Maria Bitner-Glindzicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Bitner-Glindzicz
Państwo działania

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1963
Fleetwood, Anglia

Data i miejsce śmierci

20 września 2018
Londyn

profesor nauk medycznych
Specjalność: genetyka kliniczna i molekularna
Alma Mater

University College London

Doktorat

1996[1] – nauki medyczne / genetyka
University College London

Profesura

2012[1]

Praca zawodowa

Instytut Zdrowia Dziecka(inne języki) UCL

Stanowisko

profesor

Maria Aniela Katarzyna Bitner-Glindzicz (ur. 26 czerwca 1963 we Fleetwood, zm. 20 września 2018 w Londynie) – brytyjska profesor nauk medycznych, specjalistka w zakresie genetyki.

Brytyjska lekarka, honorowa konsultantka w dziedzinie genetyki klinicznej w szpitalu dziecięcym Great Ormond Street Hospital(inne języki) oraz wykładowca genetyki człowieka(inne języki) i genetyki molekularnej w Instytucie Zdrowia Dziecka UCL(inne języki). Zajmowała się genetycznymi przyczynami głuchoty u dzieci, terapią wad wzroku, badaniami nad chorobą Norriego(inne języki) oraz zespołem Ushera. Współpracowała z organizacjami charytatywnymi i była jedną z pierwszych osób zaangażowanych w genetyczny projekt badawczy 100,000 Genomes Project(inne języki) realizowany przez rządową organizację o nazwie Genomics England(inne języki)[1][2].

Zmarła wskutek wypadku drogowego, którego doświadczyła w trakcie jazdy rowerem[3][4][5][6].

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Maria Bitner-Glindzicz uczęszczała do college’u w Rendcomb (Rendcomb College(inne języki)), szkoły z internatem prowadzonej przez Kościół Anglii na terenie hrabstwa Gloucestershire. Uzyskała dyplom lekarza (bachelor’s degree MBBS(inne języki)) na University College London w 1987 r.[7] Następnie obroniła doktorat jako stypendystka MRC Clinical Training Fellowship. Jej zainteresowania badawcze dotyczyły genetycznych przyczyn głuchoty u dzieci i dorosłych, takich jak choroba Norriego i zespół Ushera[8].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jej grupa badawcza w Instytucie Zdrowia Dziecka UCL(inne języki), we współpracy z innymi osobami w Europie, zidentyfikowała szereg genów odpowiedzialnych za syndromiczne i niesyndromiczne formy głuchoty, w tym głuchotę sprzężoną z chromosomem X, zespół sercowo-słuchowy i zespół Ushera. Praca Bitner-Glindzicza nad zespołem Ushera zapoczątkowała National Collaborative Usher Study, duże badanie kliniczne i molekularne osób z zespołem Ushera w Wielkiej Brytanii, prowadzone we współpracy z Wellcome Trust Sanger Institute(inne języki).

Ponadto interesowała się ototoksycznością oraz jej mechanizmami i podstawami genetycznymi, badając, czy wykonalne są przyłóżkowe badania genetyczne pod kątem mutacji predysponujących do ototoksyczności.

Bitner-Glindzicz opublikowała kilkadziesiąt artykułów na temat swoich badań. Oprócz pracy klinicznej i badawczej wspierała organizacje charytatywne była siłą napędową założenia fundacji Norrie Disease Foundation. Szpital Great Ormond Street określił ją jako prawdziwą orędowniczkę swoich pacjentów i rzeczniczkę większego wsparcia dzieci dotkniętych wadami wzroku i słuchu.

W 2003 r. została przyjęta do członkiem Królewskiego Stowarzyszenia Lekarzy(inne języki), a w 2012 profesorem genetyki klinicznej i molekularnej na UCL[1][7].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

19 września 2018 r. o godzinie 11:30 prof. Bitner-Glindzicz jechała rowerem, w kasku i z paskiem odblaskowym, wzdłuż St John Street(inne języki) w londyńskiej dzielnicy Islington, zmierzając na wykład, który miała wygłosić w szpitalu klinicznym św. Bartłomieja(inne języki)[4]. Kierowca stojącej furgonetki otworzył nagle drzwi, co spowodowało, że rowerzystka (uderzona drzwiami lub omijająca przeszkodę[3]) została potrącona przez wyprzedzającą ją taksówkę i przeciągnięta 18 m w dół ulicy[4]. Bitner-Glindzicz zmarła następnego dnia w szpitalu Royal London w wyniku licznych obrażeń[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z polskiej rodziny ziemiańskiej, do której należeli m.in. Glindziczowie herbu Ostoja: poseł Andrzej Antoni i Mieczysław(inne języki), lekarz oraz naczelnik powiatu wołkowyskiego w powstaniu styczniowym[9][10]. Jej przodkowie byli właścicielami dóbr ziemskich z centrum w Kwaterach[11][12][13] w powiecie wołkowyskim. Po agresji sowieckiej i anektowaniu Kresów wschodnich Adolf Bitner-Glindzicz, dziadek Marii, został aresztowany. Jego nazwisko znajduje się na tzw. białoruskiej liście katyńskiej, wśród ofiar[14]. Podobny los spotkał pradziadka Marii – Stanisława Grochowskiego[15] – oraz innych męskich krewnych[16]. Żona i dzieci Adolfa Bitner-Glindzicza, w tym Ryszard, ojciec Marii, zostali deportowani[17]. Ryszard wraz z matką i bratem trafił przez Akmolińsk do Gʻuzor[18], skąd wraz z armią Andersa dotarł do Palestyny. Następnie w Anglii został inżynierem i poślubił Irlandkę[7], Helen Ann Herron, która opisała losy swojego męża oraz jego rodziny[19][16][20]. Ryszard Bitner-Glindzicz został pochowany na cmentarzu South Ealing w Londynie[21].

