Kresa graniczna
Kresa graniczna (łac. linea terminalis) – struktura anatomiczna ludzkiej miednicy.
Kresa graniczna znajduje się między innymi na kości łonowej (os pubis)[1], jednej z kości tworzących kość miedniczną i obręcz kończyny dolnej[2]. Kość łonową buduje trzon oraz dwie gałęzie – górna i dolna[3]; kresa graniczna leży na gałęzi górnej (ramus superior ossis pubis)[1].
Kresa graniczna nie jest jednolitą strukturą. Tworzą ją grzebień kości łonowej (pecten ossis pubis), czyli ostro zakończony tylny brzeg górnej powierzchni gałęzi górnej, następnie kresa łukowata (linea arcuata) i linia łącząca powierzchnię miedniczną rzeczonej kości i podstawę kości krzyżowej, w końcu zaś wzgórek (promontorium)[1].
Kresa ta stanowi umowną granicę pomiędzy miednicą większą[1] (górna, szersza, ale i niższa część miednicy zamknięta z tyłu kręgosłupem lędźwiowym, a z boków talerzami kości biodrowych)[4] a miednicą mniejszą[1] (dolna, węższa, ale i wyższa część miednicy, ograniczona kością krzyżową i guziczną, kośćmi kulszowymi, łonowymi i spojeniem łonowym). Inaczej mówiąc, kresa graniczna stanowi ograniczenie wejścia do miednicy, zwanego też wchodem do miednicy (aditus pelvis), a jeszcze inaczej otworem górnym miednicy (apertura pelvis superior)[4]. Przez linię graniczną biegnie płaszczyzna wejścia miednicy (płaszczyzna wchodu miednicy, planum aditus pelvis)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Reicher i Łasiński 2007 ↓, s. 524.
- ↑ Reicher i Łasiński 2007 ↓, s. 518.
- ↑ Reicher i Łasiński 2007 ↓, s. 523.
- ↑ a b Reicher i Łasiński 2007 ↓, s. 533.
- ↑ Reicher i Łasiński 2007 ↓, s. 534.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Reicher, Wiesław Łasiński, Kości obręczy kończyny dolnej, [w:] Adam Bochenek i inni, Anatomia człowieka, t. I, Anatomia ogólna. Kości. Stawy i więzadła. Mięśnie, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, ISBN 978-83-200-3682-4.
