Przejdź do zawartości

Mario Chalmers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mario Chalmers
Ilustracja
#15 Sioux Falls Skyforce
rozgrywający
Pseudonim

"SuperMario"[1], "Chalmito"

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1986
Anchorage

Wzrost

188 cm

Masa ciała

86 kg

Kariera
Aktywność

od 2008

Szkoła średnia

Bartlett HS

College

Kansas

Draft

2008, numer: 34
Minnesota Timberwolves

  1. ↑ Mecze w lidze aktualne na 31 grudnia 2021.
Multimedia w Wikimedia Commons

Almario Vernard „Mario” Chalmers (ur. 19 maja 1986 w Anchorage) − amerykański koszykarz grający na pozycji rozgrywającego, dwukrotny mistrz NBA, obecnie zawodnik Sioux Falls Skyforce.

W kwietniu 2008 zdobył z drużyną koszykarską uniwersytetu Kansas mistrzostwo NCAA (w meczu finałowym trafił decydujący rzut za trzy punkty). Przeszło dwa miesiące później został wybrany z 34 numerem w drafcie NBA przez Minnesotę Timberwolves, lecz jeszcze tego samego dnia został wymieniony do Miami Heat. Razem z Heat w 2011 dotarł do finałów NBA, a w 2012 i 2013 zdobył tytuły mistrzowskie. W 2015 został wymieniony do Memphis Grizzlies, gdzie występował do końca sezonu, a następnie także w rozgrywkach 2017/2018. W sezonie 2018/2019 był zawodnikiem Virtusu Bolonia. Rok później został zawodnikiem AEK-u Ateny.

Jest jednym z ponad 40 zawodników w historii, którzy zdobyli zarówno mistrzostwo NCAA, jak i NBA w trakcie swojej kariery sportowej[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i szkoła średnia

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 maja 1986 w Anchorage jako syn Ronniego i Almarii Chalmers. Od dzieciństwa był zafascynowany koszykówką, a jego idolem początkowo był Michael Jordan[3]. Ojciec Chalmersa był asystentem trenera w szkole średniej East Anchorage[3], do której wtedy chodził legendarny w tym stanie Trajan Langdon. Dzięki temu mały Chalmers mógł zostawać po treningach szkolnego zespołu, na których grywał właśnie z nim. Langdon szybko stał się idolem Chalmersa i ten cały czas powtarzał ojcu, że chce być taki jak on[3]. Trafił do szkoły średniej Bartlett, w której szybko stał się gwiazdą. Trzy razy z rzędu wybierano go najlepszym graczem szkół średnich na Alasce[4], czym wyrównał osiągnięcie Langdona[5]. W 2005 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American[6]. W latach 2002 i 2003 zdobywał ze swoją szkołą mistrzostwa stanu[7]. W sierpniu 2011 szkoła wycofała z użycia w swojej drużynie numer 15, z którym grał Chalmers[8].

Idąc do koledżu, Chalmers był uznawany za drugiego najlepszego rozgrywającego, kończącego wówczas szkołę średnią[9]. Starały się o niego takie uczelnie jak Arizona czy Karolina Północna[10]. 21 maja 2004 podpisał list intencyjny uniwersytetu Kansas, co sprawiło, że stał się zawodnikiem ich drużyny koszykarskiej[11].

Kariera akademicka

[edytuj | edytuj kod]

2005/2006 – sezon debiutancki

[edytuj | edytuj kod]

W debiutanckim spotkaniu z drużyną koszykarską uniwersytetu Idaho zdobył 15 punktów[12], jednak spotkanie rozpoczął na ławce rezerwowych[13]. W styczniu 2006 stał się podstawowym rozgrywającym Kansas. Od tamtego czasu rozegrał 21 spotkań w pierwszej piątce, na 22 możliwe[14]. Notował średnio 11,5 punktu na mecz, co było drugim wynikiem w zespole[15]. W całym sezonie zanotował 89 przechwytów[16], będąc najlepszym zawodnikiem konferencji w tej kategorii[17]. W tym samym sezonie otrzymał nagrodę najlepszego zawodnika Big 12[14], stając się dopiero drugim debiutantem, który ją zdobył, dwukrotnie nagrodę dla najlepszego debiutanta tygodnia[14], oraz nagrodę im. Clyde Lovellette'a dla zawodnika, który poczynił największe postępy[14]. Trafiając średnio 78,8 procent rzutów osobistych został również nagrodzony trofeum im. Dutcha Lonborga[15].

