Ludmierzyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludmierzyce
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

głubczycki

Gmina

Kietrz

Wysokość

279 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

114[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-130[3]

Tablice rejestracyjne

OGL

SIMC

0496060

Położenie na mapie gminy Kietrz
Mapa konturowa gminy Kietrz, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Ludmierzyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ludmierzyce”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Ludmierzyce”
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego
Mapa konturowa powiatu głubczyckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ludmierzyce”
Ziemia50°01′55″N 17°54′28″E/50,031944 17,907778[1]

Ludmierzyce (cz. Lidměřice, Ludoměřice, niem. Leimerwitz[4][5]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Kietrz.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość została zanotowana po łacinie w roku 1224 jako villa Lutconis, nomine Lubomirici, 1308 Ludmeritza, 1377 Ludmericz oraz Ludmerzicz, 1428 Ludmierrziz. Nazwa miejscowości jest nazwą patronimiczną pochodzącą od założyciela o starosłowiańskim imieniu Lubomir lub Ludomir składającym się z dwóch członów Lud oraz mir - pokój[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historycznie miejscowość leży na tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej. Po raz pierwszy wzmiankowane zostały w 1224 roku, kiedy to kiedy należało do czeskiego Margrabstwa Moraw, później do wydzielonego z niego w 1269 księstwa opawskiego, które to co najmniej od końca XV wieku było już uważane za część Górnego Śląska.

W latach 1540 do 1665 występowały tu silne wpływy luteranizmu[7].

Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i powiatu głubczyckiego. Pierwotnie była zamieszkała przez tzw. Morawców, z czasem coraz większa część mieszkańców była niemieckojęzyczna. W 1910 już tylko 12% mieszkańców posługiwało się czeskimi gwarami laskimi[4]. W granicach Polski od końca II wojny światowej. Po drugiej wojnie światowej Morawców uznano za ludność polską i pozwolono im pozostać. Po 1956 nastąpiła fala emigracji do Niemiec[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70575
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 693 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Mariusz Kowalski. Morawianie (Morawcy) w Polsce. „Studia z Geografii Politycznej i Historycznej”. 5, s. 115-131, 2016. 
  5. Gregor Wolný: Kirchliche Topographie von Mähren. I. Abtheilung, Band 5. Brünn: Nitsch und Grosse, 1863, s. 230. (niem.).
  6. Stanisław Drzażdżyński, Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki, „Wisła” tom XI 1897, str. 123.
  7. Sołectwa gminy Kietrz. [w:] www.kietrz.pl [on-line]. [dostęp 2018-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]