Matti Heikkinen (ur. 19 grudnia 1983 w Kajaani) – fiński biegacz narciarski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, zawodnik klubu Vantaan Hiihtoseura.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Matti Heikkinen pojawił się podczas mistrzostw świata juniorów w Schonach w styczniu 2002 roku, gdzie zajął 38. miejsce w sprincie stylem dowolnym, a w biegu na 10 km tą samą techniką był ósmy. W Pucharze Świata zadebiutował 23 listopada 2002 roku w Kirunie, gdzie zajął 57. miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym. W sezonie 2002/2003 pojawił się jeszcze dwukrotnie, ale także nie zdobył punktów i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå zajął 42. miejsce na dystansie 30 km stylem dowolnym oraz siódme w biegu na 10 km techniką klasyczną.
Pierwsze pucharowe punkty Matti zdobył 18 grudnia 2004 roku w Ramsau, kiedy zajął 30. miejsce w biegu na 30 km stylem dowolnym. Mimo jeszcze kilku startów w zawodach pucharowych punktów więcej nie zdobył i sezon 2004/2005 ukończył na 156. pozycji. W kolejnym sezonie wystąpił tylko w jednych zawodach Pucharu Świata ponownie nie punktując. Wystąpił za to na mistrzostwach świata młodzieżowców w Kranju, gdzie był szesnasty w biegu na 15 km klasykiem i czternasty w biegu łączonym na 30 km.
Przełom w karierze Fina nastąpił w sezonie 2007/2008, który ukończył na 65. miejscu. Trzykrotnie punktował, a 2 marca 2008 roku w Lahti po raz pierwszy znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, zajmując dziewiąte miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym. W sezonie 2008/2009 punktował już w większości swoich startów pucharowych, najlepszy wynik osiągając podczas ostatniego etapu trzeciej edycji Tour de Ski, 4 stycznia 2009 roku pod Alpe Cermis, gdzie zajął czwarte miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym. Cały cykl TdS ukończył na 26. pozycji. Tydzień później został wicemistrzem kraju na dystansie 15 km klasykiem i zagwarantował sobie miejsce w kadrze na mistrzostwa świata w Libercu w lutym 2009 roku. Heikkinen zdobył tam brązowy medal w biegu na 15 km stylem klasycznym, ulegając tylko Estończykowi Andrusowi Veerpalu i Czechowi Lukášowi Bauerowi. Ponadto wspólnie z Samim Jauhojärvim, Teemu Kattilakoskim i Ville Nousiainenem zdobył brązowy medal w sztafecie. Tym samym Matti zdobył indywidualny medal mistrzostw świata zanim stanął na podium zawodów pucharowych. Sezon 2008/2009 zakończył na 30. miejscu
Już w pierwszych zawodach sezonu 2009/2010 stanął na podium. Miało to miejsce 21 listopada 2009 roku w Beitostølen, gdzie zajął trzecie miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym. Jeszcze czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 12 grudnia 2009 roku w Davos odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo, wygrywając kolejny bieg na 15 km techniką dowolną. W czwartej edycji TdS zajął dwunaste miejsce, punktując w sześciu z ośmiu etapów. W lutym 2010 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, ale medalu nie zdobył. Na swoim koronnym dystansie zajął dopiero 39. miejsce, a wraz z kolegami był piąty w sztafecie. W pozostałej części sezonu nie osiągnął już większych sukcesów i w klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce.
