
Kotłas
| |||||
![]() Dworzec kolejowy | |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Obwód | ![]() | ||||
Burmistrz | Siergiej Mielentiew | ||||
Powierzchnia | 68,04 km² | ||||
Wysokość | 80 m n.p.m. | ||||
Populacja (2014) • liczba ludności • gęstość |
60 532 889,67 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | (+7) 81837 | ||||
Kod pocztowy | 165300–165313 | ||||
Tablice rejestracyjne | 29 | ||||
Położenie na mapie obwodu archangielskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Rosji ![]() | |||||
![]() | |||||
(ros.) Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Kotłas (ros. Ко́тлас) − miasto w Rosji, w obwodzie archangielskim, w rejonie kotłaskim, port nad Dwiną, przy ujściu Wyczegdy. Około 60 tys. mieszkańców.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z końca XIV wieku, jednak intensywny rozwój zaczczął się w latach 1895–1898, gdy do Kotłasu doprowadzona została linia kolejowa z Permu, a jednocześnie otwarto kompanię parostatkową na trasie Kotłas − Archangielsk. Kotłas stał się wtedy wielkim centrum przeładunkowym, a także producentem drewna i wyrobów z niego. W 1917 roku uzyskał prawa miejskie. W 1932 powstała stocznia remontowo-budowlana.
Od 1930 Kotłas stał się centrum przesyłowym wielkiej ilości zesłańców i więźniów, których stąd transportowano rzekami do łagrów w całym obwodzie archangielskim. Powstaje 10 łagrów, głównie przesyłowych. Część zesłańców po odbyciu wyroku osiedlała się w mieście i stawali się oni znaczną grupą mieszkańców. Od początku marca 1940 przez cały rok do Kotłasu przybywały tysiące zesłanych Polaków. Polscy jeńcy wojenni zaczynali budowę kolei Kotłas − Workuta, która to linia ostatecznie została otwarta po ukończeniu w 1942 mostu na Dwinie.
W Kotłasie w łagrze zmarli m.in.:
- znany polski aktor dwudziestolecia międzywojennego, Eugeniusz Bodo,
- polski malarz i rzeźbiarz, Stefan Dauksza.
Współczesność[edytuj | edytuj kod]
Głównym zakładem przemysłowym jest stocznia, ale ważnymi zakładami są także liczne firmy branży spożywczej oraz przeróbki drewna. Tradycyjnie wielkie znaczenie mają kolej i linie rzeczne, dzięki czemu Kotłas jest znaczącym centrum transportowym. W mieście działa kilka filii wyższych uczelni Moskwy, Petersburga i Archangielska.
Na terenie największego z byłych łagrów kotłaskich Makaricha w latach 90. XX w. urządzono duży kompleks cmentarny, z pomnikami ofiar łagrów i zesłań stalinowskich (m.in. chłopów rosyjskich zmarłych na zesłaniu w ramach akcji rozkułaczania, popom), są tam również groby Polaków[1] (w tym Eugeniusza Bodo).
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zbigniew Niedźwiedzki. W piekle zesłania. Wydawca Fundacja Nasza Przyszłość. 2012, strona 297. ISBN 978-83-61146-59-9
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- historia miasta na oficjalnej stronie Kotłasu (ros.)
- W.Flisiński, 1992. Od łagrów Komi do winnic Italii. Wyd. Lubelskie − książka więźnia łagru w Kotłasie i Niandzie
|
|