Larus

	Larus
	Linnaeus, 1758
	; Przedstawiciel rodzaju – mewa srebrzysta (L. argentatus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	mewowce
Parvordo	Larida
Nadrodzina	Laroidea
Rodzina	mewowate
Podrodzina	mewy
Rodzaj	Larus
	Typ nomenklatoryczny
	Larus marinus Linnaeus, 1758
Synonimy
	Gavia Oken, 1816; Caturates T. Forster, 1827; Lencus Kaup, 1829; Laroides C.L. Brehm, 1830; Leucus G.R. Gray, 1842; Plautus Reichenbach, 1852; Gabianus Bruch, 1853; Dominicanus Bruch, 1853; Glaucus Bruch, 1853; Clupeilarus Bonaparte, 1857; Epitelolarus Heine & Reichenow, 1890; Einalia Heine & Reichenow, 1890; Pacificolarus von Boetticher, 1935;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Larus – rodzaj ptaków z podrodziny mew (Larinae) w rodzinie mewowatych (Laridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wszystkich kontynentach^[15].

Morfologia

Długość ciała 40–79 cm, rozpiętość skrzydeł 96–167 cm; masa ciała 290–2272 g^[15].

Systematyka

Etymologia

Larus: łac. larus „drapieżny ptak morski”, najprawdopodobniej mewa, od gr. λαρος laros „żarłoczny ptak morski”, być może mewa^[16].
Gavia: łac. gavia „niezidentyfikowany ptak morski”, być może rodzaj jakiejś mewy^[16].
Caturates: gr. κατουροω katouroō „żeglować z silnym wiatrem”^[16]. Gatunek typowy: Caturates maximus T. Forster, 1827 (= Larus marinus Linnaeus, 1758).
Laroides: rodzaj Larus Linnaeus, 1758; gr. -οιδης -oidēs „przypominający”^[16]. Gatunek typowy: Larus major Brehm, 1830 (= Larus argentatus Pontoppidan, 1763).
Lencus (Leucus): gr. λευκος leukos „biały”^[16]. Gatunek typowy: Larus marinus Linnaeus, 1758.
Plautus: łac. plautus „płaskostopy”^[16]. Gatunek typowy: Larus glaucus Brünnich, 1764 (= Larus hyperboreus Gunnerus, 1767).
Gabianus: prowansalska nazwa Gabian dla mewy^[16]. Gatunek typowy: Larus pacificus Latham, 1801.
Dominicanus: epitet gatunkowy Larus dominicanus Lichtenstein, 1823; dominikanin, jakobin lub zakonnik, w aluzji do czarnych i białych habitów lub szat noszonych przez zakonników^[16]. Gatunek typowy: Larus dominicanus M.H.C. Lichtenstein, 1823.
Glaucus: epitet gatunkowy Larus glaucus Brünnich, 1764^[b]; łac. glaucus „modry, niebieskawo-szary, jasny, lśniący”, od gr. γλαυκος glaukos „niebiesko-szary, modry”^[16]. Gatunek typowy: Larus glaucus Brünnich, 1764 (= Larus hyperboreus Gunnerus, 1767).
Clupeilarus: łac. clupeus lub clipeus „okrągła tarcza, dysk”; larus „drapieżny ptak morski”, najprawdopodobniej mewa, od gr. λαρος laros „żarłoczny ptak morski”, być może mewa^[16]. Gatunek typowy: Larus fuscus Linnaeus, 1758.
Einalia: gr. ειναλιος einalios „z morza”, od ειν ein „z”; ἁλς hals, ἁλος halos „morze”^[16]. Gatunek typowy: Larus argentatus Pontoppidan, 1763.
Pacificolarus: Pacyfik; łac. larus „drapieżny ptak morski”, najprawdopodobniej mewa, od gr. λαρος laros „żarłoczny ptak morski”, być może mewa^[16]. Gatunek typowy: Larus pacificus Latham, 1801.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[17]:

Larus pacificus Latham, 1801 – mewa grubodzioba
Larus belcheri Vigors, 1829 – mewa pręgosterna
Larus atlanticus Olrog, 1958 – mewa argentyńska
Larus crassirostris Vieillot, 1818 – mewa japońska
Larus heermanni Cassin, 1852 – mewa śniada
Larus canus Linnaeus, 1758 – mewa siwa
Larus brachyrhynchus J. Richardson, 1831 – mewa alaskańska
Larus delawarensis Ord, 1815 – mewa delawarska
Larus californicus Lawrence, 1854 – mewa kalifornijska
Larus livens Dwight, 1919 – mewa meksykańska
Larus occidentalis Audubon, 1839 – mewa zachodnia
Larus dominicanus M.H.C. Lichtenstein, 1823 – mewa południowa
Larus fuscus Linnaeus, 1758 – mewa żółtonoga
Larus argentatus Pontoppidan, 1763 – mewa srebrzysta
Larus armenicus Buturlin, 1934 – mewa armeńska
Larus michahellis J.F. Naumann, 1840 – mewa romańska
Larus cachinnans Pallas, 1811 – mewa białogłowa
Larus smithsonianus Coues, 1862 – mewa popielata
Larus glaucoides B. Meyer, 1822 – mewa polarna
Larus schistisagus Stejneger, 1884 – mewa ochocka
Larus glaucescens J.F. Naumann, 1840 – mewa lodowa
Larus hyperboreus Gunnerus, 1767 – mewa blada
Larus marinus Linnaeus, 1758 – mewa siodłata

Uwagi

↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Lencus Kaup, 1829.
↑ Synonim L. hyperboreus.