2006/2007 – pierwszy udział w Elite Eight

[edytuj | edytuj kod]
Chalmers w 2008

Będąc na drugim roku studiów, Chalmers stał się prawdziwym liderem zespołu. Wystąpił we wszystkich 38 spotkaniach drużyny[18], a w 37 z nich wyszedł w pierwszej piątce[19]. Trzykrotnie notował zdobycze powyżej 20 punktów (w meczu z USC, UCLA i Oklahoma State)[19]. Drugi raz z rzędu był drugim strzelcem zespołu[18], ze średnią 12,2 punktu na mecz[20], oraz wygrał kategorię przechwytów[21], notując ich aż 97[21]. W całym sezonie zadziwiała również jego skuteczność w rzutach za trzy punkty, którą utrzymał na poziomie 40,4 procent[22]. Zostały mu przyznane nagrody dla najlepszego defensora na poziomie uczelnianym[23], którą podzielił z Marcusem Dovem z uniwersytetu stanowego Oklahomy[23], został wybrany do trzeciego składu i najlepszego zespołu defensywy konferencji Big 12[24]. Zespół Jayhawks dotarł aż do kwalifikacji o Elite Eight, lecz przegrał w nich z UCLA Bruins[25].

2007/2008 – mistrzostwo NCAA

[edytuj | edytuj kod]
Chalmers w 2007

Sezon 2007/08 w rozgrywkach akademickich, był dla Chalmersa najlepszym przez całe trzy lata studiów. Notował on średnio 12,8 punktów i 4,3 asysty[26], będąc liderem zespołu w obu tych kategoriach[27]. Powtórzył osiągnięcie z dwóch poprzednich lat i kolejny raz wygrał kategorią przechwytów[28], z takim samym jak przed rokiem wynikiem 97 zanotowanych przejęć piłki[29]. Ustanowił również swoje rekordy w blokach i zbiórkach[30]. 26 stycznia oraz 14 marca w meczach z Nebraską zablokował po trzy rzuty, a w spotkaniu z uniwersytetem DePaul zebrał dziewięć piłek[31]. W meczu o mistrzostwo konferencji Big 12 z uniwersytetem Teksasu zanotował 30 punktów, ustanawiając nowy rekord kariery[32]. Został również wybrany do pierwszej drużyny defensywny oraz drugiego składu Big 12[33].

Jayhawks dotarli do finału NCAA[34], gdzie jako przeciwnika mieli, prowadzonych przez MVP NBA sezonu 2010/11 Derricka Rose, Memphis Tigers[35]. Spotkanie było wyrównane, a o wyniku przesądził buzzer beater rzucony właśnie przez Chalmersa[34]. Trafił on rzut za trzy punkty na 2, 1 sekundy przed końcem[36]. Zagranie to nazywane jest często Mircale Mario[37]. Tigers nie zdołali wyprowadzić kontry i Kansas zostali mistrzami Stanów Zjednoczonych[36]. Był to trzeci mistrzowski tytuł Jayhawks[38]. Chalmers został wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju oraz do pierwszej piątki Final Four[39]. Po tych sukcesach postanowił zgłosić się do draftu[40].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

2008/2009 – sezon debiutancki

[edytuj | edytuj kod]

Kiedy publicznie ogłoszono listę osób biorących udział w drafcie, jak co roku zaczęły się spekulacje, typowania, a Chalmers wypadał w nich bardzo dobrze[41]. Stawiano iż zajmie on miejsce w pierwszej rundzie[42]. Chalmers został jednak wybrany z 34 numerem przez Minnesotę Timberwolves[43]. Tego samego dnia został wymieniony za gotówkę i dwa przyszłościowe wybory w drafcie, a jego zespołem zostało Miami Heat[44].

