Maciej Siudak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Siudak
generał brygady w st. spoczynku generał brygady w st. spoczynku
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1967
Czeladź

Przebieg służby
Lata służby

1986–2024

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

• 42 pułk zmechanizowany
• 11 Brygada Zmechanizowana
• 10 Brygada Kawalerii Pancernej
• 11 Dywizja Kawalerii Pancernej
• DWL
• IWSZ

więcej patrz tekst

Stanowiska

• zastępca dowódcy batalionu czołgów ds. technicznych
• dowódca batalionu logistycznego w Brygadzie Pancernej
• szef sekcji technicznej w BPanc
• szef wydziału logistyki w BPanc
• szef oddziału uzbrojenia i sprzętu wojskowego SWPiZ w DWL
• szef Szefostwa Techniki Lądowej w Inspektoracie Uzbrojenia

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

• UNDOF
• Stabilizacja Iraku
• ISAF
• konflikt czadyjsko-sudański

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Iraku Gwiazda Afganistanu Gwiazda Czadu Krzyż XXX-lecia Ordynariatu Polowego

Maciej Szczepan Siudak[1] (ur. 26 grudnia 1967 w Czeladzi)[2] – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 10 Opolskiej Brygady Logistycznej (2020–2024).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwent: Wyższej Oficerskiej Szkoły Samochodowej; Wojskowej Akademii Technicznej; studiów podyplomowych na Akademii Ekonomicznej w Katowicach na kierunku logistyka w biznesie; studiów w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na kierunku zamówienia publiczne; Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej na prestiżowej uczelni Akademii Wojennej Wojsk Lądowych (US Army War College) w Carlisle Barracks w Stanach Zjednoczonych, które ukończył z tytułem magistra studiów strategicznych[2].

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Maciej Siudak w 1992 rozpoczął zawodową służbę wojskową w Żarach na stanowisku zastępcy dowódcy batalionu czołgów ds. technicznych w 42 pułku zmechanizowanym, a po jego rozformowaniu od 1995 pełnił służbę na stanowiskach w służbach technicznych w 11 Brygadzie Zmechanizowanej. W 2001 został skierowany służbowo do Świętoszowa, gdzie w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej objął stanowisko dowódcy batalionu logistycznego, a następnie szefa sekcji technicznej. W latach 2007–2011 pełnił służbę w sztabie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej, gdzie sprawował funkcję szefa wydziału logistyki. W roku 2011 został skierowany do Warszawy, gdzie objął stanowisko szefa oddziału uzbrojenia i sprzętu wojskowego Szefostwa Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Dowództwie Wojsk Lądowych[2]. W okresie swojej służby kilkukrotnie pełnił służbę poza granicami kraju w ramach Polskich Kontyngentów Wojskowych: w Syrii, Iraku, Afganistanie, był dowódcą PKW w Republice Czadu[3].

W 2013 przyjął funkcję Szefa Szefostwa Techniki Lądowej w Inspektoracie Uzbrojenia, a następnie Szefa Szefostwa Uzbrojenia. W latach 2018-2020 służył na stanowisku zastępcy Szefa Logistyki w Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych. Z dniem 27 kwietnia 2020 w obecności szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych gen. dyw. Dariusza Ryczkowskiego objął od płk. Wojciecha Grzybowskiego obowiązki dowódcy 10 Brygady Logistycznej oraz dowódcy Garnizonu Opole[2][4][5]. W listopadzie 2020 był odpowiedzialny za urządzenie szpitala tymczasowego dla chorych na COVID-19 na terenie Centrum Wystawienniczo-Kongresowego w Opolu[6]. 30 czerwca 2021 w Opolu podczas święta jednostki sekretarz stanu w MON Marcin Ociepa wręczył mu jako dowódcy 10 BLog Chorągiew Wojska Polskiego umieszczonej na drzewcu[7][8]. W dniach 2–11 listopada 2021 w Osterholz-Scharmbeck w Niemczech był kierownikiem ćwiczenia Wielonarodowego Dowództwa Połączonej Grupy Wsparcia Logistycznego (V4 Joint Logistics Support Group Headquarters – V4 JLSG HQ) w którym wzięli udział żołnierze z Polski, Słowacji, Czech i Węgier[9].

Od 13 listopada 2021 był odpowiedzialny za zorganizowanie Logistycznego Zgrupowania Zadaniowego na polsko-białoruskiej granicy w ramach rozwinięcia i funkcjonowania polowego punktu magazynowego, w zakresie dystrybucji żywności dla żołnierzy wojsk operacyjnych strzegących naszej granicy[10]. 15 sierpnia 2021 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[11][12]. 31 stycznia 2024 w obecności szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych gen. dyw. Artura Kępczyńskiego przekazał obowiązki dowódcy 10 Opolskiej Brygady Logistycznej oraz Garnizonu Opole dla płk. Mieczysława Spychalskiego, jednocześnie zakończył zawodową służbę wojskową[13].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[2][edytuj | edytuj kod]

i inne

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Odznaczony przez prezydenta Republiki Czadu, które wręczył Minister Spraw Zagranicznych Czadu[16].
  2. ↑ Wyróżnienie otrzymał na XXX Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego za wzorową realizację zadań związaną z dostosowaniem do eksploatacji w Siłach Zbrojnych RP pojazdów specjalnych Cougar 4×4 MRAP[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b M.P. z 2005 r. nr 77, poz. 1072
  2. ↑ a b c d e f Dowódca 10 Opolskiej Brygady Logistycznej - generałem. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2024-01-19].
  3. ↑ Szef 10. Brygady Logistycznej został generałem. opole-news.pl. [dostęp 2024-02-19].
  4. ↑ Przekazanie obowiązków Dowódcy 10 Brygady Logistycznej. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-02-19].
  5. ↑ Nasza siła budzi respekt. gazetalubuska.pl. [dostęp 2024-02-19].
  6. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 168.
  7. ↑ a b Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 94.
  8. ↑ Święto 10 Opolskiej Brygady Logistycznej. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-02-19].
  9. ↑ Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 160.
  10. ↑ Dąb-Kostrzewska 2023 ↓, s. 9.
  11. ↑ Nowi generałowie w Wojsku Polskim. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-02-19].
  12. ↑ Dąb-Kostrzewska 2023 ↓, s. 120.
  13. ↑ Przekazanie obowiązków dowódcy 10 Opolskiej Brygady Logistycznej i Garnizonu Opole. 10blog.wp.mil.pl. [dostęp 2024-02-19].
  14. ↑ a b M.P. z 2021 r. poz. 927
  15. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-02-19].
  16. ↑ Przekazanie dowodzenia w Czadzie. psz.pl. [dostęp 2024-02-19].
  17. ↑ Nagrody i wyróżnienia na XXX Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego. psz.pl. [dostęp 2024-02-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2022, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2023, s. 9, ISSN 1734-2317.
  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2021, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, 94; 120, ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2020, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 168, ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2005, 2021

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Siudak&oldid=73190564”