Lianne La Havas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lianne La Havas
Ilustracja
Lianne La Havass podczas koncertu, 2013
Imię i nazwisko

Lianne Charlotte Barnes

Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1989
Londyn

Instrumenty

fortepian, gitara

Gatunki

soul, folk, jazz, pop[1]

Zawód

piosenkarka, autorka piosenek

Aktywność

od 2011

Wydawnictwo

Warner Bros., Labour of Love

Powiązania

Paloma Faith, Prince

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lianne La Havas, właściwie Lianne Charlotte Barnes (ur. 23 sierpnia 1989 w Londynie) – brytyjska piosenkarka i autorka piosenek.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest córką greckiego kierowcy autobusów i jamajskiej nauczycielki jazdy. Dorastała w Tooting i Streatham, gdzie mieszkała w domu dziadków po separacji rodziców. Zaczęła śpiewać w wieku siedmiu lat, wtedy także rozpoczęła naukę gry na keyboardzie, który dostała od ojca[2]. Największy wpływ na jej późniejszą muzykę miały odmienne gusta muzyczne rodziców[3].

W wieku 11 lat napisała swoją pierwszą piosenkę, a jako osiemnastolatka nauczyła się grać na gitarze. Uczęszczała do Wyższej Szkoły Biznesu i Przedsiębiorczości dla Dziewcząt w Norbury w Croydon, gdzie planowała także rozpocząć kurs z podstaw sztuki, jednak zdecydowała się na porzucenie uczelni na rzecz poświęcenia się muzyce[2]. Wtedy też zdecydowała się na przybranie pseudonimu La Havas, które nawiązywało do nazwiska jej ojca, Henry’ego Vlahavasa[1].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

W trakcie studiowania na szóstym roku w Croydon została przedstawiona kilku muzykom dzięki swojemu znajomemu, Allanowi Rose’owi, który uczęszczał do Brit School. Niedługo później nawiązała z nimi współpracę i nagrała swoje pierwsze dema[2], które następnie udostępniała w serwisie Myspace[1]. W tym samym czasie Rose przedstawił ją Palomie Faith, która zaprosiła ją w charakterze chórzystki na swoją trasę koncertową. Niedługo później La Havas wystąpiła na festiwalu The Paris Parade u boku Christiana Pinchbecka, dzięki któremu rozpoczęła karierę w komercyjnej branży muzycznej[4].

Lianne La Havas, 2012

W 2010 podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Warner Bros., pod której szyldem zaczęła tworzyć materiał na swój debiutancki album[5]. W październiku 2011 wydała minialbum pt. Lost & Found, który został wydany pod szyldem wytwórni Labour of Lov i zawierał m.in. utwór „No Room for Doubt”, który La Havas nagrała w duecie z Willy Masonem[6]. W tym samym miesiącu wydała koncertową EPkę pt. Live From LA[7]. Wystąpiła jako gość muzyczny w talk-show Later… with Jools Holland; w trakcie programu potwierdzono, że wyruszy jako support w grudniową trasę koncertową z Bonem Iverem[8].

Lianne La Havas, 2013

W kwietniu 2012 opublikowała utwór „Lost & Found”[9], którym zapowiadała swój debiutancki album studyjny pt. Is Your Love Big Enough?, wydany 9 lipca 2012[10]. Pod koniec września wystąpiła jako support Alicii Keys podczas festiwalu MTV ‘Crashes’ Manchester organizowanego w Manchester Cathedral i transmitowanego w 164 krajach. W grudniu otrzymała nominację do tytułu BBC’s Sound of 2012[11], a 31 grudnia wystąpiła podczas noworocznej imprezy Jools’ Annual Hootenanny Party przygotowywanej przez stację BBC Two, w trakcie której zaśpiewała utwór „Cow Cow Boogie”[12]. Ponadto odebrała tytuł Albumu roku iTunes za debiutancką płytę. 9 czerwca 2013 zagrała na festiwalu RockNess w Inverness[13], następnie wystąpiła na Festiwalu Wyspy Wight[14][15] i na Glastonbury[16][17].

Na początku 2014 Prince zagrał dla niej prywatny koncert w salonie jej mieszkania w Londynie[18]. W tym samym roku pojawiła się gościnnie w utworze „Warm Foothills” umieszczonym na płycie zespołu Alt-J pt. This Is All Yours[19] oraz w piosence „Eggshells” z płyty Matta „Aqualunga” Halesa pt. 10 Futures[20], jak też w czterech numerach („Clouds”, „Affirmation I&II”, „Affirmation III” i „Way Back Home”) z płyty Prince’a pt. Art Official Age[21]. W listopadzie zaśpiewała z Prince’em podczas programu rozrywkowego Saturday Night Live[22].

