Oostrom, radiooperator – sierżant Philip M. Nance, strzelcy pokładowi – sierżant Harold E. Beam, plutonowy Aloys C. Suhling, sierżant Gordon W. Sternbeck i sierżant William N. Barry. Hansler, Kroschewsky, Beam, Suhling i Sternbeck zostali przejęci przez żołnierzy placówki AK „Limba”, którzy doprowadzili ich na Stare Wierchy, gdzie stacjonował oddział majora Andrzeja Stobrawy ps. „Borowy”. Po przejściu frontu radzieckiego, w lutym 1945 grupa ta samodzielnie poprosiła o pomoc Sowietów. W marcu przez Lwów, Kijów, Odessę na Ukrainie i Port Fuad w Egipcie przedostali się do bazy macierzystej Sterparone we Włoszech, następnie zostali odesłani do USA. Pozostali członkowie załogi wpadli w ręce Niemców i trafili do obozów jenieckich dla kadry lotniczej na Pomorzu. W maju 1945, przez aliancki obóz przejściowy Lucky Strike we Francji przetransportowani zostali do USA.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57139
  2. Wieś Koniówka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-02-28], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-28].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 500 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zofia Zięba: Koniówka (1605 – 2005) Album wspomnień i przekazów rodzinnych o naszej wiosce. Bydgoszcz: Wydawnictwo Julita, 2005, s. 160. ISBN 83-88713-41-8.
  • Bogusław Zięba: Blechhammer. Chicago: DSP Publishing, 2009, s. 180. ISBN 978-0981682075.