Przejdź do zawartości

Lew Poługajewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lew Poługajewski
Ilustracja
Lew Poługajewski, Wijk aan Zee 1979
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1934
Mohylew

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1995
Paryż

Obywatelstwo

ZSRR
Rosja

Tytuł szachowy

arcymistrz (1962)

Lew Poługajewski, ros. Лев Абрамович Полугаевский (ur. 21 listopada 1934 w Mohylewie, zm. 30 sierpnia 1995 w Paryżu) – szachista i teoretyk radziecki, arcymistrz od 1962 r., pretendent do tytułu mistrza świata w szachach.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentował barwy ZSRR na siedmiu olimpiadach szachowych, w latach 19661984. Siedmiokrotnie zdobył wraz z drużyną olimpijskie medale (6 złotych oraz 1 srebrny). Oprócz tego, trzykrotnie zdobył medale srebrne i raz brązowy za osiągnięte wyniki indywidualne. W swoim dorobku posiada również 9 złotych medali zdobytych (w latach 19611989) na drużynowych mistrzostwach Europy: 6 drużynowych oraz 3 indywidualne[1]. Był dwukrotnym mistrzem ZSRR w szachach (w latach 1967 i 1968). W swojej karierze szachowej zwyciężył w kilkudziesięciu turniejach międzynarodowych, m.in. w:

W latach 70. i 80. należał do ścisłej światowej czołówki, trzykrotnie kwalifikując się do meczów pretendentów oraz przez siedem cykli z rzędu biorąc udział w turniejach międzystrefowych:

Wyniki w turniejach międzystrefowych:

Wyniki w meczach pretendentów:

Najwyższy ranking osiągnął 1 lipca 1972 r., z wynikiem 2645 punktów dzielił wówczas 3-4. miejsce (za Robertem Fischerem i Borysem Spasskim, wspólnie z Tigranem Petrosjanem) na światowej liście FIDE[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]