3 września 2008 Chalmers i jego były kolega z drużyny Jayhawks, Darrell Arthur zostali wydaleni z obozu przygotowawczego dla debiutantów, za rzekome zażywanie marihuany[45]. Policjanci odwiedzający ich pokój po zgłoszeniu pożaru o trzeciej nad ranem, twierdzili, że w ich pokoju czuć było mocny zapach narkotyków, jednak żadnych śladów na posiadanie ich przez zawodników nie znaleziono[46]. Inny z debiutantów Michael Beasley, również był obecny w sali, kiedy weszli policjanci, ale on jednak nie został poproszony o opuszczenie obozu[47][48]. Chalmers nie przyznał się do zażywania marihuany, jednak mimo to on jak i Arthur zostali ukarani przez NBA grzywną wysokości 20 tysięcy dolarów[49]. Beasley również został ukarany grzywną, ale w wysokości 50 tysięcy dolarów[50].

W swoim pierwszym sezonie na parkietach NBA, Chalmers był podstawowym rozgrywającym Miami Heat. Wystąpił we wszystkich 82 spotkaniach, które rozpoczynał w pierwszej piątce[51]. Zadebiutował w spotkaniu z New York Knicks, w którym zdobył 17 punktów[52]. Przez cały sezon aż czterokrotnie przebywał na parkiecie więcej niż 40 minut[53]. Był trzeci w kategorii przechwytów, notując ich średnio 3,3 na mecz[54]. Sezon zakończył ze zdobywanymi średnio 10 punktów, 4,9 asysty, 2,8 zbiórki, grając 32 minuty na mecz[55]. 5 listopada 2008, w swoim czwartym spotkaniu zanotował 9 przechwytów, co dotychczas jest jego rekordem[56]. Został wybrany do drugiego składu debiutantów[57]. 19 kwietnia 2009 zadebiutował w play-offs[58]. W spotkaniu z Atlantą Hawks spędził prawie 34 minuty na parkiecie i zanotował 8 punktów[59].

2009/2010 – utrata miejsca w pierwszej piątce
[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2009/2010 jako wolny agent do drużyny Miami Heat trafił Carlos Arroyo[60], przez co dla Chalmersa brakowało miejsca. W pierwszym składzie po raz pierwszy w karierze nie wystąpił 15 grudnia w spotkaniu z Toronto Raptors[61]. Było to spowodowane zerwaniem ścięgna palca w ręce i do końca sezonu był już tylko rezerwowym[62], tylko raz wychodząc w pierwszej piątce[63]. Notował średnio 7,1 punktów na mecz i 4,9 asysty grając 24,8 minut na mecz[64]. 17 kwietnia 2010 po raz drugi w karierze zagrał w play-offs[65]. W ostatnim spotkaniu serii z Bostonem Celtics zanotował 20 punktów, wchodząc z ławki[66]. Całą serię Heat przegrali 4:1, odpadając drugi raz z rzędu w pierwszej rundzie rozgrywek pozasezonowych[67].

Chalmers w 2010
2010/2011 – pierwsze finały NBA
[edytuj | edytuj kod]

