Marceli Wiechowicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marceli Stefan Wiechowicz
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1885
Boćki

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1943
obóz koncentracyjny na Majdanku

Senator III kadencji (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób symboliczny Marcelego Wiechowicza na cmentarzu Bródnowskim

Marceli Stefan Wiechowicz (ur. 15 sierpnia 1885 w Boćkach, zm. 1 kwietnia 1943 w obozie koncentracyjnym na Majdanku) – warszawski piekarz, działacz społeczny, senator III kadencji w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 sierpnia 1885 roku w Boćkach, w rodzinie Marcelego i Walerii ze Święcickich. Uczęszczał do gimnazjum w Płocku, ukończył szkołę kupiecką w Warszawie (1904). W latach 1904–1906 działał w PPS. Podczas odbywania obowiązkowej służby w wojsku rosyjskim 2-krotnie więziony za działalność polityczną. Współorganizator i członek milicji obywatelskiej na warszawskiej Pradze. Uczestnik rozbrajania Niemców. Podczas wojny polsko-bolszewickiej ochotniczo służył w 1 pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego[1]. Wspólnie ze Stanisławem Morawskim był właścicielem III Warszawskiej Piekarni Mechanicznej. Był mistrzem piekarskimi[2], prezesem Związku Piekarzy RP (1923–1928)[1][3] i wiceprezesem stołecznej Izby Rzemieślniczej[3]. Zajmował się również działalnością społeczną[4].

W wyborach parlamentarnych w 1930 roku został senatorem III kadencji (1930–1935)[5].

Gdy w 1936 roku sytuacja w Cechu Piekarzy – w wyniku konfliktów wewnętrznych – stała się tak napięta, że musiało interweniować państwo, komisarz rządu na Warszawę rozwiązał zarząd cechu i mianował na tymczasowego zarządcę byłego już wtedy senatora Wiechowicza[6].

W czasie II wojny światowej został aresztowany przez Niemców i uwięziony na Pawiaku[7]. Stamtąd został przewieziony do obozu koncentracyjnego na Majdanku, gdzie zmarł 1 kwietnia 1943 roku[6][8]. Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 21D-1-1).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 338–339. [dostęp 2021-11-26].
  2. ↑ Maciej Czeredys, Ewa Zajkowska: Ilustrowany atlas architektury Pragi. Warszawa: Centrum Architektury, 2020, s. 46. ISBN 978-83-957-282-4-2.
  3. ↑ a b Michał Barcikowski i in.: Posłowie i senatorowie II Rzeczypospolitej − ofiary II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2019, s. 239. ISBN 978-83-7666-645-7.
  4. ↑ Warszawska Piekarnia Mechaniczna przy ul. Stolarskiej 2/4 w Warszawie została wpisana do rejestru zabytków. [w:] Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków [on-line]. mwkz.pl, 26 sierpnia 2020. [dostęp 2021-10-04].
  5. ↑ Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Marceli Stefan Wiechowicz. [dostęp 2012-06-15].
  6. ↑ a b Jerzy Stanisław Majewski. Warszawa nieodbudowana: Jak piekarz został senatorem. „Gazeta Wyborcza”, 2010-11-26. [dostęp 2012-06-15]. 
  7. ↑ Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki: Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej. Warszawa: Kancelaria Senatu, 2009, s. 168. ISBN 978-83-60995-30-3.
  8. ↑ Marceli Stefan Wiechowicz » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2021-11-26].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marceli_Wiechowicz&oldid=69075991”