Kość łonowa
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 |
Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Kość łonowa (łac. os pubis) - parzysta kość wchodząca w skład miednicy. U człowieka ma trzon i 2 gałęzie: górną i dolną. Gałąź górna łączy się z trzonem, a gałąź dolna łączy się z kością kulszową.
- Gałąź górna kości łonowej tworzy 1/5 panewki stawu biodrowego.
- Gałąź górna ma powierzchnię górną, dolną i tylną oraz brzeg przedni i tylny. Brzeg tylny tworzy grzebień kości łonowej (łac. pecten ossis pubis) przedłużający się ku tyłowi w kresę łukowatą (łac. linea arcuata) i zakończony guzkiem łonowym.
- Trzon kości łonowej znajduje się pomiędzy gałęzią górną a dolną.
- Gałąź dolna kości łonowej ma powierzchnię wewnętrzną i zewnętrzną oraz brzeg przyśrodkowy i boczny.
- Gałąź górna tworzy spojenie łonowe z gałęzią górną strony przeciwnej.
Zobacz też[edytuj]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
