Kość biodrowa
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/Skeletal_pelvis-pubis.svg/220px-Skeletal_pelvis-pubis.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Gray343.png/220px-Gray343.png)
Kość biodrowa (łac. os ilium) – u człowieka składa się z talerza i trzonu, które na powierzchni wewnętrznej oddzielone są przez kresę łukowatą (linea arcuata). Trzon posiada powierzchnię zewnętrzną i wewnętrzną. Talerz posiada powierzchnię pośladkową (leżącą na zewnątrz) oraz krzyżowo-miedniczną (po stronie wewnętrznej). Na powierzchni pośladkowej znajdują się 3 kresy pośladkowe: przednia, tylna i dolna. Ograniczają one miejsca przyczepu 3 mięśni pośladkowych: wielkiego, średniego i małego. Powierzchnia krzyżowo-biodrowa wytwarza dół biodrowy, ku tyłowi od którego znajduje się powierzchnia uchowata i guzowatość biodrowa. Dół biodrowy stanowi miejsce przyczepu mięśnia biodrowego. Powierzchnia uchowata pokryta jest chrząstką włóknistą i łączy się za pomocą stawu krzyżowo-biodrowego (staw płaski z kością krzyżową). Ruchomość tego połączenia jest bardzo ograniczona. Guzowatość biodrowa zaś stanowi miejsce przyczepu mięśni.
Talerz biodrowy ograniczony jest przez grzebień biodrowy, który rozpoczyna się kolcem biodrowym przednim górnym, a kończy kolcem biodrowym tylnym górnym. Na grzebieniu tym wyróżnia się wargę zewnętrzną, wargę wewnętrzną i będącą pomiędzy nimi kresę pośrodkową. Na brzegu przednim talerza wyróżnia się kolec biodrowy przedni górny (ang. anterior superior iliac spine, ASIS) i kolec biodrowy przedni dolny (ang. anterior inferior iliac spine, AIIS). Na brzegu tylnym znajduje się kolec biodrowy tylny górny (ang. posterior superior iliac spine, PSIS) i kolec biodrowy tylny dolny (ang. posterior inferior iliac spine, PIIS) oraz wcięcie kulszowe.