Przejdź do zawartości

Łada 2106

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Lada VAZ 2106)
WAZ (Łada) 2106
Ilustracja
WAZ 2106
Inne nazwy

WAZ-2106 Żiguli
(ВАЗ-2106 «Жигули»)
Lada 1600 (Łada 1600)
Łada 1500s
Łada sześciorka(лада шестерка)

Producent

WAZ, IżAwto
(montaż: RosŁada, Anto-Rus)

Okres produkcji

1975–2006

Miejsce produkcji

 ZSRR/ Rosja, Togliatti i inne

Poprzednik

Łada 2103

Następca

Łada 2107

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Silniki

Benzynowe R4 1,6 l, 78 KM

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4116 mm

Szerokość

1611 mm

Wysokość

1446 mm

Rozstaw osi

2424 mm

Masa własna

1045 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Łada 2103, Łada 2107
Fiat 124S Special

Konkurencja

Polski Fiat 125p
Moskwicz 2140
Fiat 131

Wczesny model WAZ-2106 (reflektory zakryte niestandardowymi osłonami)
Milicyjny WAZ-2106

WAZ 2106 (Łada 1600) – samochód osobowy produkowany w latach 1975–2006, w ZSRR i Rosji, w zakładach WAZ i później także innych.

Opis modelu

[edytuj | edytuj kod]
Łada 1600 z roku 1983

Samochód ten stanowił modernizację samochodu WAZ 2103, będącego bardziej luksusową odmianą modelu WAZ 2101 – licencyjnego włoskiego Fiata 124. WAZ 2103 stanowił odpowiednik Fiata 124S Special i napędzany był silnikiem o pojemności 1,5 l. Uznając w ZSRR, że silnik ten posiada potencjał modernizacyjny, opracowano na jego bazie silnik 1,6 l, różniący się przede wszystkim średnicą cylindrów powiększoną z 76 do 79 mm[a]. Wbrew oczekiwaniom, moc wzrosła w niewielkim stopniu (z 75 do 78 KM); mimo to, nowy silnik był najsilniejszą jednostką montowaną w radzieckich samochodach segmentu C, a jego większy moment obrotowy polepszył znacząco dynamikę samochodu. Towarzyszyły temu niewielkie ulepszenia innych podzespołów, m.in. zmiana przełożeń biegów I-III i wzmocnienie sprzęgła i układu hamulcowego[1].

Nadwozie nowego modelu, początkowo oznaczonego 21031, podlegało jedynie ograniczonym zmianom w stosunku do modelu 2103. Przede wszystkim z przodu podwójne okrągłe reflektory zostały umieszczone we wspólnych zagłębionych obudowach z plastiku, podobnie, jak w Polskim Fiacie 125p (Model Roku 1975), przez co chromowana atrapa chłodnicy przybrała kształt prostokątny, pomiędzy blokami reflektorów. Prostokątny kształt otrzymał też znaczek firmowy na jej środku[1]. Kierunkowskazy na bokach przednich błotników przesunięto niżej, na równi z chromowaną listwą, ciągnącą się przez całą długość nadwozia, a na jej końcu, na błotnikach tylnych, umieszczono podłużne szkła odblaskowe. Z tyłu pojawiły się nowoczesne i niespotykane w tym czasie, wielosegmentowe lampy zespolone, łączące światła "stop", pozycyjne, kierunkowskazy, cofania, odblaskowe, a także oświetlenie umieszczanej między nimi tablicy rejestracyjnej[1].

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Na etapie rozwoju samochód nosił oznaczenie WAZ 21031, wskazujące na modernizację modelu 2103, lecz ostatecznie wszedł on do produkcji 21 lutego 1976 pod nowym oznaczeniem modelu WAZ 2106. Przyczyna zmiany nazwy była propagandowa: fabryka WAZ zobowiązała się wypuszczać co rok nowy model samochodu, a ostatni, 21011, pojawił się w 1974 roku i stanowił jedynie modernizację modelu 2101. Dodatkowo wypuszczenie nowego modelu zbiegło się propagandowo z odbywającym się wówczas XXV zjazdem partii komunistycznej KPZR[1]. W ZSRR model ten otrzymał, podobnie, jak inne samochody serii, nazwę WAZ 2106 Żyguli, natomiast na eksport samochody te sprzedawane były jako Lada 1600 (Łada 1600). W ZSRR potocznie znany był jako "szestiorka" (szóstka) lub "szacha" (slangowo: karta sześć)[1].

Samochód ten był szeroko eksportowany. Produkowano też wersje z innymi, słabszymi silnikami z palety WAZ. Nie przechodził natomiast większych modernizacji. Na przestrzeni lat 80. zmniejszono liczbę elementów chromowanych i zrezygnowano ze świateł odblaskowych po bokach tylnych błotników. W 1986 zunifikowano hamulce tylne, a w 1987 skrzynię biegów z modelem WAZ 2105. Na początku lat 90. zrezygnowano z chromowanych listew bocznych, lecz później je przywrócono[1].