Po zakończeniu trasy koncertowej związanej z promocją debiutanckiej płyty w 2015 wyjechała z matką na Jamajkę, gdzie zaczęła tworzy materiał na kolejny album. Większość utworów powstało dzięki inspiracji artystki dziedzictwem jej greckich i jamajskich przodków[23]. Niedługo potem wystąpiła podczas koncertu dla swojej rodziny razem ze Stephenem McGregorem, który został współproducentem jej drugiej płyty. W kwietniu 2015 zaprezentowała pierwszy singiel z albumu – „Unstoppable”[24], który stworzyła we współpracy z Paulem Epworthem. W kwietniu zapowiedziała premierę płyty na 31 lipca 2015[25]. Od maja do września odbywała europejską trasę koncertową, którą zakończyła we wrześniu. W międzyczasie opublikowała drugi utwór z płyty – „What You Don’t Do”[26], a także nagrała dwa utwory – „Needn’t Speak” i „Breath” na album zespołu Rudimental pt. We the Generation[27]. Pod koniec lipca wydała drugi solowy album pt. Blood[28], który uzyskał pozytywne recenzje od krytyków[29]. Na albumie znalazły się piosenki o „związkach oraz o uczuciu pewności, buncie czy rozwoju”[30]. 17 listopada zagrała koncert w warszawskim Palladium[31].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Is Your Love Big Enough? (2012)
  • Blood (2015)
  • Lianne La Havas (2020)

Minialbumy (EP)[edytuj | edytuj kod]

  • Lost & Found (2011)
  • Live From L.A. (2011)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Jane Stevenson: Lianne La Havas always in good company. [w:] Toronto Sun. [on-line]. www.torontosun.com, 2012-08-07. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  2. ↑ a b c Jasmine Gardner: Sound of the summer: Lianne Le Havas. [w:] London Evening Standard [on-line]. www.standard.co.uk, 2012-04-12. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  3. ↑ Nonesuch to Release English Singer/Songwriter/Guitarist Lianne La Havas’s Debut Album in US This Summer; First LA Show May 22. [w:] None Such [on-line]. www.nonesuch.com, 2012-04-03. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  4. ↑ LIANNE LA HAVAS. [w:] Ligature Magazine [on-line]. www.ligaturemagazine.co.uk, 2011-11-23. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  5. ↑ Andy Vale: LIANNE LA HAVAS: ‘A LOT HAS HAPPENED IN MY LIFE’. [w:] DIY Magazine [on-line]. www.diymag.com, 2012-03-07. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  6. ↑ Lianne La Havas – Lost & Found. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  7. ↑ Lianne La Havas – Live In L.A. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  8. ↑ Kris De Souza: Lianne La Havas confirmed for Bon Iver’s December US tour. [w:] The Four Oh Five [on-line]. www.thefourohfive.com, 2011-12-25. [dostęp 2015-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-25)]. (ang.).
  9. ↑ Lianne La Havas – Lost & Found. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  10. ↑ Lianne La Havas – Is Your Love Big Enough?. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  11. ↑ BBC’s Sound of 2012 Nominees. [w:] BBC [on-line]. www.bbc.co.uk. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  12. ↑ Michał Olechowski: Lianne La Havas gościnnie w programie „Jools Holland Hootenanny Party”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2013-01-03. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  13. ↑ Kirstin Lynn: RockNess 2013: Lianne La Havas raises the bar in supreme soul diva set. www.entertainment.stv.tv, 2013-06-09. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  14. ↑ Isle of Wight Festival unveil more acts. [w:] e-Festivals [on-line]. www.efestivals.co.uk, 2012-12-20. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  15. ↑ Michał Olechowski: Lianne La Havas na Isle of Wight Festival. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2013-06-18. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  16. ↑ Ewa Kryszkiewicz: Zobacz kto wystąpi na Glastonbury Festival 2013. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2013-03-29. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  17. ↑ James Lachno: Glastonbury 2013, Day Three review: other stages: Bobby Womack, Lianne Le Havas, Sir Bruce Forsyth. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. www.telegraph.co.uk, 2013-07-01. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  18. ↑ Prince to charge $10 for live shows. [w:] BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2014-02-05. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  19. ↑ Alt-J – This Is All Yours. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  20. ↑ Aqualung – 10 Futures. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  21. ↑ Leonie Cooper: Prince unveils Lianne La Havas collaboration ‘Clouds’. [w:] NME [on-line]. www.nme.com, 2014-08-26. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  22. ↑ Watch: Lianne La Havas Performs on “Saturday Night Live” with Prince. [w:] None Such [on-line]. www.nonesuch.com, 2014-11-03. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  23. ↑ Lianne La Havas Debuts New Song, „Unstoppable,” April 21. [w:] Market Wired [on-line]. www.marketwired.com, 2015-04-21. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  24. ↑ Tomasz Tlaga: Nowy utwór: Lianne La Havas „Unstoppable”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2015-04-21. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  25. ↑ Mateusz Ryman: Lianne La Havas powróci z nowym albumem w wakacje!. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2015-04-20. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  26. ↑ Michał Olechowski: Nowe video: Lianne La Havas „What You Don’t Do”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2015-06-22. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  27. ↑ Tomasz Tlaga: Rudimental zdradza szczegóły nowej płyty!. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2015-06-18. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  28. ↑ Blood – Lianne La Havas. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-12-22]. (ang.).
  29. ↑ Michał Olechowski: Recenzja: Lianne La Havas „Blood”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2015-08-06. [dostęp 2015-12-22]. (pol.).
  30. ↑ Sergiusz Królak: „Lubię pisać o tym, o czym myślę w danym momencie” – wywiad z Lianne La Havas. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2015-08-19. [dostęp 2015-12-22]. (pol.).
  31. ↑ Lianne La Havas zachwyciła polską publiczność!. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. www.jazzsoul.pl, 2015-11-19. [dostęp 2015-12-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lianne_La_Havas&oldid=72143742”