Przejdź do zawartości

Maciej Klisz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Klisz
Ilustracja
gen. dyw. Maciej Klisz (Warszawa 14.08.2023)
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1972
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

od 1991

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

WSOWZ, 6 BPD
Implementation Force
SFOR
• kursy w USA, AON
• Szefostwo DS SG WP
• RFOC w Niemczech
Wojska Specjalne
PKW Afganistan
JW Komandosów
WOT
• US Army War College
• WOT, DO RSZ

Stanowiska

• d-ca pl szturmowego
• dowódca kp szturmowej
• doradca ds. sił spec. w RFOC w Niemczech
• szef sztabu w PKW Afganistan, WS
• szef sztabu w JWK, WOT
• dowódca WOT
DO RSZ

Główne wojny i bitwy

IFOR, SFOR, ISAF, Resolute Support

Odznaczenia
Znak Spadochronowy
Army Airborne Basic Parachutist Badge
Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Afganistanu Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal 5-lecia WOT Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Złoty Krzyż Biskupa Polowego Deo et Patriae Krzyż XXX-lecia Ordynariatu Polowego Brązowa Gwiazda (Stany Zjednoczone) Medal Klubu Generałów Rep. Słowackiej Medal NATO za udział w misji Resolute Support Medal NATO za służbę w Jugosławii
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I stopnia Odznaka Honorowa Wojsk Specjalnych

Maciej Klisz (ur. 29 listopada 1972 w Krakowie[1][2]) – generał dywizji Wojska Polskiego, szef sztabu 1 pułku specjalnego (2005–2006), szef sztabu Jednostki Wojskowej Komandosów (2012–2016). Absolwent Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej w US Army War College w Carlisle Barracks (2020). W lutym 2023 powołany na dowódcę Wojsk Obrony Terytorialnej[3], od 10 października 2023 Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (1995), Akademii Obrony Narodowej (2005), Podyplomowych Studiów Operacyjno-Taktycznych (2006) oraz US Army War College (2020)[4]. Ukończył wiele wojskowych kursów i szkoleń, m.in.: kurs planowania operacyjnego w układzie narodowym jak i sojuszniczym, kursy planowania oraz prowadzenia lądowych i powietrznych operacji specjalnych, działań niekonwencjonalnych, studium bezpieczeństwa i terroryzmu w Marshall Center, a także kurs zarządzania projektami strategicznymi. W 2001 w USA ukończył kurs oficera wojsk powietrznodesantowych, w tym kurs skoczka spadochronowego, kurs Pathfinder oraz kurs Ranger[5].

Przebieg służby

[edytuj | edytuj kod]

Maciej Klisz rozpoczął studia w 1991 w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, które ukończył w 1995 i został mianowany na pierwszy stopień oficerskipodporucznika. Zawodową służbę wojskową rozpoczął na stanowisku dowódcy plutonu szturmowego w 6 Brygadzie Desantowo-Szturmowej w Krakowie[6]. W latach 1996–1997 dwukrotnie pełnił służbę w 16 bpd na stanowisku dowódcy plutonu szturmowego w Polskim Kontyngentcie Wojskowym w Bośni i Hercegowinie w ramach sił NATO IFOR[7]. W 1998 był jako oficer-tłumacz w składzie 18 bdsz będącego w odwodzie strategicznym SFOR[6].

W latach 1999–2000 pełnił służbę w 6 bdsz na stanowisku dowódcy kompanii szturmowej[6] w PKW Bośni i Hercegowinie w ramach sił NATO SFOR z wydzielonym komponentem Sił Zbrojnych RP z 6 BDSz. W sumie w operacjach wojskowych na Bałkanach pełnił służbę przez okres 25 miesięcy[6][5][8]. W 2005 ukończył studia w Akademii Obrony Narodowej, a w 2006 po ukończeniu podyplomowych studiów operacyjno-taktycznych został skierowany do Szefostwa Działań Specjalnych Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, gdzie objął stanowisko oficera operacyjnego[9]. Następnie jako pierwszy polski oficer służył na poziomie operacyjnym jako doradca ds. sił specjalnych (SOF Advisor) w Response Operations Forces Command (RFOC) w Niemczech[10].