W dniu 9 lipca 2011 podano, że w zespole Heat pozostaje Dwyane Wade, a nowym zawodnikiem stał się Chris Bosh[68]. Tego samego dnia w specjalnie przygotowanym, godzinnym programie „Decyzja” ogłoszono, że kontrakt z drużyną podpisał MVP dwóch poprzednich sezonów LeBron James[69]. Z tego też powodu, Chalmers musiał zmienić swój numer 6 na 15, gdyż otrzymać miał go James[70]. Nadal jednak nie odzyskał swojej pozycji, nawet kiedy zwolniono Carlosa Arroyo, szybko w drużynie znalazł się Mike Bibby[71]. Pod względem statystycznym rozgrywał najgorszy sezon w karierze. Notował on średnio 6,4 punktów i 2,5 asysty występując 22,5 minuty na mecz[72]. Heat z gwiazdami w składzie oraz Chalmersem jako role player od początku sezonu plasowali się w czołówce tabeli[73]. W piątym meczu finałów NBA, w których grała ekipa z Miami, trafił rzut z połowy na koniec pierwszej kwarty dając im prowadzenie 29:22[74]. Spotkanie to jednak jak i całe finały okazały się zwycięstwem Dallas Mavericks[75].

Po 2011

[edytuj | edytuj kod]

11 listopada 2015 został oddany w wymianie przez Heat do Memphis Grizzlies[76]. 10 marca 2016 został wykluczony z gry do końca sezonu z powodu zerwania ścięgna Achillesa, a następnie został zwolniony przez Grizzlies[77].

1 marca 2019 dołączył do włoskiego Virtusu Bolonia[78]. 1 listopada został zawodnikiem greckiego AEK-u Ateny[79].

21 września 2020 zawarł umowę z greckim Arisem Saloniki[80]. 30 grudnia 2021 podpisał 10-dniowy kontrakt z Miami Heat[81]. 14 stycznia 2022 dołączył do składu Sioux Falls Skyforce[82].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Ronnie i Almarie Chalmers[83]. Jego ojciec jest trenerem koszykarskim. Prowadził szkołę średnią do której chodził Trajan Langdon, a w 2005 pracował jako dyrektor do spraw operacji koszykarskich na uniwersytecie Kansas[84], gdzie studiował jego syn. Jego kuzyni Lionel Chalmers i Craig Smith również grali w NBA. Na przedramieniu ma wytatuowaną postać Super Mario z piłką do koszykówki[85][86].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 18 stycznia 2022, na podstawie[87], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Mistrz:
    • NCAA (2008)
    • turnieju konferencji Big 12 (2006–2008)
    • sezonu regularnego Big 12 (2006–2008)
  • Uczestnik:
    • rozgrywek Elite Eight turnieju NCAA (2007, 2008)
    • turnieju NCAA (2006–2008)
  • Obrońca roku konferencji Big 12 (2007)[88]
  • Most Outstanding Player (MOP=MVP) turnieju:
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • NCAA Final Four (2008)[91]
      • defensywnego Big 12 (2006–2008)
      • debiutantów Big 12 (2006)
      • zawodników pierwszorocznych Big 12 (2006)
      • turnieju Big 12 (2006, 2008)
    • II składu Big 12 (2008)
    • III składu Big 12 (2007)
    • składu All-Big 12 honorable mention (2006)
  • Drużyna Kansas Jayhawks zastrzegła należący do niego numer 15
NBA
Inne

Statystyki w NBA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
M Mecze S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

Na podstawie[94].

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2008/09 Miami 82 82 32,0 42,0% 36,7% 76,7% 2,8 4,9 2,0 0,1 10,0
2009/10 Miami 73 22 24,8 40,1% 31,8% 74,5% 1,8 3,4 1,2 0,2 7,1
2010/11 Miami 70 28 22,6 39,9% 35,9% 87,1% 2,1 2,5 1,1 0,1 6,4
2011/12 Miami 64 64 28,5 44,8% 38,8% 79,2% 2,7 3,5 1,5 0,2 9,8
2012/13 Miami 77 77 26,9 42,9% 40,9% 79,5% 2,2 3,5 1,5 0,2 8,6
2013/14 Miami 73 73 29,8 45,4% 38,5% 74,2% 2,9 4,9 1,6 0,2 9,8
2014/15 Miami 80 37 29,6 40,3% 29,4% 77,4% 2,6 3,8 1,5 0,1 10,2
2015/16 Miami 6 0 20,0 31,3% 9,1% 92,3% 2,3 3,2 1,3 0,2 5,5
2015/16 Memphis 55 7 22,8 41,7% 32,6% 82,7% 2,6 3,8 1,5 0,2 10,8
2017/18 Memphis 66 10 21,5 37,9% 27,7% 85,5% 2,4 3,0 1,2 0,2 7,7
Razem 646 400 26,7 41,7% 35,1% 79,3% 2,5 3,7 1,5 0,2 8,9

