Przejdź do zawartości

Motiejus Valančius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Maciej Wołonczewski)
Motiejus Valančius
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lutego?/28 lutego 1801
Nastrany

Data i miejsce śmierci

17 maja?/29 maja 1875
Kowno

Miejsce pochówku

Bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kownie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

31 maja 1828[1]

Nominacja biskupia

28 września 1849[1]

Sakra biskupia

8 marca 1850[1]

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 marca 1850

Konsekrator

Kazimierz Roch Dmochowski

Współkonsekratorzy

Wacław Żyliński
Ignacy Hołowiński

Motiejus Valančius, Maciej Wołonczewski (ur. 16 lutego?/28 lutego 1801 w Nasrėnai w guberni kowieńskiej, zm. 17 maja?/29 maja 1875 w Kownie) – litewski duchowny rzymskokatolicki, pisarz, historyk, etnograf, teolog, biskup żmudzki w latach 1849–1875.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1828 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był profesorem teologii w Wilnie i Petersburgu, a także rektorem seminarium duchownego i gimnazjum w Worniach. W latach 1849–1875 pełnił funkcję biskupa żmudzkiego. Konsekrowany w Petersburgu przez arcybiskupa Kazimierza Dmochowskiego w 1850 roku[1]. W czasie swojego pontyfikatu negatywnie odnosił się do powstania styczniowego. 18 sierpnia 1863 wydał list pasterski, nawołujący do posłuszeństwa wobec rosyjskiego cesarza. W 1864 roku z nakazu władz carskich przeniósł stolicę diecezji żmudzkiej z Worni do Kowna.

Valančius był miłośnikiem historii i literatury litewskiej. Był propagatorem odrodzenia świadomości narodowej wśród Litwinów. Angażował się w działalność społeczną i dydaktyczną. Jako jeden z pierwszych autorów pisał w języku litewskim. Był autorem pracy historycznej o biskupstwie żmudzkim Żemaičių vyskupystė (1848) oraz licznych powieści i czytanek, m.in. Vaikų knygelė (1864) i Palangos Juzė (1869).

Po upadku powstania styczniowego i zakazie publikowania literatury litewskojęzycznej z użyciem alfabetu łacińskiego, wydanego przez władze carskie, zorganizował przemyt i dystrybucję literatury litewskiej drukowanej w Prusach Wschodnich.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VIII, Patavium 1978, s. 497. (łac.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]