Przypisy

↑ Larus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 136. (łac.).
↑ L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3: Zoologie. Cz. 2. Jena: 1816, s. 537. (niem.).
↑ T.F. Forster: The Pocket Encyclopaedia of Natural Phenomena: For the Use of Mariners, Shepherds, Gardeners, Husbandmen, and Others; Being a Compendium of Prognostications of the Weather, Signs of the Seasons, Periods of Plants, and Other Phenomena in Natural History and Philosophy. London: J. Nichols and son, 1827, s. 419. (ang.).
↑ J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 86, 196. (niem.).
↑ Ch.L. Brehm. Beschluss Uebersicht der deutschen Vögel. „Isis von Oken”. 1830, s. kol. 993, 1830. (niem.).
↑ G.R. Gray: Appendix to A list of the genera of birds. London: Richard and John E. Taylor, 1842, s. 15. (ang.).
↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. v. (niem.).
↑ ^a ^b Bruch 1853 ↓, s. 100.
↑ Bruch 1853 ↓, s. 101.
↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus Generum Avium. T. 2. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1857, s. 220. (łac.).
↑ Heine i Reichenow 1882–1890 ↓, s. 359.
↑ Heine i Reichenow 1882–1890 ↓, s. 358.
↑ H. von Boetticher. Die stellung der dunklen möwen (Adelarus) om natürlichen (phylogenetischen) system und ihre verwandtschaftlichen beziehungen zu den anderen möwengruppen. „Jenaische Zeitschrift für Naturwissenschaft”. 69, s. 465, 1935. (niem.).
↑ ^a ^b J. Burger & M. Gochfeld: Family Laridae (Gulls). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 601–605, 607–611. ISBN 978-84-87334-20-7. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 – mewy (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-25].

Bibliografia

C.F. Bruch. Monographische Uebersicht der Gattung Laras Lin. „Journal für Ornithology”. 1, s. 96–108, 1853. (niem.).
F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 2–373. (niem.).

[7] Niepoprawna późniejsza pisownia Lencus Kaup, 1829.

[18] Synonim L. hyperboreus.

[itis-1] Larus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Linnaeus-2] C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 136. (łac.).

[Oken-3] L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3: Zoologie. Cz. 2. Jena: 1816, s. 537. (niem.).

[Forster-4] T.F. Forster: The Pocket Encyclopaedia of Natural Phenomena: For the Use of Mariners, Shepherds, Gardeners, Husbandmen, and Others; Being a Compendium of Prognostications of the Weather, Signs of the Seasons, Periods of Plants, and Other Phenomena in Natural History and Philosophy. London: J. Nichols and son, 1827, s. 419. (ang.).

[Kaup-5] J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 86, 196. (niem.).

[Brehm-6] Ch.L. Brehm. Beschluss Uebersicht der deutschen Vögel. „Isis von Oken”. 1830, s. kol. 993, 1830. (niem.).

[Gray-8] G.R. Gray: Appendix to A list of the genera of birds. London: Richard and John E. Taylor, 1842, s. 15. (ang.).

[Reichenbach-9] H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. v. (niem.).

[CITEREFBruch1853[https://biodiversitylibrary.org/item/49195#page/112/mode/1up_100]-10] Bruch 1853 ↓, s. 100.

[CITEREFBruch1853[https://biodiversitylibrary.org/item/49195#page/113/mode/1up_101]-11] Bruch 1853 ↓, s. 101.

[Bonaparte-12] Ch.-L. Bonaparte: Conspectus Generum Avium. T. 2. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1857, s. 220. (łac.).

[CITEREFHeineReichenow1882–1890[https://biodiversitylibrary.org/item/104091#page/371/mode/1up_359]-13] Heine i Reichenow 1882–1890 ↓, s. 359.

[CITEREFHeineReichenow1882–1890[https://biodiversitylibrary.org/item/104091#page/370/mode/1up_358]-14] Heine i Reichenow 1882–1890 ↓, s. 358.

[Boetticher-15] H. von Boetticher. Die stellung der dunklen möwen (Adelarus) om natürlichen (phylogenetischen) system und ihre verwandtschaftlichen beziehungen zu den anderen möwengruppen. „Jenaische Zeitschrift für Naturwissenschaft”. 69, s. 465, 1935. (niem.).

[Burger&Gochfeld-16] J. Burger & M. Gochfeld: Family Laridae (Gulls). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 601–605, 607–611. ISBN 978-84-87334-20-7. (ang.).

[Jobling-17] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-19] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 – mewy (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-25].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[b]

[17]