Play-offy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2009 Miami 7 7 33,0 40,0% 28,6% 71,4% 2,7 4,4 2,9 0,1 7,3
2010 Miami 5 0 26,2 45,0% 35,0% 84,6% 1,8 2,6 0,6 0,0 10,8
2011 Miami 21 1 24,3 43,5% 38,1% 71,9% 1,9 2,1 1,3 0,0 7,8
2012 Miami 23 23 35,6 44,2% 35,9% 71,7% 3,7 3,9 1,2 0,3 11,3
2013 Miami 23 23 28,3 41,5% 35,3% 75,5% 2,3 3,1 0,9 0,0 9,4
2014 Miami 20 19 26,8 42,3% 34,9% 76,0% 2,3 3,6 1,0 0,3 6,4
Razem 99 73 29,1 42,9% 35,7% 74,2% 2,5 3,2 1,2 0,2 8,8

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Super Mario leads Heat past 76ers. espn.com, 2011-04-27. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  2. ↑ A Complete History of Players Who Won Both NCAA and NBA Championships. complex.com. [dostęp 2015-04-21]. (ang.).
  3. ↑ a b c Michał Kwiatkowski. Przez północ do przyszłości. „MVP Magazyn”. MVP (12), s. 36-37, 2010-12. Warszawa: MODELFORM. ISSN 2080-8542. 
  4. ↑ Pros as Preps: NBA Finals Edition. fivestarbasketball.com, 2011-06-07. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-08)]. (ang.).
  5. ↑ Trajan Langdon (b. may 13, 1976). Alaskan Hall of Fame. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-01)]. (ang.).
  6. ↑ 2005 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-09]. (ang.).
  7. ↑ The 2005 west boys team. [w:] Mario Chalmers [on-line]. teamhayes.net. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  8. ↑ Bartlett High retires Mario Chalmers' jersey. adn.com, 2014-06-24. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-24)]. (ang.).
  9. ↑ #15 Mario Chalmers. [w:] 2005 Scout.com HS Basketball Rankings [on-line]. scout.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  10. ↑ Mario Chalmers. [w:] COLLEGE CHOICES [on-line]. yahoo.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  11. ↑ Jim Baker: Chalmers commits because ‘Kansas is best fit’. ljworld.com, 2004-05-22. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  12. ↑ Kaun's huge night lifts Kansas to victory. espn.com, 2005-11-18. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  13. ↑ Jeff Hawkins. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  14. ↑ a b c d 15 Mario Chalmers. [w:] Freshman Season (2005-06) [on-line]. kuathletics.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  15. ↑ a b 2005-06 Kansas Jayhawks Statistics. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-05)]. (ang.).
  16. ↑ Mario Chalmers Stats. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  17. ↑ 2005-06 Big 12 Conference Leaders. [w:] Steals [on-line]. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-19)]. (ang.).
  18. ↑ a b 2006-07 Kansas Jayhawks Statistics. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-31)]. (ang.).
  19. ↑ a b 15 Mario Chalmers. [w:] Sophomore Season (2006-07) [on-line]. kuathletics.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  20. ↑ Kansas Jayhawks Stats. yahoo.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  21. ↑ a b 2006-07 Big 12 Conference Leaders. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-27)]. (ang.).
  22. ↑ Profile - #15 Mario Chalmers. statsheet.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-27)]. (ang.).
  23. ↑ a b 2006-07 Phillips 66 Big 12 Men's Basketball Awards Announced. [w:] DEFENSIVE PLAYERS OF THE YEAR [on-line]. big12sports.com, 2007-04-03. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  24. ↑ 2006-07 Phillips 66 Big 12 Men's Basketball Awards Announced. big12sports.com, 2007-04-03. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  25. ↑ 2006-07 Kansas Jayhawks Schedule and Results. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  26. ↑ Profile - MARIO CHALMERS. draftexpress.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  27. ↑ 2007-08 Kansas Jayhawks Statistics. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-31)]. (ang.).
  28. ↑ 2007-08 Big 12 Conference Leaders. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-29)]. (ang.).