Mimo pojawienia się w latach 80. jego bezpośredniego następcy Łada 2107, model 2106 pozostał w produkcji przez długie lata. Pomimo tego, że w latach 90. konstrukcja samochodu była już przestarzała, nadal cieszył się dużą popularnością na rynku państw poradzieckich dzięki niskiej cenie. W zakładach WAZ zakończono produkcję "szóstki" 28 grudnia 2001, lecz od połowy 2001 roku jego produkcję przeniesiono do IżAwto w Iżewsku (do grudnia 2005[2]). Ponadto, od 1998 do 2006 roku były one montowane w zakładach RosŁada w Syzraniu, a od 2001 w Anto-Rus w Chersoniu na Ukrainie[1].

W samych zakładach WAZ w Togliatti wyprodukowano 4 175 000 samochodów WAZ 2106 i jego wersji pochodnych[1].

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • 2106 - wersja podstawowa wyposażona w silnik 1.6
  • 21061 - wersja z silnikiem 1.5 od WAZ 2103 (od 1979)
    • 21061-35, 21061-41 - modyfikacje eksportowe z silnikiem 1.5
    • 21061-37 - modyfikacja eksportowa z silnikiem 1.5, energochłonnymi zderzakami i zmienionym oświetleniem (na rynek kanadyjski)
  • 21062 - wersja eksportowa z kierownicą po prawej stronie i silnikiem 1.6
  • 21063 - wersja z silnikiem 1.3 od WAZ 21011
  • 21064 - wersja eksportowa z kierownicą po prawej stronie i silnikiem 1.5
  • 21065 - wersja ze zmodernizowanym silnikiem 1.5, gaźnikiem i błotnikami od WAZ 2105, pięciobiegową skrzynią i ogrzewaniem tylnej szyby
    • 21065-01 - analogiczna wersja ze zmodernizowanym silnikiem 1.6
  • 21068 - doświadczalna wersja dla rozwoju silników WAZ 2108 i WAZ 21083
Główne źródło:[1]

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Nadwozie: samonośne, stalowe, 4-drzwiowe, 5-miejscowe
  • Długość/szerokość/wysokość: 4116 / 1611 / 1446 mm
  • Rozstaw osi: 2424 mm
  • Rozstaw kół przód/tył: 1365 / 1321 mm
  • Szerokość kanapy tylnej: 1385 mm
  • Masa własna: 1045 kg
  • Masa całkowita: 1445 kg
  • Prześwit min.: 170 mm
  • Silnik: WAZ-2106 - gaźnikowy, 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy, górnozaworowy OHC, chłodzony cieczą, umieszczony podłużnie z przodu, napędzający koła tylne
  • Pojemność skokowa: 1568 cm³
  • Średnica cylindra x skok tłoka: 79 x 80 mm
  • Moc maksymalna: 78 KM przy 5400 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 12,4 kgfm przy 3000 obr./min[1] (122 Nm)
  • Stopień sprężania: 8,5
  • Gaźnik: Weber, później Ozon
  • Skrzynia przekładniowa mechaniczna 4-biegowa, biegi do przodu zsynchronizowane, z dźwignią w podłodze
  • Przekładnia główna: hipoidalna, 4,1:1
  • Zawieszenie przednie: niezależne - poprzeczne wahacze resorowane sprężynami śrubowymi, hydrauliczne amortyzatory teleskopowe
  • Zawieszenie tylne: zależne - oś sztywna, sprężyny śrubowe, drążki reakcyjne, hydrauliczne amortyzatory teleskopowe
  • Hamulce: przedni tarczowy, tylny bębnowy, ze wspomaganiem; hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne
  • Ogumienie o wymiarach 6,45-13R
  • Prędkość maksymalna: 154 km/h
  • Zużycie paliwa: 8,5 l/100 km przy V=80 km/h
  • Przyspieszenie 0-100 km/h: 16 s
Główne źródło:[1]
  1. W podobny sposób, przez zwiększenie średnicy cylindrów, na bazie silnika 1,2 l modelu 2101 opracowano silnik 1,3 l modelu 21011

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k WAZ-2106 "Żyguli", Awtoliegendy SSSR nr.50
  2. Konstantin Andriejew: IŻ-27151, "Awtoliegendy SSSR" Nr 103, DeAgostini 2013, ISSN 2071-095X (ros.), s.15

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • WAZ-2106 "Żyguli", Awtoliegendy SSSR nr.50, DeAgostini 2011, ISSN 2071-095X (ros.)