Mięsień biodrowy
Mięsień biodrowy (łac. musculus iliacus) – trójkątny, mięsień szkieletowy grubości ok. 2 cm, należy do przedniej grupy mięśni grzbietowych obręczy kończyny dolnej. Leży w dole biodrowym, który jednocześnie wyściela[1].
Przyczepy[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczyna się w dole biodrowym począwszy od grzebienia biodrowego i biegnie aż do obu kolców biodrowych przednich i do kresy granicznej. Biegnie zbieżnie ku dołowi pod więzadłem pachwinowym przez rozstęp mięśni wspólnie z mięśniem lędźwiowym większym, z którym się zrasta. Następnie kieruje się do przodu od stawu biodrowego i kończy wspólnym ścięgnem na krętarzu mniejszym[1].
Czynność[edytuj | edytuj kod]
Mięsień biodrowy wraz z m. lędźwiowym większym i m. lędźwiowym mniejszym buduje m. biodrowo-lędźwiowy (m. iliopsoas), który jest silnym zginaczem stawu biodrowego[1].
Schematy położenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Mięśnie kończyny dolnej. W: Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka Tom I. Anatomia ogólna: kości, stawy i więzadła, mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 852-934. ISBN 978-83-200-3682-4. (pol.).