  29. ↑ Mario Chalmers Stats. [w:] College [on-line]. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  30. ↑ Mario Chalmers. [w:] Junior Season (2007-08) [on-line]. kuathletics.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  31. ↑ Player bios - Mario Chalmers. [w:] Junior Season (2007-08) [on-line]. kuathletics.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  32. ↑ Chalmers Scores 30 To Lift Kansas To 84-74 Victory Against Texas In Big 12 Championship Game. kuathletics.com, 2008-04-16. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  33. ↑ Phillips 66 Big 12 Men’s Basketball Awards Announced. 2008-04-10. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  34. ↑ a b North Carolina battles back, but Rush, Kansas close out Tar Heels. espn.com, 2008-05-08. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  35. ↑ After 20-year drought, Kansas rallies to beat Memphis for NCAA title. espn.com, 2008-05-07. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  36. ↑ a b Seth Davis: Moment of the Year: College Hoops. sportsillustrated.cnn.com, 2008-12-29. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-18)]. (ang.).
  37. ↑ Gary Bedore: Mario and the miracle!. kusports.com, 2008-04-08. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  38. ↑ Ken Johnson: Jayhawks Win NCAA Championship Title. associatedcontent.com, 2008-04-08. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-19)]. (ang.).
  39. ↑ Jeff Fox: 2008 CHN All-Final Four & MOP. collegehoopsnet.com, 2008-04-08. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-29)].
  40. ↑ Mario Chalmers going to NBA Draft. kusports.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  41. ↑ 2008 Mock Draft. nbadraft.net. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-01)]. (ang.).
  42. ↑ 2008 NBA Mock Draft, Version 12.0 (Late Tuesday Edition). realgm.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-27)]. (ang.).
  43. ↑ Chad Ford: 2008 NBA Draft Results Round 2. espn.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  44. ↑ Mario Chalmers Transactions. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  45. ↑ Chris Broussard: Sources: Chalmers, Arthur caught with marijuana at rookie camp. espn.com, 2008-09-04. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  46. ↑ Gary Bedore: Report: Chalmers, Arthur caught with marijuana at NBA camp. ljworld.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  47. ↑ Perhaps The Concerns About Michael Beasley Were Warranted. faniq.com. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.).
  48. ↑ Report: Arthur, Chalmers Sent Home from Rookie Camp. wibw.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  49. ↑ Chalmers, Arthur fined $20,000 after rookie symposium incident. espn.com, 2008-10-11. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  50. ↑ Beasley fined $50,000 for involvement in Rookie Transition Program incident. espn.com, 2008-10-18. [dostęp 2011-09-24].
  51. ↑ 2008-09 Miami Heat Roster and Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  52. ↑ Miami Heat 115, New York Knicks 120. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  53. ↑ Mario Chalmers 2008-09 Game Log. [w:] 82 Games [on-line]. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  54. ↑ Mario Chalmers #15 Point Guard. yahoo.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  55. ↑ Mario Chalmers / Guard. rotoworld.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  56. ↑ Philadelphia 76ers 83, Miami Heat 106. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  57. ↑ 2008-09 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  58. ↑ Miami Heat 64, Atlanta Hawks 90. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  59. ↑ Heat 64 - Hawks 90. espn.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  60. ↑ Heat Sign Carlos Arroyo. slamonline.com, 2009-09-13. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  61. ↑ Toronto Raptors 95, Miami Heat 115. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  62. ↑ Miami Heat New Years Resolutions: 15 Promises the Heat Should Make for 2011. bleacherreport.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  63. ↑ Mario Chalmers 2009-10 Game Log. [w:] Regular Season [on-line]. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  64. ↑ Mario Chalmers. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  65. ↑ Boston 85, Miami 76. yahoo.com, 2010-04-13. [dostęp 2011-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-21)]. (ang.).
