Lodowiec Szelfowy Shackletona

Lodowiec Szelfowy Shackletona jest zaznaczony na jasnobrązowo

Zdjęcie satelitarne (maj 2009)

Lodowiec Szelfowy Shackletona – siódmy pod względem wielkości lodowiec szelfowy Antarktyki. Znajduje się na wybrzeżu Ziemi Wilkesa. Rozciąga się daleko w głąb morza, w zachodniej części na 145 km, a we wschodniej na 64 km. Roszczenia terytorialne do terytorium obejmującego ten lodowiec zgłasza Australia.

Nazwa pochodzi od Sir Ernesta Shackletona, irlandzkiego podróżnika i badacza Antarktydy. Lodowiec został odkryty przez wyprawę Charlesa Wilkesa w lutym 1840 r., zbadała go i nazwała australijska ekspedycja pod dowództwem Mawsona, która miała miejsce w latach 1911-14. Rozmiary tego lodowca zostały poznane dopiero dzięki amerykańskiej Operacji Highjump z lat 1946-47 i późniejszym kartowaniom radzieckiej wyprawy z 1956 roku.