W 2010 powierzono mu funkcję szefa wydziału w Dowództwie Wojsk Specjalnych[9][8], a potem został skierowany do Lublińca, obejmując funkcję szefa sztabu w Jednostce Wojskowej Komandosów[9]. W 2015 był szefem sztabu w PKW w Afganistanie podczas misji szkoleniowej Resolute Support komponentu sił specjalnych NATO (NSOCC-A)[11]. Służbę w wojskach specjalnych kontynuował do 2016[8][5]. Od 24 października 2016 do 5 kwietnia 2019 piastował funkcję szefa sztabu Wojsk Obrony Terytorialnej[12]. Po ukończeniu z wyróżnieniem[a] rocznych Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej w US Army War College w Carlisle Barracks[14] w USA, w dniu 14 sierpnia 2020 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak powołał go na stanowisko zastępcy dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej[8].

15 sierpnia 2021 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[8][15]. Z dniem 1 stycznia 2023 objął czasowe pełnienie obowiązków dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej[16]. Z dniem 7 lutego 2023 r. mianowany na stanowisko Dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej[3]. 14 sierpnia 2023 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała dywizji[17]. 10 października 2023 został zwolniony ze stanowiska Dowódcy WOT i mianowany na stanowisko Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych[18][19].

Jako generał brygady (2022)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

i inne.

  1. Studia ukończył z wyróżnieniem jako pierwszy Polak w historii szkoły US Army War College[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-01-02].
  2. Zmiany w Wojsku Polskim. "Terytorialsi" z nowym dowódcą. o2.pl. [dostęp 2023-11-04].
  3. a b M.P. z 2023 r. poz. 368
  4. Dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej - gen. bryg. Maciej Klisz. media.terytorialsi.wp.mil.pl, 2021-08-12. [dostęp 2022-02-08].
  5. a b c d e f g Nasi Liderzy. media.terytorialsi.wp.mil.pl. [dostęp 2022-02-08].
  6. a b c d Lasoń i Orłowski 2019 ↓, s. 231.
  7. Lasoń 2018 ↓, s. 227.
  8. a b c d e Nowy zastępca Dowódcy WOT. media.terytorialsi.wp.mil.pl, 2020-07-23. [dostęp 2022-02-07].
  9. a b c Prelegenci. 5zywiolow.pl. [dostęp 2022-02-08].
  10. Nowi generałowie w Wojsku Polskim. polska-zbrojna.pl, 2021-08-12. [dostęp 2022-02-08].
  11. Polscy specjalsi szkolą antyterrorystów w Afganistanie. polska-zbrojna.pl, 2015-11-03. [dostęp 2022-02-07].
  12. Gałecki 2018 ↓, s. 327.
  13. Nowy zastępca Dowódcy WOT. media.terytorialsi.wp.mil.pl, 2020-07-23. [dostęp 2022-02-07].
  14. Polska po raz pierwszy od lat nie szkoli nowych generałów. rmf24.pl, 2019-01-22. [dostęp 2022-02-09].
  15. Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl, 2021-08-11. [dostęp 2022-02-08].
  16. Gen. Kukuła już nie dowodzi WOT. Znamy następcę. defence24.pl, 2021-08-11. [dostęp 2023-01-05].
  17. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2023-08-13] (pol.).
  18. M.P. z 2023 r. poz. 1106
  19. M.P. z 2023 r. poz. 1107
  20. M.P. z 2021 r. poz. 927
  21. M.P. z 2023 r. poz. 960
  22. Paulina Piątkowska: Warszawa: Msza św. zainaugurowała obchody 20. rocznicy powstania Dowództwa Operacyjnego. ordynariat.wp.mil.pl, 1 lipca 2024. [dostęp 2024-07-01].
  23. Spotkanie opłatkowe w Dowództwie WOT. portal-mundurowy.pl, 2022-12-16. [dostęp 2022-12-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]