W zawodach pucharowych sezonu 2010/2011 jedyny sukces odniósł podczas czwartego etapu piątej edycji TdS, kiedy zwyciężył w biegu łączonym na 20 km. Z rywalizacji w Tour de Ski musiał się jednak wycofać przed ostatnim etapem, wobec czego nie był klasyfikowany. W pozostałych zawodach Pucharu Świata najlepszy wynik osiągnął 11 grudnia 2010 roku w Davos, gdzie był dwunasty w biegu na 15 km klasykiem. Na mistrzostwach świata w Oslo Hekkinen osiągnął największy sukces w swojej karierze zdobywając złoty medal w biegu na 15 km techniką klasyczną. Na mecie wyprzedził dwóch Norwegów: Eldara Rønninga i Martina Johnsruda Sundby’ego. Na tych samych mistrzostwach był także osiemnasty w biegu łączonym na 30 km, a razem z kolegami był czwarty w sztafecie, w której Finowie walkę o brązowy medal przegrali z Niemcami. Sezon ten zakończył na 25. miejscu. W sezonie 2011/2012 spisywał się słabiej, ostatecznie zajmując 44. miejsce w klasyfikacji generalnej. Najlepszy wynik osiągnął w ostatnim etapie szóstego Tour de Ski, gdzie w biegu na 9 km stylem dowolnym był szósty. W lutym 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, zajmując między innymi dwunaste miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym oraz piąte w sztafecie. W 2014 roku podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi najlepszy indywidualny wynik osiągnął w biegu na 50 km stylem dowolnym gdzie był 15. Poza tym warty odnotowania jest fakt wywalczenia wraz z kolegami z drużyny 6. miejsca w sztafecie 4x10 km. Rok później na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Falun Heikkinen m.in. w biegu łączonym na 30 km był 16, a w biegu sztafetowym 4x10 km wraz z drużyną był ósmy. 25 stycznia 2015 roku po raz trzeci w karierze stanął na podium zawodów Pucharu świata w biegach narciarskich zajmując trzecią lokatę w Rybińsku w biegu łączonym na 30 km. W końcowej klasyfikacji Pucharu świata w sezonie 2014/2015 został sklasyfikowany na 20. miejscu.
Po sezonie 2018/2019 zakończył karierę.[1]
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 39.
|
15 lutego
|
2010
|
 Vancouver
|
15 km stylem dowolnym
|
33:36,3
|
+2:00,8
|
 Dario Cologna
|
| DNF
|
20 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
30 km bieg łączony
|
1:15:11,4
|
–
|
 Marcus Hellner
|
| 5.
|
24 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Sztafeta 4x10 km[2]
|
1:45:05,4
|
+24,9
|
Szwecja
|
| 39.
|
9 lutego
|
2014
|
 Soczi
|
30 km bieg łączony
|
1:08:15,4
|
+3:37,2
|
Dario Cologna
|
| 20.
|
14 lutego
|
2014
|
Soczi
|
15 km stylem klasycznym
|
38:29,7
|
+1:48,1
|
Dario Cologna
|
| 6.
|
16 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Sztafeta 4x10 km[3]
|
1:28:42,0
|
+1:48,4
|
Szwecja
|
| 15.
|
23 lutego
|
2014
|
Soczi
|
50 km stylem dowolnym
|
1:46:55,2
|
+39,8
|
Aleksandr Legkow
|
| 21.
|
11 lutego
|
2018
|
 Pjongczang
|
30 km bieg łączony
|
1:16:20,0
|
+1:35,9
|
 Simen Hegstad Krüger
|
| 10.
|
16 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
15 km stylem dowolnym
|
33:43,9
|
+1:01,5
|
Dario Cologna
|
| 4.
|
18 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
bieg sztafetowy 4x10 km[4]
|
1:33:04,9
|
+1:40,5
|
Norwegia
|
| 25.
|
24 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
50 km stylem klasycznym
|
2:08:22,1
|
+9:12,7
|
 Iivo Niskanen
|
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
3.
|
20 lutego
|
2009
|
 Liberec
|
15 km stylem klasycznym
|
38:54,4
|
+16,4
|
 Andrus Veerpalu
|
| 11.
|
22 lutego
|
2009
|
Liberec
|
2x15 km łączony
|
1:15:52,4
|
+35,5
|
Petter Northug
|
| 3.
|
27 lutego
|
2009
|
Liberec
|
Sztafeta 4x10 km[5]
|
1:41:50,6
|
+43,9
|
Norwegia
|
| 37.
|
1 marca
|
2009
|
Liberec
|
50 km stylem dowolnym
|
1:59:38,1
|
+6:35,2
|
Petter Northug
|
| 18.