Córką Ryszarda i Helen była Maria Bitner-Glindzicz. Poślubiła Davida Milesa, późniejszego profesora onkologii. Mieli dwoje dzieci: Helenę i Olivera[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Maria Aniela Katarzyna Bitner-Glindzicz. Royal College of Physicians. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  2. ↑ Martha Henriques: Maria Bitner-Glindzicz obituary: Pioneer geneticist killed in London cycling incident. progress.org.uk, 2018-09-24. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  3. ↑ a b Lucas Cumiskey: Maria Bitner-Glindzicz cycle death: Professor died after parked van driver opened door without looking, sending her into path of black cab. „Islington Gazette”, 2019-08-07. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  4. ↑ a b c Ross Lydall: Coroner condemns delivery driver for opening van door into path of cyclist, causing death of ‘simply brilliant’ children’s doctor and scientist. rosslydall.wordpress.com, 2019-08-08. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  5. ↑ a b Ross Lydall: No justice for family of Great Ormond Street doctor killed on bike after van driver dies. „The Standard”, 2019-04-23. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  6. ↑ Great Ormond Street professor killed in London bike crash. BBC, 2018-09-21. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  7. ↑ a b c Adrian O’Dowd: Maria Bitner-Glindzicz: clinical and molecular geneticist. „The BMJ”, 2018-10-09. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  8. ↑ Maria Bitner-Glindzicz. ucl.ac.uk. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  9. ↑ Jan Pachoński: GLINDZICZ Mieczysław (1836-po 1880) naczelnik powiatu wołkowyskiego w powstaniu 1863 r.. W: Polski Słownik Biograficzny. Kazimierz Lepszy (red. nacz.). T. 8. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1959-1960, s. 54. ISBN 83-04-03491-3.
  10. ↑ Lucjan Zawistowski, Pamiętnik wygnańca z roku 1863. [w:] Lucjan Zawistowski, Pamiętnik wygnańca z roku 1863. Tekst opracowali, wstępem i przypisami opatrzyli Wiesława i Mirosław Wójcikowie, przedmowa Wiesław Caban, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Kielce 2015 [on-line]. mswojcik.pl. [dostęp 2024-04-07].
  11. ↑ Europa w Rodzinie - Spis majątków ziemskich - woj. białostockie. ziemianie.pamiec.pl. [dostęp 2024-04-07].
  12. ↑ Zespół dworsko-parkowy Glindziczów. Kwatery. radzima.org. [dostęp 2024-04-07].
  13. ↑ Folwark Kwatery na mapie. radzima.net. [dostęp 2024-04-07].
  14. ↑ Adolf Bitner-Glindzicz - ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy. [dostęp 2024-04-07].
  15. ↑ Stanisław Antoni Grochowski - ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy. [dostęp 2024-04-07].
  16. ↑ a b „A Song For Kresy”. A Story of war, of loss and a family’s survival by Helen Bitner-Glindzicz. kresyfamily.com. [dostęp 2024-04-07].
  17. ↑ Account by Ryszard Bitner-Glindzicz of the deportation of his family from Słonim on 12-13 April 1940. [w:] Extracts from „A Song For Kresy” by Helen Bitner-Glindzicz [on-line]. kresyfamily.com. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  18. ↑ Guzar, March 1942 – April 1942. [w:] Extracts from „A Song For Kresy” by Helen Bitner-Glindzicz [on-line]. kresyfamily.com. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  19. ↑ Richard's story: Richard's story. [dostęp 2024-04-07].
  20. ↑ The Journey South. Richard's story, by his wife Helen Bitner-Glindzicz (Extracts from the book „A Song for Kresy” which is based on Richard's recordings of his experiences). Polish Exiles in WW2. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  21. ↑ Ryszard Bitner-Glindzicz. billiongraves.com. [dostęp 2024-04-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maria_Bitner-Glindzicz&oldid=73441286”