Leszek Gnoiński

Leszek Gnoiński, właściwie Lech Gnoiński (ur. 19 września 1966) – polski dziennikarz muzyczny. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV, w sekcji muzyki rozrywkowej.

Życiorys

Urodził się w Warszawie, od 2005 roku mieszka w Krakowie. Od 1992 roku zajmuje się dziennikarstwem muzycznym. Między 1992 a 1994 był współpracownikiem redakcji Tylko Rock i pracownikiem wydającego go wydawnictwa Respublika Press International. Od 1994 do 2003 pracował w dzienniku Super Express. Pomiędzy 1994 a 1999 współprowadził Super Rock, największą w dziennikach ogólnopolskich (przez pewien okres nawet czterostronnicową) wkładkę o muzyce rockowej i popkulturze, która ukazywała się w każdą środę. W kolejnych latach pisał do działów Rozrywka i Super Tydzień. W lutym 2003 roku został z-cą redaktora naczelnego magazynu muzycznego Muza (2003). W kolejnych latach pracował jako redaktor naczelny portalu cgm.pl (2003-2004), dziennikarz Discovery Historia TVN (2007-2008). W między czasie był współpracownikiem m.in. Machiny (1998 oraz 2006-2007), Premier (2005-2006), Dziennika Polskiego (2005-2006), Dziennika (2005-2007), portalu t-mobile-music.pl (do 2013), Miasto Kobiet (od 2012) czy Gazety Magnetofonowej (od 2016). Współpracował z kilkoma rozgłośniami, m.in. Radio 94 (dzisiejsze Antyradio), Ex FM (dzisiejsza Radiofonia) czy Radio Kraków.

Jeszcze w czasie pracy w Super Expressie zaczął pisać książki: Raport o Acid Drinkers, „Encyklopedię polskiego rocka”, czy najpopularniejszą - Kult Kazika, której sprzedało się prawie 30 tysięcy egzemplarzy. Natomiast książka Republika. Nieustanne tango została uznana przez krytyków muzycznych, czytelników i ZAIKS „najlepszą książką o muzyce 2016 roku”.

Po przeprowadzce do Krakowa zaczął współpracę z Discovery Historia TVN serią filmów Historia polskiego rocka i głośnym obrazem pełnometrażowym Beats of Freedom – Zew wolności.

Redaktor około setki płyt, m.in. wydanych w ramach Złotej kolekcji (John Porter, Lech Janerka, Urszula, Sztywny Pal Azji, Róże Europy, Voo Voo, Chłopcy z Placu Broni, Tomek Lipiński, T.Love, Lata osiemdziesiąte, Lata dziewięćdziesiąte), serii 30 albumów dodawanych do Dziennika z serii „Gwiazdy polskiej muzyki lat 80.”, „Najmniejszych koncertów świata” (Myslovitz, Pustki, Lech Janerka, Muniek), boksu Acid Drinkers „Anthology 1989–2009”, a także albumów Myslovitz, Lenny Valentino, Perfect, Voo Voo, Big Cyc, projektu Nowe Sytuacje.

Współautor scenariusza wystawy stałej jarocińskiego Spichlerza Polskiego Rocka.

Wybrany do Rady Akademii Fonograficznej ZPAV (kadencja 2018-2020).

Książki

• Raport o Acid Drinkers (1996)
• Encyklopedia polskiego rocka (1996 i kolejne wydania: 1997, 2001, 2006; współautor: Jan Skaradziński)
• Kult Kazika (2000)
• Myslovitz. Życie to surfing (2009)
• Marek Piekarczyk. Zwierzenia kontestatora (2014)
• Farben Lehre. Bez pokory (2015, współautor: Kamil Wicik, Wojciech Wojda)
• Republika. Nieustanne tango (2016)

Filmografia

• 2006: Chasing the Acids - w pogoni za Acid Drinkers jako on sam (dziennikarz muzyczny)
• 2008: Historia polskiego rocka – reżyser, scenarzysta, autor wywiadów; współautor: Wojciech Słota
• 2009: Beats of Freedom – Zew wolności – reżyser, scenarzysta, autor wywiadów; współautor: Wojciech Słota
• 2011: seria filmów dokumentujących pracę zespołu Myslovitz nad płytą Nieważne jak wysoko jesteśmy - reżyser, scenarzysta, współautor: Wojciech Słota
• 2013: seria ośmiu odcinków opowiadająca o historii festiwalu w Jarocinie stworzona dla Spichlerza Polskiego Rocka - reżyser, scenarzysta, autor wywiadów; współautor: Wojciech Słota
• 2016: Jarocin, po co wolność - reżyser, scenarzysta, autor wywiadów; współautor: Marek Gajczak
• 2016: Fugazi.Centrum wszechświata - reżyser, scenarzysta

Linki zewnętrzne

• Leszek Gnoiński. staszewski.art.pl
• Chasing the Acids. Fabryczna ART