  66. ↑ Miami Heat 86, Boston Celtics 96. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  67. ↑ Celtics March On. espn.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  68. ↑ Przemysław Garczarczyk: Dwayne Wade i Chris Bosh w Miami Heat. dziennikzwiazkowy.com, 2010-07-09. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  69. ↑ LeBron James wybrał grę w Miami Heat!. wp.pl, 2010-07-09. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  70. ↑ Ira Winderman: LeBron James gets No. 6, Mario Chalmers to wear No. 15. 9 lipca, 2010. [dostęp 2011-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-26)].
  71. ↑ Michael Wallace: Heat sign Mike Bibby. espn.com, 2011-03-02. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  72. ↑ 2010-11 Miami Heat Roster and Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  73. ↑ 2010-11 Miami Heat Schedule and Results. basketball-reference.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  74. ↑ Mario Chalmers Buzzer Beater: Heat Guard Finishes 1st Quarter With 3-Pointer. huffingtonpost.com, 2011-06-05. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  75. ↑ Mavericks win 1st NBA crown, handle Heat and prolong LeBron's wait for ring. espn.go.com. [dostęp 2015-07-05]. (ang.).
  76. ↑ Grizzlies acquire Mario Chalmers and James Ennis from Heat. nba.com. [dostęp 2016-03-11]. (ang.).
  77. ↑ Update on Mario Chalmers. nba.com. [dostęp 2016-03-11]. (ang.).
  78. ↑ Virtus Bologna inks Mario Chalmers. eurobasket.com. [dostęp 2019-03-01]. (ang.).
  79. ↑ AEK Athens bring in Mario Chalmers. eurobasket.com. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  80. ↑ Σton aph o Mario Chalmers. arisbc.gr. [dostęp 2021-02-06]. (gr.).
  81. ↑ Heat signing Mario Chalmers to 10-day contract. nba.com. [dostęp 2021-12-31]. (ang.).
  82. ↑ Skyforce acquires two-time NBA champion Mario Chalmers. siouxfalls.gleague.nba.com. [dostęp 2022-01-18]. (ang.).
  83. ↑ 15 Mario Chalmers. [w:] Off The Court [on-line]. kuathletics.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  84. ↑ Gary Bedore: Meet the Chalmers. ljworld.com. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
  85. ↑ Jake Silver, Miami Heat's Mario Chalmers Gets Tattoo of Nintendo's Mario Holding a Basketball [online], Bleacher Report [dostęp 2021-02-05] (ang.).
  86. ↑ Mario Chalmers got a Super Mario tattoo on his arm and it's awesome [online], FOX Sports [dostęp 2021-02-05] (ang.).
  87. ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-07-20]. (ang.).
  88. ↑ Big 12 Conference Defensive Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
  89. ↑ Final Four Most Outstanding Players from 1939 to present. ncaa.com. [dostęp 2023-01-17]. (ang.).
  90. ↑ Big 12 Conference Tournament MVP Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  91. ↑ NCAA All-Tournament Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
  92. ↑ Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  93. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Steals Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-06]. (ang.).
  94. ↑ Mario Chalmers. Basketball-Reference.com. [dostęp 2024-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-17)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
2008 NBA Draft
Pierwsza runda
Druga runda
Most Outstanding Player turnieju mężczyzn NCAA
  1. ↑ Po turnieju uznany za występującego nielegalnie z powodu podpisania zawodowego kontraktu w trakcie sezonu
  2. ↑ nie rozegrano
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mario_Chalmers&oldid=74788253”