|
27 lutego
|
2011
|
Oslo
|
2x15 km łączony
|
1:14:10,4
|
+13,8
|
Petter Northug
|
1.
|
1 marca
|
2011
|
Oslo
|
15 km stylem klasycznym
|
38:14,7
|
−
|
−
|
| 4.
|
4 marca
|
2011
|
Oslo
|
Sztafeta 4x10km[6]
|
1:40:10,2
|
+15,0
|
Norwegia
|
| 17.
|
23 lutego
|
2013
|
 Val di Fiemme
|
2x15 km bieg łączony
|
1:13:09,3
|
+20,7
|
Dario Cologna
|
| 12.
|
27 lutego
|
2013
|
Val di Fiemme
|
15 km stylem dowolnym
|
35:58,2
|
+1:39,7
|
Petter Northug
|
| 5.
|
1 marca
|
2013
|
Val di Fiemme
|
Sztafeta 4x10 km[7]
|
1:41:37,2
|
+11,7
|
Norwegia
|
| 25.
|
3 marca
|
2013
|
Val di Fiemme
|
50 km stylem klasycznym
|
2:10:41,4
|
+3:30,3
|
Johan Olsson
|
| 16.
|
21 lutego
|
2015
|
Falun
|
30 km bieg łączony
|
1:16:26,9
|
+1:47,0
|
Maksim Wylegżanin
|
| 21.
|
25 lutego
|
2015
|
Falun
|
15 km stylem dowolnym
|
35:01,6
|
+1:48,2
|
Johan Olsson
|
| 8.
|
27 lutego
|
2015
|
Falun
|
Sztafeta 4x10 km[8]
|
1:34:18,5
|
+2:39,0
|
Norwegia
|
| 20.
|
1 marca
|
2015
|
Falun
|
50 km stylem klasycznym
|
2:26:02,1
|
+1:49,3
|
Petter Northug
|
| 18.
|
25 lutego
|
2017
|
Lahti
|
30 km bieg łączony
|
1:09:16,7
|
+1:16,3
|
Siergiej Ustiugow
|
| 11.
|
1 marca
|
2017
|
Lahti
|
15 km stylem klasycznym
|
36:44,0
|
+1:16,4
|
Iivo Niskanen
|
| 5.
|
3 marca
|
2017
|
Lahti
|
bieg sztafetowy 4x10 km[3]
|
1:37:20,1
|
+2:42,4
|
Norwegia
|
| 3.
|
5 marca
|
2017
|
Lahti
|
50 km stylem dowolnym
|
1:46:28,9
|
+1,4
|
Alex Harvey
|
| 12.
|
23 lutego
|
2019
|
 Seefeld in Tirol
|
30 km bieg łączony
|
1:10:21,8 h
|
+1:48,6 min
|
Sjur Røthe
|
| 4.
|
1 marca
|
2019
|
Seefeld in Tirol
|
bieg sztafetowy 4×10 km[9]
|
1:42:32,1 h
|
+1:02,8 min
|
Norwegia
|
| 11.
|
3 marca
|
2019
|
Seefeld in Tirol
|
50 km stylem dowolnym
|
1:49:59,3 h
|
+1:08,7 min
|
Hans Christer Holund
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w etapach zawodów indywidualnych PŚ chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Zawody
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Miejsce
|
Zwycięzca
|
| 1.
|
2 stycznia
|
2010
|
 Oberhof
|
Tour de Ski
|
15 km stylem klasycznym (bieg pościgowy)
|
47:07,8 min
|
+0,8 s
|
3.
|
Petter Northug
|
| 2.
|
3 stycznia
|
2011
|
Oberstdorf
|
Tour de Ski
|
20 km bieg łączony
|
49:20,1 min
|
—
|
1.
|
—
|
| 3.
|
10 stycznia
|
2016
|
Val di Fiemme/ Alpe Cermis
|
Tour de Ski
|
9 km stylem dowolnym (bieg pościgowy)
|
30:47,0 min
|
+11,8 s
|
3.
|
Martin Johnsrud Sundby
|
| 4.
