Przejdź do zawartości

Maciej Maurycy Starzeński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Maurycy Starzeński
Herb
Lis
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1717
Iłowiec

Data i miejsce śmierci

28 listopada 1787
Olejów

Żona

Aniela Biberstein Trembińska

Dzieci

Michał Hieronim Starzeński

Maciej Maurycy Starzeński herbu Lis (ur. 24 lutego 1717 w Iłowcu[1][a], zm. 28 listopada 1787 w Olejowie) – podstoli podlaski w latach 1746-1752, pisarz grodzki brański w latach 1745-1748, starosta brański w latach 1752-1774[2], sekretarz hetmana Jana Klemensa Branickiego[b][3], hrabia galicyjski od 1780[1], pisarz wojskowy koronny w 1752 roku.

Poseł na sejm 1752 roku z ziemi bielskiej[4]. Poseł na sejm 1760 roku z ziemi bielskiej[5]. Poseł ziemi bielskiej na sejm konwokacyjny 1764 roku[6].

18 stycznia 1754 roku podpisał we Lwowie manifest przeciwko podziałowi Ordynacji Ostrogskiej[7].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W PSB brak miejsca urodzenia. Zamieszczono informację: ochrzczony 21 lutego 1718 w Lublinie.
  2. ↑ Miał dziewięcioro rodzeństwa; zob. bracia: Józef Nikodem – kasztelan gnieźnieński, Łukasz Franciszek Michał – opat lubiński, Melchior – pedagog i pisarz, Piotr – regimentarz wojsk koronnych. Jednym z jego synów był Michał Hieronim – starosta brański, powstaniec kościuszkowski.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 886.
  2. ↑ Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 192.
  3. ↑ Zofia Zielińska: Starzeński Maciej Maurycy. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XLII/3, zeszyt 174 (2003–2004): Stanisław ks. Mazowiecki – Stawiarski Seweryn. Warszawa-Kraków: Instytut Historii PAN, s. 412–416. ISBN 83-88909-13-4.
  4. ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 135.
  5. ↑ Dyaryusz sejmu walnego warszawskiego 6 października 1760 r. zaczętego, dodatek spis posłów, w: Przegląd Archeologiczny, z. IV, Lwów 1888, s. 182.
  6. ↑ Tomasz Szwaciński, Sejmiki poselskie przed konwokacją 1764 r., w: Kwartalnik Historyczny, R. 113, nr 1 (2006), s. 39.
  7. ↑ Złota Księga Szlachty Polskiej, rocznik V, Poznań 1883, s. 309.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Maurycy_Starzeński&oldid=75085354”