|
9 marca
|
2016
|
Canmore
|
Ski Tour Kanada
|
30 km bieg łączony
|
1:16:29,7 h
|
+3,7 s
|
3.
|
Martin Johnsrud Sundby
|
| 5.
|
11 marca
|
2016
|
Canmore
|
Ski Tour Kanada
|
15 km stylem dowolnym
|
35:16,3 min
|
—
|
1.
|
—
|
| 6.
|
12 marca
|
2016
|
Canmore
|
Ski Tour Kanada
|
15 stylem klasycznym (bieg pościgowy)
|
45:54,6 min
|
+10,6 s
|
2.
|
 Maurice Manificat
|
| 7.
|
4 grudnia
|
2016
|
Lillehammer
|
Lillehammer Tour
|
15 km stylem klasycznym (bieg pościgowy)
|
38:37,8 min
|
—
|
1.
|
—
|
| 8.
|
7 stycznia
|
2017
|
Val di Fiemme
|
Tour de Ski
|
15 km stylem klasycznym (bieg masowy)
|
40:40,0 min
|
+2,8 s
|
3.
|
Martin Johnsrud Sundby
|
| 9.
|
8 stycznia
|
2017
|
Val di Fiemme/ Alpe Cermis
|
Tour de Ski
|
9 km stylem dowolnym (bieg pościgowy)
|
29:20,0 min
|
+6,1 s
|
2.
|
Maurice Manificat
|
| 10.
|
26 listopada
|
2017
|
Ruka
|
Ruka Triple
|
15 km stylem dowolnym (bieg pościgowy)
|
34:50,9 min
|
+5,4 s
|
2,
|
Maurice Manificat
|
Miejsca w poszczególnych zawodach[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Zawody
|
Dystans
|
Czas biegu
|
Strata
|
Pozycja
|
Zwycięzca
|
| 1.
|
16 grudnia
|
2012
|
La Sgambeda
|
42 km stylem dowolnym
|
1:36:57,3 h
|
+0,6 s
|
2.
|
Petter Northug
|
Zwycięstwa w zawodach indywidualnych[edytuj | edytuj kod]
| Lp.
|
Rok
|
Dystans
|
| 1.
|
2013
|
15 km styl. dowolnym
|
| 2.
|
2014
|
10 km styl. dowolnym
|
| 3.
|
2015
|
15 km styl. dowolnym
|
| 4.
|
2015
|
50 km styl. klasycznym
|
| 5.
|
2016
|
15 km styl. dowolnym
|
| 6.
|
2016
|
7,5 km styl. klasycznym
|
| 7.
|
2016
|
7,5 km + 15 km – bieg łączony
|
Zwycięstwa w zawodach drużynowych[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Känslosam Heikkinen meddelade att han avslutar karriären: "Det räcker nu" [online], hbl.fi [dostęp 2020-03-29] (szw.).
- ↑ Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Matti Heikkinen, Teemu Kattilakoski, Ville Nousiainen
- ↑ a b Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Iivo Niskanen, Lari Lehtonen, Matti Heikkinen
- ↑ Skład drużyny: Perttu Hyvärinen, Iivo Niskanen, Matti Heikkinen, Lari Lehtonen
- ↑ Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Teemu Kattilakoski, Matti Heikkinen, Ville Nousiainen
- ↑ Skład drużyny: Ville Nousiainen, Sami Jauhojärvi, Juha Lallukka, Matti Heikkinen
- ↑ Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Ville Nousiainen, Lari Lehtonen, Matti Heikkinen
- ↑ Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Iivo Niskanen, Matti Heikkinen, Ville Nousiainen
- ↑ Skład drużyny: Ristomatti Hakola, Iivo Niskanen, Matti Heikkinen, Perttu Hyvärinen
- ↑ Skład drużyny: Timo Mantere, Ville Nousiainen, Kari Varis, Matti Heikkinen
Vancouver
Dario Cologna
Marcus Hellner
Soczi
Pjongczang
Simen Hegstad Krüger
Iivo Niskanen
Liberec
Andrus Veerpalu
Val di Fiemme
Seefeld in Tirol
Schonach
Kranj
Maurice Manificat
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
